Hej, no wypadałoby chyba coś napisać póki jeszcze mogę.

Forum znalazłam chyba dzięki Myrowej na DA. Zarejestrowałam się i... cisza. Przez długi czas nic nie pisałam, czasem tylko stalkowałam tematy albo jojczyłam na PW do Vei o prawach autorskich :P Pamiętam, ze w wywiadzie dziwiliście się, ze jestem na forum od tak dawna, mimo, ze nic nie pisałam. No cóż, najpierw zabrakło mi odwagi, później chęci, a później czasu. Przetestowałam kilka postaci zanim znalazłam te, którymi pisało mi się dobrze. A kiedy w końcu zdecydowałam, ze czas się przestać opierdalać i wziąć do aktywnego budowania fabuły to niestety, zdecydowano się jej zamknąć.
Rozumiem Waszą decyzję. Sama chciałam na początku jakoś przekonać do niezamykania forum, ale wiem, ze to już by nie było to samo. Dzięki za wszystko, za takie długie prowadzenie tego pbfa i rozwiniecie go takiej formy, w jakiej go poznałam. Żałuję, ze nie miałam więcej czasu i zapału by zżyć się z forum i mocniej zarysować swoje postacie w historii i fabule, ale mimo to świetnie się bawiłam i bedę bardzo mile wspominać przygodę z forum.


Czas na podziekowania. Wybaczcie, jeśli kogoś pominęłam, skleroza nie boli :P
Całej ekipie administracji - dziękuję za docenienie i możliwość bycia junior adminem chociaż tą krótką chwilę :) No i za te cudne nieustające shitposty na fb :P
Vei - za znoszenie moich jojczeń, za służenie zawsze pomocą i wsparciem, za zaufanie i za ciągłe zapraszanie na imprezy na których niestety ze względów geograficznych, czasowych i finansowych nie mogę bywać, ale obiecuję, ze kiedyś się spotkamy ;)

Belial - za niezapomniane wątki z Askari :)
Wendigo, Sami, Israel - Za te cudowne heheszki na forum <3
Myr - Za zawsze fajne wątki. Załuję, ze nie zdecydowałam się na jakąś postać, która mogłaby dołączyć do marchewkowa.
Kami - za wszechobecne heheszki i ogarnianie klanu płomienia kiedy niedomagałam.
Eyre, Gunter - Za ciekawe i obiecujące wątki na sam koniec, które niestety urwały się wraz ze śmiercią forum.
Xenia - Za niezapomniane postacie, zwłaszcza radosną wegetariankę :)

Witam wszystkich tych co mnie znają i tych, których nie miałam okazji poznać. Miałam nic nie pisać ale jednak się odważę na kilka słów :) 
Ja moją przygodą na KL-u zaczęłam w 2011 roku jako Simran xD miłą, grzeczną, sympatyczną, bardzo przyjacielską i nielubiącą walczyć lwicą z Lwiej Ziemi. Grałam nią baaaardzoooo długo. To była moja ukochana postać <3 Jednak została zamordowana zaraz po urodzeniu Mirry. Dziękuje Darkned za ten wątek i przepraszam, że tak szybko minęła Tobie ta zabawa, wiem, że uwielbiałaś torturować Sim :D 
Była również Kamal należąca do Płonącej Skały było bardzo sporo ciekawych wątków lecz zginęła wrzucona do wulkanu za zakazaną miłość. 
No i w końcu Mirra moja taka pierwsza zła postać, która należała do wielu stad. Ciężko było mi z miłej lwicy przejść na te złą ale jakość dałam radę głównie dzięki nieustannym kłótnią z Feliją, przede wszystkim Darktowi za wspaniałomyślnego tatusia hehe, Darkned, która była wzorem dla małej lwiczki, Arto za przybranego braciszka, Kami za babunie xD wspaniale to brzmi. 
Nie zapominajmy o małej Nilimie, którą bardzo króciutko grałam. Były również postacie przejęte po innych np. Fiametta, którą miałam zaszczyt zagrać :) 
Dziękuje bardzo wszystkim za wszystkie wspólne wątki :) 


Bardzo miło i przyjemnie mi się z Wami pisało :) Po mimo, że miałam dwie długie przerwy zawsze miło mnie witaliście jak wracałam. Miło było również niektórych poznać osobiście :D Oczywiście jak będziecie w okolicach Bytomia zapraszam na kawkę i ciacho :) No i na odwiedzenie Kubusia którego mieliście okazję poznać ma już 4 latka i Grzesia, którego nie poznaliście aktualnie ma 2 i pół roku :D
Życzę wszystkim powodzenia w życiu no i czasem się pewnie odezwę na discordzie :D Przynajmniej postaram.

KOCHAM TO FORUM MIMO MOJEGO WIEKU I ZAWSZE BĘDZIE W MOJEJ PAMIĘCI <3

Wiem, że troszkę króciutko ale mam nadzieję, że te parę słów wystarczy kochani 

Tak w sumie się to zaczęło. 9-letnia ja siedziałam na internetach, szukając w ich czeluściach gry o Królu Lwie. Moje życie było zupełnie jak każdego innego dziecka w tym wieku. Tak trafiłam na forum. Było to rok 2007, trafiłam na stare forum. Ani jednego aktywnego użytkownika, ale skąd ja mogłam o tym wiedzieć? Założyłam konto, zapis i czekałam. Na szczęście jakaś dobra duszka zobaczyła tam moją mizerną, aktywną dupę i skierowała mnie na forum, które wtedy zostało przeniesione na bodajże mojeforum (pluję na nich za każdą awarię jaką mieli).
Dziękuję tej osobie; kimkolwiek jesteś, na zawsze odmieniłaś/eś moje życie.
Powstała Plantica, najbardziej żenująca postać jaka kiedykolwiek istniała - naprawdę Was za to przepraszam. I ten avatar z dzieła OmegaLionesses... Było kilka podrzędnych postaci, avatar jednej z nich ukradłam bez pozwolenia od Mal - za co do dziś mi głupio, wybacz. BTW, wciąż podziwiam twoje arty <3 Wybaczysz mi kiedyś?

I nastały mroczne, acz pouczające czasy. Wyprowadziłam się do Szwecji gdzie nie miałam nikogo prócz mamy, które wiecznie pracowała. Fora, a w szczególności KL, były mają ucieczką, bezpieczną przystanią. Może nigdy nie zostałam KLową gwiazdą, ale zawsze byłam tu mile widziana. Kiedy miałam ciężki dzień zawsze mogłam się wygadać na SB.
Wraz z założeniem konta Planticy rozpoczęła się moja podróż - od jednozdaniowych postów, braków spacji po znakach interpunkcyjnych, poprzez HP, stado wilków, psów, a nawet pokemony, do wzruszających postów, które do dziś sprawiają, że łezka mi się w oku kręci.
Wielu z Was kojarzy mnie pewnie jako Naila, Nimal, Maeva, Shida lub Furien. Postaci te były mniej lub bardziej przemyślane, wszystkie kochałam. Dlatego też gdy większość osób, z którymi miałam fabuły odeszła z Majową Falą (ofiszjal nejmn) uczyniłam to i ja. Wszyscy jesteśmy świadomi, że nawet na forum istnieją podziały na grupy. Nie mogłam zostać sama...
Choć nie nawiązałam żadnych bliskich przyjaźni na tym forum, to zdecydowanie zawdzięczam mu parę. Gdyby nie KL to zapewne nigdy nie wciągnąłby mnie PBFowy nurt. Zaczęłam rysować, pisać, nawiązywać znajomości. I za to muszę Wam podziękować.
 

Tytuł tego tematu doskonale oddaje moje nastawienie, gdy postanowiłem się zarejestrować na tym forum. A jak tak patrzę na datę utworzenia konta, to widzę, że jestem tu już przeszło 3 lata. Wow.
Sądziłem, że szybko się znudzę zwierzęcym PBFem. W końcu, o czym ciekawym można pisać jako część afrykańskiej fauny? Już to przerabiałem i kojarzyło mi się to z wątkami, które w większości polegały na pogadankach "o pogodzie". Przyciągnęło mnie zamiłowanie do zwierząt i sentyment do Disneya (nie samego Króla Lwa, nie mogę powiedzieć, że to mój faworyt wśród produkcji tego studia). To miała być dla mnie szansa na wcielenie się w jedno z ulubionych przeze mnie zwierząt, czyli właśnie geparda. Taka luźna odskocznia od innych forum, w które wówczas byłem zaangażowany jako admin. Nawet nie przyłożyłem się do wymyślenia nicku i postawiłem na lekką tandetę, a wygląd zerżnąłem z jakiegoś komisza. Po pierwszym, bardzo krótkim wątku, który nie różnił się zbytnio od tych, które pamiętałem z psiego forum, wszystko wskazywało na to, że długo nie zagrzeję miejsca na tym forum. Ale potem pojawiło się Bractwo Jadu i wciągnąłem się w fabułę, która stała się znacznie ciekawsza. Jednak niemniej ważnym punktem w mojej historii na forum był event sylwestrowy 2015/2016, dzięki któremu przestałem już odwiedzać forum tylko dla pisania postów. Ktoś wtedy zwrócił na mnie uwagę i od tego zaczęły się nasze korespondencje, a niedługo potem zostałem poproszony o pomoc przy prowadzeniu forum.


To nie jest mój pierwszy PBF, ani też ostatni, ale na pewno jest dla mnie tym najbardziej przełomowym. Moja aspołeczność znacznie się dzięki niemu zmniejszyła i stałem się bardziej otwarty na ludzi. Wciąż mi daleko do duszy towarzystwa (na sb ciężko było mnie uświadczyć, hm? :P), ale już nie jestem bierny w rozmowach i łatwiej mi przejąć inicjatywę. Zawarłem tu nowe przyjaźnie (chyba mogę tak to nazwać?), możliwe, że te parę osób, z którymi widuję się co jakiś czas w Warszawie są mi znacznie bliżsi niż znajomi ze szkoły/studiów/miejscowości. W ogóle, gdy pierwszy raz zostałem zaproszony na prawdziwy zlot lewków, przez chwilę miałem wątpliwości. Ale przyjąłem zaproszenie i nawet nie było tak źle ¯\_(ツ)_/¯. Spodobało mi się na tyle, że starałem się pojawić na każdym kolejnym. Raz nawet musiałem zerwać się z mieszkania Felki o 5 rano, żeby dojechać na czas do Wrocławia, bo wtedy akurat wypadały mi obowiązkowe zajęcia terenowe. Pozdrawiam wszystkich, których wtedy obudziłem :v Bardzo podziwiałem i dalej podziwiam, że gracze tego forum nie ograniczają się do kontaktów w internecie, ale spotykają się też w rzeczywistości. Fizyczny notesik to coś godnego podziwu. Prawdziwy artefakt. I cieszę się, że miałem okazję zostawić w nim ślad po sobie. Jeszcze nigdy dotąd nie byłem na tak zżytym społecznie forum. Na większości z nich ludzie bardzo bronili swojej anonimowości, no i pewnie byli za młodzi, żeby podróżować sobie pociągami do stolicy i z powrotem.
Oprócz tego rozwinąłem się trochę pod względem rysowania. Przebudziła się moja dusza artysty, którą długo zaniedbywałem. Od czasu gimnazjum ciężko mi było chwycić za ołówek i coś naskrobać, ale KL dostarczał mi motywacji, bo tutaj potrzebowałem tych rysunków. To forum skłoniło mnie do obróbki szkiców w programach graficznych i ogólnie do pracy w digitalu. Dotąd moje rysunki kończyły się w fazie papieru :P Kilka prac nawet poleciało na dA, choć moje konto w założeniu miało być tylko do obserwowania kilku artystów.


Zdaję sobie sprawę, że jako junior admin byłem mało widoczny. Odpowiadam za drobne zmiany, których większość pewnie nawet nie dostrzega. Nie mogę powiedzieć, że jestem dumny z tego, jak wywiązałem się ze swojej roli, choć wiem, że nie byłem zupełnie bezużyteczny. W każdym razie cieszę się, że znalazłem się w tym "kółeczku wzajemnej adoracji" i razem z innymi adminami mogłem dopracowywać systemy, kwestie fabularne, itp. Jako MG nie prowadziłem wielu akcji, ale jak już prowadziłem, to zazwyczaj były spektakularne i odbijały się echem po forum, powodując dramy, fochy, bunty i nienawiść do administracji xD Obława na Sotha, Szczerbata Grota i Śmieszny Las - te trzy jeszcze długo będę wspominał <3


Nie prowadziłem jakichś wybitnych wątków, ale wciąż jestem zadowolony z Zephyra i Firraela, którzy w punkcie wyjścia są spełnieni. Co prawda Firr nie miał szczęśliwego zakończenia, ale przecież nie byłby sobą, gdyby nie miał czym się irytować :v Gdzieś tam jeszcze zaginął Kigeni, który niestety mocno odbiegł od początkowego zamysłu, bo nie byłem w stanie go poprowadzić tak, jak sobie wymarzyłem. Bahati dopiero kiełkował. Miałem plan na jego charakter podczas dojrzałości, ale nie mogłem go połączyć z wycofanym maluchem, na jakiego go wykreowałem początkowo :P W każdym razie, każdy z nich był otoczony ciekawymi postaciami. Ich wątki potrafiły mi dostarczyć wiele satysfakcji. Był okres, że trzy moje postacie równolegle miały wątki romantyczne i wtedy mnie już trochę mdliło, ale przebrnąłem i przez to!


Chciałbym Wam wszystkim podziękować. To był kawał przygody. Póki co jeszcze tego nie odczuwam, ale jestem pewien, że miesiąc, może dwa po zamknięciu forum uderzy mnie nostalgia. Dobrze, że jest jeszcze Discord, dzięki któremu wciąż możemy czuć się społecznością.

Hey, jeśli tu zaglądasz to pewnie zainteresowało cię moje pożegnanie. 

Połowa graczy może mnie nie kojarzyć, w końcu odeszłam stąd już jakiś czas temu. Otóż jakoś w styczniu 2013 może 2014 roku znalazłam to forum przez przypadek i w sumie bez jakiegoś mocnego zastanowienia założyłam tutaj konto. Był to czas kiedy byłam w pierwszej klasie gimnazjum i doświadczałam przykrych przypadków gnębienia przez innych uczniów. To forum było dla mnie swego rodzaju ostoją, ludzie byli zawsze mili i pozwalali mi się rozwijać w moim tempie. Zanim napisałam na czacie minęło chyba z pół roku, forum było wtedy jeszcze na aaf. Zaczynałam na skromnej lwicy o imieniu Amani, szczerze mówiąc jej charakter był tak zawiły, że sama nie wiedziałam jak ją prowadzić, dlatego też w sumie porzuciłam ją po roku, a w między czasie założyłam Makariego, który bezsprzecznie i definitywnie stał się moją ulubioną i główną postacią. Nie grałam na tym forum tyle co Vei czy Samiya, a przez dłuższy czas byłam najmłodszym użytkownikiem, miałam wzloty i upadki i w sumie próbowałam tutaj powrócić ze trzy razy, ale za każdym razem kończyło się tak samo. Pomimo, że już tutaj nie grałam, czasami zaglądałam na sb i pytałam się co u innych. Przez cały ten czas miałam to poczucie, że to forum będzie tutaj zawsze kiedy tylko za nim za tęsknie, jednak świat stwierdził inaczej i cóż jak bardzo nienawidzę zmian, tak szybko się do nich przyzwyczajam. W tym momencie wszyscy się rozchodzimy, ale to doświadczenie zostanie z nami na zawsze, nie ważne gdzie pójdę każde kolejne forum będę porównywać do tego. Dlaczego? Było to moje pierwsze tego typu forum i tutaj nauczyłam się wszystkich podstaw, wiele błędów popełniłam, ale też wiele się nauczyłam. Czuję się trochę jakbym kończyła już szkołę. Obecnie jestem w technikum i gdy pomyślę, że za 2 już lata skończę tę szkołę i pójdę dalej robi mi się równie smutno jak myśl, że to forum się zamyka. Gdy przypomnę sobie te wszystkie długie wątki, które prowadziłam z Lają, który nie odpisywał zbyt szybko, ale jak już napisał posta to tak długiego, że było się w stanie mu wybaczyć zwłokę, Ghaliba, z którym wątki były zawsze kolorowe i jakieś takie jasne, czy Emę, z którą przepychanki słowne zawsze wprawiały mnie w dobry humor.

Mam nadzieję, że wszyscy, którzy kiedykolwiek tutaj grali będą się ciepło trzymać i znajdą swoje miejsce w świecie jakim dla mnie przez pewien czas było to forum.

Pozdro, Makuś :3

Dzień dobry.

Eeeeeee, no taak. Nawet nie wiem jak zacząć tego posta, ponieważ "a zarejestruję się, co mi szkodzi, najwyżej się powieszę zawieszę". Nigdy nie sądziłem że forum upadnie zanim przestanę się logować, a że byłem przez moment życia forum juniorem, to chyba wypadałoby się pożegnać xd Więc no, piszę na internecie kradzionym ze Szwecji, mam nadzieję że mi go nie wyłączą xd

Ale tak serio to było fajnie, spoko forum, solnidne 8/10, polecam. Ze względu na to że mam zaawansowanego alzheimera to mogę nie pamiętać wielu rzeczy, lecz pamiętam to, że cały mój pobyt na forum był świetny. Od porwania przez marchewki, burdelka, zębatą grotę oraz komunistyczne stado, wszystko było 10/10 i w ogóle najlepsze :v

Taaaak. Dałbym Wam parę skrinów i memów forumowych, ale niestety nie mam tutaj mojego cudownego starego kloca, na którym mam wszystko, ale możecie sobie wbić na webarchive, porobiłem parę save'ów forum :v

Ogólnie to bardzo chciałbym podziękować całej administracji, która się naprawdę porządnie napracowała przez te wszystkie lata, ludziom którzy tworzyli te wszystkie postacie i umożliwili pisanie na tym forum. Atmosfera była super, poznałem wiele fajnych osób, z a niektórymi to mam teraz kontakt na codzień xd ogólnie to forum dość znacznie wpłynęło na moje życie, mam dzięki niemu spoko znajomych, zmieniłem miejsce zamieszkania i dane mi było poznać kogoś, kogo bardzo kocham.

I no. Dziękuję bardzo za te 1,5 roku na forum, bardzo się cieszę że mogłem być częścią tak fajnej społeczności. Trzymajcie się wszyscy, papa :v


Wendigo/Tohuvabohu


wcale mi się nie kręci łezka w oku

No hej, tu Samiya. Pewnie mnie znacie. A jak jesteście jakimiś śnieżynkami, co dołączyły ostatnio, i jakoś mnie nie znają z mojej bytności tutaj, to na pewno kojarzycie mnie chociaż z miliona wątków w ABC, opatrzonych moim nickiem. To ja, jedyna w swoim rodzaju.
Jeżeli jakimś cudem czytacie mój wywód jako pierwszy, to polecam najpierw przeczytać pożegnanie Vei, bo będę się do niego odnosić.

Zatem... Tak.
Dziwnie mi to pisać, choć układałam te słowa w głowie przez ostatnie dni, i wiedziałam, że taki moment kiedyś nastąpi. Nic nie trwa wiecznie, ba, od jakiegoś czasu byłam jedną z tych marud, co na sb się skarżyły, że forum umiera. Ale może wypada zacząć od początku?

Na tym forum pojawiłam się niedługo po przeprowadzce na aafa, w 2012 roku, pod nickiem Kerra. Jeżeli ktoś mnie pamięta z tamtych czasów, spod tamtego znaku, to proszę przestać, bo mnie zażenowanie bierze. Byłam bowiem ledwo dwunastoletnim dzieciakiem (naprawdę!), takim który ledwo poznał formułę pbf-ów, wielu rzeczy nie ogarniał z racji wieku, nieobycia, niezrozumienia, no i lekkiego chaosu panującego wśród zasad i dobrych zwyczajów forum. Ale taki był mój początek, mnie, groźnej adminki której motto było "adminofaszyzm jedyną drogą dla forum". W jakiejś akcji z moją pierwszą postacią prawie wyłapałam osta :p
Ale później przyszedł czas na Samiyę, na zaciśnięcie znajomości z Vei (moją Felką, którą spokojnie mogłabym nazwać swoją przyjaciółką z prawdziwego zdarzenia) na wątki z jej Serret, na początek długiej drogi oświetlanej przez światło Srebrnego Księżyca. Na moje znikajstwo i pisanie jednego posta na miesiąc.
Aż przyszedł rok 2015. Kwiecień. Za zapał, wybitne zaangażowanie w wyłapywaniu literówek i błędów w ABC oraz tego typu tematach, zaufanie i sympatię Vei, zostałam mianowana junior adminką. I byłam w administracji przez ponad dwa lata, choć wydawałoby się, że o wiele dłużej. I zdaje mi się, że odwaliłam kawał dobrej roboty na tej pozycji, o czym chyba świadczy to, że później stałam się pełnoprawną adminką, i praktycznie prawą łapą Vei (wraz z Cynką, o czym nie można zapomnieć! Vei miała dwie prawe ręce <3). Grzebałam w panelu (co miewało opłakane skutki), szperałam pracowicie w całym ABC, niczym serwal na sawannie swe ofiary tropiłam błędy, przejęzyczenia, literówki, poprawiałam co tylko mogłam, od nowa tworzyłam mechanikę forum, analizowałam pomysły reszty administracji i dokładałam swoje trzy grosze, pilnowałam porządku na całym forum i sb, litery prawa, krzyczałam na użytkowników i rozsądzałam ich sprawy - oj, dużo tego było! I wiecie co?
Lubiłam to. To było moje hobby, to było moje zajęcie w wolnym czasie, które naprawdę sprawiało mi przyjemność. Forum było moim domem w internecie, miejscem, które zawsze chętnie odwiedzałam. Zwłaszcza, że przecież tu też ożywały kreacje mojej wyobraźni, tu bawiłam się przednie pisząc nie tylko posty fabularne, ale też tworząc stado Srebrnego Księżyca, które wspierałam od początku.

Lecz, parafrazując klasyka: Gdybym miała powiedzieć, co cenię najbardziej w forum, to ludzi. Ludzi, którzy podali mi pomocną dłoń, kiedy sobie nie radziłam, kiedy byłam sama.
Na tym "śmiesznym forum o bajkowych lwach" poznałam wspaniałych ludzi, którzy towarzyszyli mi w życiu naprawdę, choć byli porozrzucani po całym kraju, ba, też poza granicami. Osoby, z którymi mogłam świetnie pożartować, którzy zawsze wspomogli mnie radą, których darzyłam ogromną sympatią, na których mi zależało. Z którymi spotykałam się już na żywo na herbatkę i ciastka, którzy byli wobec mnie niesamowicie życzliwi, którzy fatygowali się nawet z zrobieniem mi księżycowego tortu i imprezy urodzinowej, kiedy ja się wzbraniałam! To właśnie tu poznałam najważniejszą w moim życiu, ukochaną osobę.
Król Lew PBF to nie tylko forum, to społeczność. Społeczność niezwykle barwna, jedyna w swoim rodzaju, wyjątkowa, wspaniała. Jestem szczęśliwa, że dane mi było się w niej znaleźć, być jej częścią, pracować na jej rzecz. Nie będę wyolbrzymiać, gdy powiem, że zmieniła moje życie. Na lepsze.
A każdy z Was dołożył swoją cegiełkę do budowania jej.
Zawdzięczam temu miejscu niewyobrażalnie wiele.

Teraz chyba czas na pewne wytłumaczenie z mojej strony, na ostatnie wyrażenie mojej złości i zgryźliwości, jaką darzyłam od pewnego czasu forum, która wybrzmiewała w moich słowach.
Jak sama Vei napisała: "Zawsze zakładałam, że przekażę schedę Samiyi, bo jako jedyna jest wyraźnie młodsza (Cynka to prawie mój rocznik) i wiem, że potrafiłaby dobrze pokierować forum."
Może dla Was te słowa były zaskoczeniem, dla mnie nie. Wiedziałam już od bardzo dawna, jak malowała się przyszłość forum w wyobrażeniach Vei - gdy nadejdzie jej czas, gdy forum już nie zmieści się w jej życiowym grafiku, ja powinnam je przejąć i pokierować nim dalej. Ale w moich wyobrażeniach forum bez Vei nie istnieje, więc od równie dawna wiedziałam, że to się nigdy nie spełni. Tak, legendy głoszą, że to forum powstało bez niej, ba, że działało kilka lat bez Vei w administracji! Ale to nie byłoby forum, które ja znałam. Nie to, które pokochałam. Nigdy nie chciałam być główną administratorką, nigdy nie chciałam być głową Króla Lwa. Doskonale czułam się jako zastępczyni, druga/trzecia najważniejsza, ale nie pierwsza. To nie było miejsce dla mnie. Nigdy nie chciałam ciągnąć tego projektu sama, na własnych barkach, bo to po prostu niemożliwe. Jako administracja byliśmy zgraną ekipą, gdy kogoś zaczynało brakować, zaczynało się to dla mnie sypać. Chyba nie przemyślałam tak dobrze faktu, że gdy zabraknie mnie, to reszcie będzie tym trudniej.
Ze stanowiska administratora zrezygnowałam ze względu na naukę, co może było posunięciem rozsądnym, ale nie znaczy, że mi nie żal. Zresztą, jak tylko znajdowałam chwilę czasu to trochę pomagałam ekipie, na przykład po kryjomu aktualizując Halę Sław.
Ale kiedy zaczęła mocno spadać aktywność Vei, a także i reszty adminów, narastała we mnie frustracja. Ta sama, która wcześniej mnie pchała do działania, gdy nikt nie mógł się zająć robotą - tylko że teraz to już nie była moja robota, a patrzyłam, jak stoi i się kurzy. Jak popełniane są kolejne błędy - nie administracji jako takiej, ale ogólnie. Jak to, co budowałam przez jakiś czas, o co się tak starałam, zaczyna marnieć, a ja nie mogę z tym nic zrobić, i to na własne życzenie. Czarę goryczy oczywiście przelało to, że już nawet nie mogłam czerpać frajdy z pisania.
Zawiesiłam wszystkie moje postacie w momencie, kiedy po miesiącu nie doczekałam się ani jednej odpowiedzi fabularnej.
Był to gest gniewu i rozżalenia, którego może trochę żałuję. Ale pozostając tutaj, męczyłabym się.

Włożyłam w forum tyle zaangażowania, byłam w ekipie zarządzającej tak długo, że chcąc nie chcąc, traktuje je także jako swoje dziecko, moje dzieło. Rodziców tego dziecka tu jest od groma, i każdemu z nich serdecznie dziękuję. Może momentami ta rodzina była patologiczna, ale niewątpliwie była.

Żal mi, ale widać tak być musi. Kończy się pewna era, ale ja już wielokrotnie wcześniej powtarzałam, że "w zasadzie to mogłabym odejść z forum w każdej chwili, bo to nie o pisanie chodzi. Kontakt z ludźmi i tak mi pozostanie, a to jest najważniejsze". I dalej tak uważam. Społeczność wcale nie musi umrzeć, wręcz nie powinna. Zadbajmy o to, by kontakt między nami pozostał, a część magii tego forum przetrwanie - każdy z nas ma w sobie jej cząstkę.

Felka, Wendiś, Cynka, Zephyr, Fuko [***], Ava, Tib, Xenia, Inn, Ghalib, Askari, Zevran, Kami, Asura (Cherry! :3), Kalani, Gyda, Ariusz, Nkiruma, Sadie, Nukot i Durga, całe stado Srebrnego Księżyca, oraz wielu, wielu innych. Wszystkie te mordki, które odcisnęły swój ślad, których darzę sympatią, ogromnym sentymentem, których nicki pozostawią ślad w mej pamięci. To forum jest Wasze, to forum jest Nasze. Niech pozostanie najpiękniejszym wspomnieniem <3

Wiem, że niewiele osób mnie zna, bo choć na forum gram od przeszło 4 lat (z paroma przerwami), nie udzielałam się zbyt mocno - w każdym razie ostatnimi czasy zdecydowanie mniej, niż kiedyś. Jednak ja wspominam te czasy bardzo ciepło, pomimo swoich wzlotów i upadków, pomimo wątków i postaci, które nie wypaliły. Jestem tu teraz, tą samą Hashi, którą zaczęłam swoją przygodę z Wami, by Was pożegnać.
Idąc śladem Felki, chciałabym podziękować osobom, które znalazły szczególne miejsce w trakcie mojej przygody na kl'u.
Zacznę może od początku.


> Nieaktywnej już Alainie, która sama pofatygowała się, by sprawić mi avatar, co było dla mnie przemiłe. Niezadowolona swoim paintowym dziełem byłam gotowa zmienić wizerunek Hashi na jakiegoś gotowca xD” Gdyby nie ona, Hashimea nie byłaby tą 100% oridżinal Hashimeą.

> Zdecydowanie podziękowania należą się Felce, od której zawsze mogłam liczyć na zrozumienie i miłą rozmowę, bądź zachętę do wspólnej fabuły. Miałam też przyjemność być jedną z tych, co prowadzili postać Nathaniela i przyznam szczerze, że bardzo lubiłam bratować Ines, jednak okoliczności zmusiły mnie do zrezygnowania </3

> Panimalosowej, która nie lewkuje już od lat, ale może zajrzy tu za pół wieku i to zobaczy ;w; Nimal miał dla Hashi ogromne znaczenie i niejako, nawet gdy go zabrakło, dalej kształtował moją postać.

> Natace, którą poznałam zupełnie niespodziewanie, kiedy zauważyła, że jej ocka jest całkiem podobna do mojej Kaaivy. Wtedy zaczęłyśmy pisać wspólnie jako dwie siostry, które odnalazły się po latach. Co prawda, naszej rozgrywce nie sprzyjał mój brak czasu przed końcem gimbazjum, a później jakoś tak to umarło, ale nie przestałyśmy utrzymywać kontaktu i dalej lewkowałyśmy, później już Hashi x Vincent c:<

> Iii tak naprawdę każdemu, kto poświęcił swój czas fabuląc ze mną. Nie przypominam sobie wątku, którego mile bym nie wspominała. Dziękuję wszystkim przeogromnie!


W tym miejscu pragnę również zaznaczyć, że... kl’owe eventy były świetną zabawą. Hashi jako nołlajfiąca miss wycieczki i Nathaniel-Jack Sparrow to ewenement, który mógł mieć miejsce tylko tam xD
Łezka się w oku kręci, ale nic nie jest wieczne. Całkiem możliwe, że swoją postać poprowadzę jeszcze na innym forum, jednak nie będzie to już gra tutaj,  w tym klimacie, z dokładnie tymi ludźmi. Trzymajcie się cieplutko~

Hashi, Kaaivy, Kiba i część Nathaniel'a xD


PS Zawsze marzyłam o wpisie w tym magicznym forumowym notesiku. Trochu ubolewam nad brakiem okazji, ale ja zawsze będę o Was pamiętać </3