♫ Audycja 36 ♫


Wszystkie audycje znajdziecie na audycje.krollew.pl
Tygodniowy bonus
+5 opali


Otrzymuje Warsir!
  • Forum zostało zarchiwizowane i dostępne jest jedynie w wersji do odczytu - poza ShoutBoxem i tematami pozafabularnymi. Dziękujemy za wspólną grę!
  • Oficjalny kanał na discordzie - do kontaktu z graczami.
  • Stale aktywny pozostaje dział z pożegnaniami, gdzie każdy będzie mógł dopisać swoje.
  • NIE zgadzamy się na kopiowanie jakiejkolwiek części tego forum, także po jego zamknięciu.

    ~ Administracja Król Lew PBF (2006-2018)
Generator statystyk
Drzewo genealogiczne
Okres zbioru (1 porcja):
Cis pospolity
Wulkan Burgess Shale, Ognisty Las, Źródło Życia
Pogoda
1-15 września
21 °C
16 °C
16-30 września
23 °C
17 °C
Postać miesiąca:
Sierpień

Naiwny, strachliwy i delikatny. Lwie dziecko zagubione pośród sawanny, odnalazło ciepło rodziny w śnieżnym Cesarstwie choć niedawno spotkał nieświadomie prawdziwego ojca.
Cytat września
Nadesłany przez Vasanti Vei

Stężenie fanatyków księżyca na poziomie zerowym kazało mu się zastanowić, czy przypadkiem nie zabłądził.
Znajdziecie nas na:
Ava
Wtajemniczony
*

Gatunek:Hiena cętkowana Płeć:Samica Wiek:Młoda Dorosła Znamiona:3/4 Tytuł fabularny:Strażnik Liczba postów:230 Dołączył:Maj 2016

STATYSTYKI Życie: 100
Siła: 66
Zręczność: 56
Spostrzegawczość: 55
Doświadczenie: 43

26-03-2017, 14:53
Prawa autorskie: Ghalib

O nie pindusiu! Tak miło to nie będzie! Szara szybkim susem znów zagrodziła drogę młodemu, tym razem celowo. Wyszczerzyła do niego ząbki w grymasie, który mógł być zarówno uśmiechem, jak i milczącą groźbą.
- Oj śnieżynko... Skoro kochana zielonooka Kidiri miło z tobą gaworzyła to znaczy, że masz pewne odpowiedzi. A może przypadkiem jesteś z Królewskich? Jeśli tak to nawet lepiej! Wtedy NAPEWNO masz interesujące mnie odpowiedzi. Lub będziesz posłem.
Fioletowe oczy łypały raz po raz między Samiyą, a Kamą. Gdyby ten niezrównoważony kotek z czarną kępką sierści na główce postanowił zrobić coś głupiego zwyczajnie odskoczy. Ona nie zamierza naruszać paktu, a jeśli biały ją zaatakuje to on go złamie.
Bo ja jestem bogiem
Uświadom to sobie
Słyszysz słowa, od których włos jeży się na głowie
O, rany, rany
Jestem niepokonany

Kama
Duch
*

Gatunek:lew Płeć:Samiec Wiek:2 lata Liczba postów:449 Dołączył:Cze 2016

STATYSTYKI Życie: 0
Siła: 77
Zręczność: 57
Spostrzegawczość: 55
Doświadczenie: 14

26-03-2017, 15:08
Prawa autorskie: Dirke

- Tak, jestem! Mów szybko o co ci chodzi i daj mi spokój! - prawie krzyknął na hienę. Już wiedział, że nie lubi księżycowych. Nawet bardzo nie lubi. Czemu oni w ogóle mają z nimi jakiś pakt? Przecież tą zbieraninę maleństw dałoby się pokonać bez ponoszenia strat! Jak wróci, to będzie musiał porozmawiać z Herr Myrem.
Samiya
Niezłomna | Kapłanka
*

Gatunek:Serwal Płeć:Samica Wiek:Dorosła Znamiona:4/4 Tytuł fabularny:Medyk / Młodszy Szaman Liczba postów:2,003 Dołączył:Gru 2012

STATYSTYKI Życie: 100
Siła: 50
Zręczność: 70
Spostrzegawczość: 67
Doświadczenie: 15

26-03-2017, 17:52
Prawa autorskie: Owlyblue (Ghalib) / LeftDuality
Tytuł pozafabularny: VIP / Maskotka Felki / Mistrz Cytatów

Była skupiona na białym młodzieńcu, ale nie ignorowała zupełnie otoczenia. Gdy tylko usłyszała kroki dużego zwierzęcia, odwróciła swój łeb, by spojrzeć na brązowego lwa. Nie znała go, za to doskonale znane jej były dwie kluchy - Azim na jego grzbiecie oraz Asura, drepczący obok. Tylko białej lwiczki już nie kojarzyła. Jednak kim był ten obcy, i co miał wspólnego z dziećmi Sadie?
- Azim! Asura! - z zaniepokojonym wyrazem pyska Samiya od razu ruszyła w kierunku Hakiego, choć gdy lew użył księżycowego powitania, z jej oczu zniknęła podejrzliwość. Cętkowana zatrzymała się przed lwem, spoglądając śmiało w jego oblicze. Skinęła łbem, odpowiadając na jego przywitanie oraz ukłon.
-Twoje również.
Gdy tylko lew wyraził się o młodych jako o zgubach, na jej pysk wstąpił przepraszający uśmiech - a zielone ślepia uważnie przyjrzały się samczykom, sprawdzając, czy też przypadkiem nie zrobili sobie jakiejś krzywdy.
-Och, dziękuję, nie miałam pojęcia, że chłopcy znów się gdzieś szwendali. Przepraszam za kłopot, ale lwiątka już tak mają - nie umieją wysiedzieć w jednym miejscu! Przypilnowanie ich graniczy z cudem. - zaczęła mówić szybko i dużo, nie mogąc powstrzymać myśli, że zachowuje się zupełnie jak Serret. - I tak, oczywiście, to tereny Srebrnego Księżyca. Wodospad Szczęścia, gwoli ścisłości.
Na jej pysku malował się szeroki, grzeczny i przepraszający uśmiech, jednak nie omieszkała rzucić lwiątkom ostrzegawczego spojrzenia, sugerującego, że jeżeli z ust brązowego padnie choć jedno słowo skargi, czeka ich dłuuuuga rozmowa. Przestała się w tej chwili przejmować Królewskim, skoro i tak już załatwiła z nim sprawy. Jednak jej spojrzenie dłużej spoczęło na białej lwiczce, która zresztą miała nieciekawą minę.
- Ale tej pannicy to nie znam. - odezwała się ostrożnie.
Zastrzygła uszami, gdy nagle dobiegł ją hieni krzyk. O, patrzcie, kogo tu przywiało! Samiya odwróciła się w kierunku Avy, nieco rozbawiona.
- Te dwa małe wędrownicze okruszki są z miotu Sadie, a ten tutaj - dotknęła lekko łapą Hakiego - jak widać, właśnie je odprowadził do domu.
Cóż z tego, że zarówno Asura, jak i Azim już wzrostem dorównywali serwalce - w jej mniemaniu jeszcze na długo pozostaną uroczymi kluseczkami.
- A Amai powinnaś znać, jest od nas. - Wskazała łbem w kierunku plamiastej lwicy.
Na pytanie dotyczące białego już nie odpowiedziała, bo jak widać, sam próbował sobie poradzić z pyskatą hieną. Cóż, pozostawało tylko życzyć mu powodzenia.
Zaś zielonooka wolała w tej chwili zająć się sprawą dzieciaków oraz obcego, rosłego lwa.
Sweet Crescent Moon, up in the sky
Won't you sing your song to Earth as she passes by?
Your sweetest silver melody, a rhythm and a ryme
A lullaby of pleasant dreams as you make your climb.

[Obrazek: fA02y7o.png]

Send the forests off to bed, the mountains tuck in tight
Rock the ocean gently, and the deserts kiss goodnight.
Sweet Crescent Moon, up in the sky
You sing your song so sweetly after sunshine passes by.

Amai
Wtajemniczony
*

Gatunek:lew Płeć:Samica Wiek:młoda dorosła Znamiona:1/4 Liczba postów:306 Dołączył:Sty 2014

STATYSTYKI Życie: 100
Siła: 65
Zręczność: 87
Spostrzegawczość: 60
Doświadczenie: 20

26-03-2017, 18:11
Prawa autorskie: ja

Gdy o niej wspomniano lekko skłoniła łeb. Cóż teraz jest nieco za duża by udawać że się jej nie widzi. Sytuację w jakiej znalazł się podrostek nie skomentowała, chociaż podobało jej się jak zręcznie hiena utrudnia mu życie. Parszywa z niej psina lecz jaka bywa przydatna. Nie była pewna czy zna ją z imienia... Cóż mówi się trudno, tej jednaj nie krzywdzić, można ją nasyłać do denerwowania innych.
Amai usiadła i popatrzyła gdzieś w dal. Może nie było go widać ale wiedziała, tam był i zerkał na nią. Bawił się nią. Tyle czasu była sama, a teraz, nagle takie zebranie. Cóż, niech się dzieje wola księżyca, z nią zawsze zgadzać się trzeba. Chyba że się z nami bawi, wtedy jako dobra zabawna nie należy się psuć
Azim
Konto zawieszone

Gatunek:Lew Afrykański Płeć:Samiec Wiek:Młodzik Znamiona:1/4 Liczba postów:192 Dołączył:Mar 2016

STATYSTYKI Życie: 100
Siła: 62
Zręczność: 52
Spostrzegawczość: 56
Doświadczenie: 55

27-03-2017, 10:01
Prawa autorskie: Ja

Niezbyt spodobało mu się to że na grzbiecie Hakiego znalazł się jako ostatni, dlatego pewnie długo ociągał by się z zejściem, ale miał powód by tego nie robić. Powód taki że zobaczył ciocie i zeskoczył od razu, tęsknił też za nią i tą drugą ciocią, choć nie tak bardzo jak za rodzicami i resztą rodzeństwa. Uśmiechnął się niewinnie: - Cześć ciociu - tak jakby wcale nie uciekł. Przecież tylko poszedł szukać taty i przy okazji znalazł brata, albo to brat znalazł jego, najważniejsze że członek rodziny, co prawda nie tata, został odnaleziony, więc tak jakby się połowicznie udało. Myśląc w ten sposób, Azim mógł być z siebie dumny patrząc w tym momencie w stronę Asury.
- To Ua, bawiliśmy się razem na Lwiej Ziemi - dodał wskazując na białą lwiczkę, szkoda tylko że nie zauważył że coś jej się stało. Zerknął na hienę i białego, nastoletniego lwa, by przenieść też wzrok na Amai, chciał tylko się rozejrzeć czy może nie ma tu mamy, albo siostry lub innego z braci, albo drugiej cioci.
- Haki jest moim kumplem, a ja jego - po prostu musiał się pochwalić cioci Samiyi, stając dumnie przy łapie lwa i mając wrażenie że o czymś zapomniał ob drogę. Zastanowił się chwilę, przypomniawszy sobie wyszedł na przeciwko Hakiego: - A niespodzianka? - spytał z lekkim zawodem w głosie, ignorując to co działo się między Avą, a obcym jeszcze nie dorosłym lwem, mimo iż był ciekawy o co chodzi.
Haki
Cesarz
*

Gatunek:Lew afrykański Płeć:Samiec Wiek:Młody Dorosły Tytuł fabularny:Strażnik Liczba postów:485 Dołączył:Cze 2016

STATYSTYKI Życie: 100
Siła: 84
Zręczność: 75
Spostrzegawczość: 67
Doświadczenie: 9

27-03-2017, 16:58
Prawa autorskie: Askari

Pomimo panującego wokół zamieszania, Hakiemu udało się uchwycić zmianę jaka zaszła w wyrazie Ui. Niby nic trudnego, zorientować się, że dziecko nagle zaczyna płakać, ale zielonooki należał do szczególnie „zdolnych”osobników. Nieco otępiony przez, trawiące go od wewnętrz  zmęczenie, lew nie potrafił trafinie określić, co gryzie małą, więc zdecydował się zasłonić jej  drobną sylwetkę przed wzrokiem białego samca, do którego jeszcze wrócimy.
Ale to później...

Teraz uwaga Hakiego skonencentrowała się na Serwalce, której udało się zarazić lwa bakcylem dobrego humoru. Z szerokim uśmiechem, w którym nie odbijała się nawet szczypta zmęczenia, wysłuchiwał słów kotowatej, jednocześnie czując przyjemne ciepełko w serduszu.
Czuł, że zrobił coś dobrego. Ewentualnie padł ofiarą jakiejś nieznanej nikomu choroby i wkrótce zdechnie w potwornych męczarniach... jednak bądźmy dobrej myśli.
-Żaden problem, dzieciaki nie sprawiały problemu...- na potwierdzenie słów machnął niedbale łapą, przez cały czas nie przestając się szczerzyć do swojej rozmówczyni...- co więcej ten mały...- poczochrał Azima po łebku-... to prawdziwy bohater, kiedy dorośnie, będziesz miała wspaniałego obrońcę- powiedział zręcznie wplatając w swoje słowa, szczyptę podniosłości. Następie przytaknał na słowa podopiecznego, który zdążył odpowiedzieć za niego.
-Była sama i chciała iść z nami...- zerknął na białą-...więc postanowiłem, że wezmę ją ze sobą, co innego miałem zrobić?- wzruszył ramionami, jednak przez cały czas radosć dominowala w jego wyrazie.
-Taaaak...niespodzianka- odparł uciekając wzrokiem przed spojrzeniem Azima- wiesz, mieliśmy ją spotkać po drodze, ale obawiam się, że przez królową nie udało nam się zdąrzyć na czas...- oblicze Hakiego przybrało przepraszajcy wyraz-... wybacz mały- pod koniec posłał Sami porozumiewawcze mrugnięcie. 
W momencie, gdy miał poruszyć temat rodziców, księżycowych maluchów, mimowolnie jego uwaga skupiła się na postaci Kamy.
-Przeprasza na moment, mam pewna sprawę, do tamtego podrostka- rzucił niezręcznie się uśmiechając, po czym powoli zbliżył się do bialego. Zaintrygowały go w nim dwie rzeczy: po pierwsze akcent, który wydał mu się dziwnie znajomy a po drugie, jego prymitwne, chamskie zachowanie i kompletny brak ogłady. Haki wywnioskował już że tamten był posłem....dobre sobie! Zapewne od ty „osławionych” zachodnich. To też ustalił poprzez dedukcję. Zieonooki pamiętał co o tego typu stadach usłyszał kiedyś od ojca. Było to tuż przed najazdem Berko, kiedy to stary Tib próbował zjednoczyć okoliczne stada, by wspólnie stawić czoła nowemu zagrożeniu. Ale to już historia na inną okazję. Teraz Haki odtworzył we łbie pewne wspomnienie:
Noc. Przestronna jaskina. Pośrodku pali się ognisko, na około którego zebrała się całkiem spora grupa lwów. Ojciec Hakiego stojący na skalnym podwyższeniu, energicznie gestykuluje podczas gdy jego cień , radośnie naśladuje swojego pana.
-...to dzikusy, bezmyślne i źle zorganizowane...- w tibowym głosie pobrzmiewał wstręt a odbijające się od ścian echo, dodatkowo potęgowało ten efekt-...niczego nie reprezentują swoim istanieniem, są jak robactwo...jedynym argumentem jaki rozumieją jest brutalna siła...z takimi jak oni się nie paktuje, takich się zabija...-
Właśnie te słowa pobrzmiewały we łbie zielonookiego, gdy ten analizował zachowanie „posłańca”.
W sumie jeżeli ktoś nie szanuje cudzego istnienia to niby z jakiej racji zasługuje na coś lepszego niż  UNICESTWIENIE- niezośna myśl ukradkiem wkradła się do mysłu Hakiego, jednak równie szybko odeszła w niebyt. Ale czy aby na pewno? W końcu Tib miał sporo czasu by wpłynąć na kształtowanie się poglądów u syna.
-Wybacz, biały przyjacielu, ale twój akcent  i zwroty jakich używasz wydają mi się dziwnie znajome, jednak wyraźnie słychać, że nie posługujesz się tą mową od urodzenia. Mógłbyś mi zdrodzić, kto Cię jej nauczył? -szeroki, przyjacielski uśmiech na pysku i lekkość z jaką się wysławiał, w żadnym stopni nie oddawały jego wewnętrznych uczuć.
-Wiesz...poszukuję swojego znajomego, który mówi w podobny sposób i wolę sprawdzić każdy trop- Haki do końca nie wypadał ze swojej roli. W sumie nie spodziewał się niczego dobrego, jednak zawsze warto zaryzykować. Na koniec posłał Avie przelotne spojrzenie, które wyraźnie mówiło, że jego sprawa również nie jest błaha.
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 27-03-2017, 16:59 przez Haki.)
Kama
Duch
*

Gatunek:lew Płeć:Samiec Wiek:2 lata Liczba postów:449 Dołączył:Cze 2016

STATYSTYKI Życie: 0
Siła: 77
Zręczność: 57
Spostrzegawczość: 55
Doświadczenie: 14

27-03-2017, 17:54
Prawa autorskie: Dirke

Kama odwrócił się i spojrzał podejrzliwie na Hakiego. Czy może to być próba szpiegowania lub wyciągania informacji? Nie, raczej nie. Co by mu dała taka informacja?
Trochę się rozluźnił i nawet odwzajemnił uśmiech.
- Mein Vater, Tib
Przyjrzał się teraz uważniej Hakiemu. Czy to na prawdę możliwe, by był to znajomy Tiba? Jeśli tak, to czy on też potrafi sprechać? I czy tylko mu się wydaje, czy był on do Tiba podobny?
Przekrzywił z zastanowieniem łeb.
- A kim ty jesteś?
Haki
Cesarz
*

Gatunek:Lew afrykański Płeć:Samiec Wiek:Młody Dorosły Tytuł fabularny:Strażnik Liczba postów:485 Dołączył:Cze 2016

STATYSTYKI Życie: 100
Siła: 84
Zręczność: 75
Spostrzegawczość: 67
Doświadczenie: 9

28-03-2017, 21:33
Prawa autorskie: Askari

Jednen drobny gest przyjaźni ze strony Kamy, a mianowicie uśmiech, jakim obdarzył Hakiego, wywołał w zielonookim spore zmieszanie. Nie dość, że podrostek odpowiedział mu w dość kulturtralny sposób, to jeszcze przy tym się uśmiechnął. Brązowemu zrobiło się trochę głupio, że tak szybko i bezwzgędnie spisał go na straty.
Jak widać, ostatnie zdarzenia odcisnęły na nim swoje piętno, albo odziedziczony po ojcu, ukryty w głębi jego serca, zalążek zła zaczynał powoli kiełkować...
„Mein Vater, Tib”, te słowa kompletnie zdezorientowały Hakiego. Spodziewał się wielu odpowiedzi, ale nie takiej. Uważnie zmierzył białego wzrokiem. Nie dostrzegł w nim cech tibopodobnych, a tym bardziej wiek jego rozmówcy wykluczał fakt, że Tib był jego bilogicznym ojcem. W końcu od ich rozstania nie minęło zbyt wiele czasu, chyba.
Może to inny Tib?  Haki postanowił dopytać, lecz wolał to zrobić na osobności. Mając jednak świadomość, że swoim zniknięciem mógłby wzbudzić podejrzenia, postanowił uciec się do pewnej „sztuczki”. Było mu tylko trochę szkoda, że będzie musiał oszpecić to jakże piękne miejsce, paskudną tibową mową.
-Ich heiße Haki- lekko skinął łbem w geście powitania.
-Ich suche meinen alter Freund. Er heißt Aman, aber Ich denke, er verwendet andere Name- przemówił płynnie, starannie akcentując odpowiednie sylaby.
-Zum Bespiel Tib- wzruszył ramionami, jednocześnie przez cały czas trwając w lekkim, przyjacielskim uśmiechu - kannst du mir Tib beschreiben? - dorzucił,by w oczekiwaniu na odpowiedź Kamy wziąć pod rozwagę pewną kwestię.
Haki pamiętał, że jego ojciec często używał tego języka, ale zielonooki go nie zosił, dlaczego więc tak dobrze się nim posługiwał?
Szukając odpowiedzi, szybko natrafił na lukę pamięciową, która pozostała po jego niefortunnym upadku, wolną przestrzeń, która nagle zaczęła się wypełniać. Po tej krótkiej chwili, spędzonej w otchłani swojego umysłu, Haki nie chciał już odneleźć swojego ojca, a wręcz przeciwnie. W oku zakręciła mu się drobna łezka, lecz zbyt mała, by ktokolwiek był w stanie ją dostrzec. Brązowy lew był gotów, by do końca rozmowy dusić wzbierającą w nim falę smutku. Teraz musiał zachować twarz, później się wypłacze.
Kama
Duch
*

Gatunek:lew Płeć:Samiec Wiek:2 lata Liczba postów:449 Dołączył:Cze 2016

STATYSTYKI Życie: 0
Siła: 77
Zręczność: 57
Spostrzegawczość: 55
Doświadczenie: 14

28-03-2017, 22:30
Prawa autorskie: Dirke

Mimo wszystko Kama odrobinę się zdziwił, gdy Haki zaczął płynnie sprechać. Wysłuchał go uważnie, starając się jak najwięcej zrozumieć. Tib zwykle robił tylko obcojęzyczne wstawki, a nie mówił pełnymi zdaniami. No cóż, widocznie Haki nie chciał, by go zrozumiano.
- Ja... - zaczął niepewnie po dłuższej chwili, starając się odpowiednio dobrać słowa. - Er ist groß und alt. Seine Augen sind braun. Sein Fell ist hell und sein Haar ist braun... grau braun.
W sumie połowa lwów, które widział wyglądały podobnie do jego opisu, ale może to chociaż trochę naprowadzi Hakiego. Jak będzie trzeba, to spróbuje opisać go dokładniej, choć teraz nie bardzo wiedział jak.
- Ich haiße Kama - dodał na koniec, przypomniwszy sobie, że zapomniał zrobić tego wcześniej.
Haki
Cesarz
*

Gatunek:Lew afrykański Płeć:Samiec Wiek:Młody Dorosły Tytuł fabularny:Strażnik Liczba postów:485 Dołączył:Cze 2016

STATYSTYKI Życie: 100
Siła: 84
Zręczność: 75
Spostrzegawczość: 67
Doświadczenie: 9

31-03-2017, 01:19
Prawa autorskie: Askari

Podczas gdy Kama dokładał wszelkich starań  by opisać Tiba, Haki ponownie przetwarzał we łbie odzyskane wspomnienia. Kiedy już skończył, nie obchodzło go, czy podrostek mówi o jego ojcu czy o jakims innym randomowym Tibie. Po jaką cholerę zielonooki miałby szukać lwa i ryzykować konfrontację z zachodnimi ,skoro przez całe życie tamten traktował go jak swoje prywatne popychadło?  Tak, teraz pamiętał już te wszystkie chamskie żarty, złośliwe docinki, bicie po pysku czy inne krzywdy których doznał za sprawą swojego ojcia. A to wszystko w ramach tak zwanego „szkolenia”. Ta, jasne...
Uświadamiając to sobie, Haki z trudem powstrzymywał łzy, by za wszelką cenę nie zdradzić się przed resztą. Udało mu się, a przynajmniej na razie. Jedyną osobą do której chciał teraz wrócić była  Vari, lecz wpierw została jeszcze jedna tycia kwestia.
-Aman hat schwarze haare...- odparł, jednocześnie robiąc wrażenie zawiedzionego.
-No nic przyjacielu, pozostaje mi szukać dalej, jednak dziękuję za poświęcony mi czas- skinął Kamie, po czym powrócił na wcześniej zajmowane przez siebie miejsce.
- Czy mógłbym zobaczyć się z rodzicami Azima i Asury?- zwrócił się do Sami- obiecałem maluchom, że zabiorę ich do mamy i taty, i tak jakby ciągle nie wywiązałem się z obietnicy- wyszczerzył ząbki w delikatnym uśmiechu.
Kama
Duch
*

Gatunek:lew Płeć:Samiec Wiek:2 lata Liczba postów:449 Dołączył:Cze 2016

STATYSTYKI Życie: 0
Siła: 77
Zręczność: 57
Spostrzegawczość: 55
Doświadczenie: 14

31-03-2017, 07:44
Prawa autorskie: Dirke

Kama skinął Hakiemu głową. Nie był pewien, co o tym myśleć. Przecież nie każdy napotkany lew sprecha. A może Tib nauczył się tej sztuki właśnie od tego Amana? Trzeba go będzie zapytać.
Kama odwrócił łeb i jego spojrzenie zatrzymało się w okolicach słońca.
- Późno już, muszę iść. Aufwiedensehen - powiedział szybko i jeszcze szybciej zerwał się do biegu. Tak bardzo chciał być już w domu...

Z.t.
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 31-03-2017, 19:53 przez Kama.)
Azim
Konto zawieszone

Gatunek:Lew Afrykański Płeć:Samiec Wiek:Młodzik Znamiona:1/4 Liczba postów:192 Dołączył:Mar 2016

STATYSTYKI Życie: 100
Siła: 62
Zręczność: 52
Spostrzegawczość: 56
Doświadczenie: 55

31-03-2017, 16:09
Prawa autorskie: Ja

Uśmiechnął się zadowolony, dumnie wypinając pierś i łebek, podnosząc też przy tym wysoko ogon, a to wszystko na pochwałę Hakiego o jego bohaterstwie. Mały mógłby słuchać takich pochwał bez przerwy i czuł się przy tym jakby na prawdę coś wielkiego zrobił, coś co lwy i nie tylko lwy, mogłyby powtarzać z pokolenia na pokolenie, wychwalając jego imię. Już nawet sobie to wyobrażał, jak wszyscy na jego widok podnoszą wiwaty i okrzyki pełne podziwu jego wielkich czynów. Tylko jeszcze nie wiedział jakie one mogłyby być.
Kiedy doczekał się odpowiedzi, w jego oczach oprócz zawodu pojawiła się również nadzieja, liczył że teraz otrzymają w końcu tą niespodziankę, ale niestety mógł tylko wydać z siebie westchnięcie.
- Szkoda... - dodał kompletnie zawiedziony, spuszczając łebek, szybko jednak go podniósł próbując złapać spojrzenie Hakiego i przystępując z łapki na łapkę: - Ale ale, co to była za niespodzianka? Co ominęliśmy? - spytał szybko, miał nadzieje że nie spotkanie z Simbą, to by było coś czego za nic w świecie i za żadne skarby nie można przegapić.
Czerwonooki przysiadł obok brata, kiedy jego kumpel oddalił się do tego obcego, z ciekawością przysłuchiwał się ich z początku zwykłej rozmowie, by potem wraz z pierwszym dotarciem do jego uszu dziwnych słów przekrzywiać śmiesznie łebek to w jedną to w drugą stronę, chcąc koniecznie wiedzieć co takiego mówią i co to oznacza. Popatrzył pytająco na ciocie, bo ta była najbliżej. Dopatrując się w jej zielonych oczu odpowiedzi. Na wzmiankę o rodzicach nic nie zareagował, miał tylko wrażenie jakieś pustki w środku, wątpił by tu byli. Pewnie gdzieś błąkali się zagubieni i mały już obmyślał w łebku czy by ich nie odszukać, to by było coś godnego bohatera. Ale co jeśli sam się zgubi, jak ostatnio? Choć nawet fajnie było się zgubić, spotkał dzięki temu Hakiego i dowiedział się o tak dzielnym lwie jak Simba, jego ulubionym bohaterze usłyszanych w dżungli opowieści, zobaczył Lwią Ziemie i poznał inne lwiątka, w tej chwili myśląc o tym popatrzył na Ue, a i spotkał brata, przy którym mógł teraz siedzieć nie pamiętając że się na Skale na niego obraził. Nie miał na to najmniejszej ochoty, chyba że sam poruszyłby ten temat, na razie wolał udawać że wcale nie przewrócił się obijając sobie szczękę, już nawet go nie bolała.
Samiya
Niezłomna | Kapłanka
*

Gatunek:Serwal Płeć:Samica Wiek:Dorosła Znamiona:4/4 Tytuł fabularny:Medyk / Młodszy Szaman Liczba postów:2,003 Dołączył:Gru 2012

STATYSTYKI Życie: 100
Siła: 50
Zręczność: 70
Spostrzegawczość: 67
Doświadczenie: 15

31-03-2017, 20:29
Prawa autorskie: Owlyblue (Ghalib) / LeftDuality
Tytuł pozafabularny: VIP / Maskotka Felki / Mistrz Cytatów

Cętkowana uśmiechnęła się szeroko do Azima, i bez ogródek podeszła do lwiątka, by polizać je po łbie.
-Cudownie, zawsze warto jest poznawać nowych przyjaciół. - pochwaliła samczyka.
Szybko przeniosła swe spojrzenie na brązowego lwa, gdy ten zaczął odpowiadać na jej pytania. Na jej pysku wciąż malował się uśmiech, który tylko się poszerzył, gdy samiec zaczął chwalić małego Srebrnego. I skinęła łbem Hakiemu, gdy ten odszedł na chwilę, by porozmawiać z Królewskim - czyżby się znali? Ale brązowy nie był członkiem tamtego stada, zdecydowanie.
Na razie Sami postanowiła się skupić na lwiątkach, choć jednym uchem słuchała rozmowy Kamy oraz Hakiego. Jednak szybko przeszli oni na dziwaczną, bełkotliwą mowę, której nigdy wcześniej nie słyszała - zresztą, w ogóle jeszcze nie słyszała, by ktoś używał zupełnie innych słów. Jedynie wzruszyła barkami, gdy Azim spojrzał na nią pytająco.
-Cały czas byliście na Lwiej Ziemi? - odezwała się do samczyka, spoglądając na niego badawczo.
Musiała ustalić, jak daleko się szwendali - czy w związku z tym należy im się nagana, czy też nie. O ile Lwia Ziemia oczywiście była dla nich miejscem bezpiecznym, zupełnie inną sprawą były wolne ziemie. Nie wspominając nawet o ziemiach Królestwa! Jeżeli wszyscy tam byli takimi bucami jak Aksu czy ten Kama, lepiej, żeby małe łapki dzieci Sadie nigdy tam nie stanęły! Jeszcze się nauczą tego impertynenckiego zachowania.
Po tym pytaniu przyjrzała się uważnie białej lwiczce, i uśmiechnęła się do niej ciepło. Zauważyła, że miała ona niemrawą minę, i była niezwykle milcząca jak na dziecko. Samiya była przyzwyczajona do tych wygadanych, zresztą, sama taka była!
Serwalka odwróciła swój łeb w kierunku Hakiego, gdy ten zakończył swoją rozmowę i zwrócił się do niej. Niemal natychmiast jej uśmiech przygasł, a jednocześnie rzuciła ona zmartwione spojrzenie na Azima oraz Asurę.
-Obawiam się, że może być z tym pewien problem. - odezwała się ostrożnie -Nigdy nie spotkałam ojca Azima i Asury, zaś ich matka zaginęła... Już jakiś czas temu.
Nie mogła się powstrzymać od spojrzenia ze współczuciem na młode, i to współczuciem szczerym. Sama doskonale wiedziała, jak to jest, wychowywać się bez kontaktu z rodzicami.
Sweet Crescent Moon, up in the sky
Won't you sing your song to Earth as she passes by?
Your sweetest silver melody, a rhythm and a ryme
A lullaby of pleasant dreams as you make your climb.

[Obrazek: fA02y7o.png]

Send the forests off to bed, the mountains tuck in tight
Rock the ocean gently, and the deserts kiss goodnight.
Sweet Crescent Moon, up in the sky
You sing your song so sweetly after sunshine passes by.

Amai
Wtajemniczony
*

Gatunek:lew Płeć:Samica Wiek:młoda dorosła Znamiona:1/4 Liczba postów:306 Dołączył:Sty 2014

STATYSTYKI Życie: 100
Siła: 65
Zręczność: 87
Spostrzegawczość: 60
Doświadczenie: 20

31-03-2017, 22:11
Prawa autorskie: ja

Amai przysłuchiwała się rozmowie siedząc cicho. To było nawet ciekawe ale jakoś ją nie pociągało do włączenia się w rozmowę. Szkoda by gardło bolało bardziej. Jej wzrok padł na znamię jakiem miała Sami i lwica cicho westchnęła. Cóż widać wiele ją ominęło, a jest tak mało ważnym członkiem stada że szkoda czasu na znakowanie jej... Cóż. Spojrzała w kierunku gdzie powinien być teraz księżyc i lekko się uśmiechnęła.
"Bogowie to popaprańcy, ciekawe ile zajmuje im wymyślanie nowych tortur dla nas"
Znów spojrzała na mistyczkę potem na samotnika. Nie wypadało jej zostawić samej. Jednak mimo że jest miły może tylko udawać i ten dziwny język. Lwica miała pewne obawy co do niego przez ten język. Brzmiał tak strasznie jakby władająca nim osoba zawsze ściemniała że to nie ona jest winna złu, mimo że pewnie nawet wyznanie miłości brzmi jak rozkaz do mordu.
Ava
Wtajemniczony
*

Gatunek:Hiena cętkowana Płeć:Samica Wiek:Młoda Dorosła Znamiona:3/4 Tytuł fabularny:Strażnik Liczba postów:230 Dołączył:Maj 2016

STATYSTYKI Życie: 100
Siła: 66
Zręczność: 56
Spostrzegawczość: 55
Doświadczenie: 43

01-04-2017, 00:43
Prawa autorskie: Ghalib

No i młody spierniczył. Od tak, po prostu sobie polazł. Mały gnojek i tyle. A przecież szara chciała ładnie poczekać, aż skończą ze sobą dwaj panowie rozmawiać, skoro już zaczęli. Co prawda przez większość ich rozmowy, hiena siedziała z przekrzywioną głową i zdziwionym wyrazem pyska, przysłuchując się jak dwa lwy gadają do siebie w (o zgrozo!) ptasiej mowie! No a raczej Ava uznała język ów za język ptasi. Ha! Nawet potrafiła zrozumieć 1/5 z tego, o czym dwa lwy ze sobą plotkowały. A wszystko dzięki tatusiowi, poliglocie, który miast być dość nieużytecznym trutniem, jak to często wśród samców krokut bywało, poznawał nieco świata. Głównie gadając z ptakami, przez co większość grupy miała go potem za niezłego świra, ale nic powiedzieć na głos nie mogli, gdyż KOCHANA MATULA fioletowookiej sprawiłaby im wtedy porządne manto. Ale wracając do rzeczywistości, tym razem niestety zareagować samica na ucieczkę białasa nie zdążyła, zatem jedynie rzuciła za nim w tej popapranej ptasiej mowie.
- Rüpel!
Nie żeby wiedziała dokładnie co to znaczy, ojca za bardzo o poprawne znaczenie słów nie pytała, choć kiedy wykazywała zainteresowanie, chętnie ją obcej mowy pierzastych stworków nauczał. Do tej pory grzywiasta nie była uświadomiona, iż nie był to jeden język ale wiele różnych narzeczy z każdej świata strony. Ptaki przecież zewsząd przylatywały. Mamrocząc pod nosem niecenzuralne słówka, tym razem już w narzeczu istot normalnie na czterech łapach chodzących, nie jak te dziobate gagatki, co tyko jedną parę (i to łuskowatych!) łapek mają, podeszła do Samiy z kwaśną miną.
- Pannienko Kidiri mamy problem i to dość spory. Czy jak załatwisz sprawę z tym tutaj panem i małymi kochanymi kluseczkami, zarezerwujesz dla mnie kawałek swojego czasu?
Bo ja jestem bogiem
Uświadom to sobie
Słyszysz słowa, od których włos jeży się na głowie
O, rany, rany
Jestem niepokonany



Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości