Tygrysica powoli szła przed siebie i rozglądała się uważnie. Wczesna pora i mgła podobały jej się, było przez to rześko i przyjemnie. Bardzo dobrze czuła się w takiej pogodzie zwłaszcza, że jednak większość tutejszego klimatu była sucha i ciepła. Zdążyła się już jakoś przyzwyczaić przez co wydawało jej się, że futro miała rzadsze. 

Niemniej gdy tylko poczuła trop kilku zwierząt zatrzymała się na moment. Odruchowo oblizała pysk a potem sztywne wibrysy na jej pysku poruszyły się. Pochyliła się by odnaleźć najświeższe ślady. Zrobiła kółko, trochę kroków w przód, trochę w lewo i w prawo, a potem podniosła łeb i zadarła nos ku górze by w wilgotnym powietrzu poranka wyłapać zawieszone weń zapachy.

Zasadniczo to była zadowolona z tego, że znalazła tyle tropów, to tylko oznaczało, że była w dobrym i obiecującym miejscu. Chociaż już sam wybór był nieco mniej szczęśliwy. Nie wiedziała gdzie powinna się pchać. Nie wiedziała ile mogło być tych drapieżników, choć mało który mięsożerca sawanny powinien być w stanie sobie z nią poradzić, jednak jeśli było ich więcej to nie była pewna czy jej trud będzie waty ceny.  Postanowiła pójść najświeższym tropem. Uznała, że najwyżej jeśli okaże się po drodze, że przejście będzie dla niej zbyt ciasne to się zawróci i zaryzykuje spotkanie z drapieżnikami. Na razie jednak wciągnęła brzuch i postanowiła zaryzykować. Powoli, ostrożnie i metodycznie.