♫ Audycja 36 ♫


Wszystkie audycje znajdziecie na audycje.krollew.pl
Tygodniowy bonus
+5 opali


Otrzymuje Warsir!
  • Forum zostało zarchiwizowane i dostępne jest jedynie w wersji do odczytu - poza ShoutBoxem i tematami pozafabularnymi. Dziękujemy za wspólną grę!
  • Oficjalny kanał na discordzie - do kontaktu z graczami.
  • Stale aktywny pozostaje dział z pożegnaniami, gdzie każdy będzie mógł dopisać swoje.
  • NIE zgadzamy się na kopiowanie jakiejkolwiek części tego forum, także po jego zamknięciu.

    ~ Administracja Król Lew PBF (2006-2018)
Generator statystyk
Drzewo genealogiczne
Okres zbioru (1 porcja):
Cis pospolity
Wulkan Burgess Shale, Ognisty Las, Źródło Życia
Pogoda
1-15 września
21 °C
16 °C
16-30 września
23 °C
17 °C
Postać miesiąca:
Sierpień

Naiwny, strachliwy i delikatny. Lwie dziecko zagubione pośród sawanny, odnalazło ciepło rodziny w śnieżnym Cesarstwie choć niedawno spotkał nieświadomie prawdziwego ojca.
Cytat września
Nadesłany przez Vasanti Vei

Stężenie fanatyków księżyca na poziomie zerowym kazało mu się zastanowić, czy przypadkiem nie zabłądził.
Znajdziecie nas na:
Akira
Konto zawieszone

Gatunek:Panthera leo Płeć:Samiec Wiek:Podrostek. Liczba postów:207 Dołączył:Lip 2013

STATYSTYKI Życie: 50
Siła: 30
Zręczność: 35
Spostrzegawczość: 25
Doświadczenie: 14

#1
02-09-2013, 17:10
Tytuł pozafabularny: MISTRZ MELODYJ

Duszno, gorąco, słonecznie i sucho. Nie zanosiło się, by w najbliższym czasie z nieba spadła choćby kropla wody. Nie był to zbyt przyjemny okres w roku, ale pomimo trudności ze zdobyciem wody, nie można było narzekać na brak pożywienia: wszędzie można było natknąć się na jakąś padlinę i pomimo, że nie był to najsmaczniejszy posiłek, jaki Akira jadł, nie mógł narzekać. Oboje z Mayą nie głodowali, a dzięki doświadczeniu i umiejętnościom samicy pragnienie męczyło malca tylko w niewielkim stopniu. Do czego by się nie przyczepić, malec był zadowolony. Na zmianę teraz biegł, skakał i szedł, nie bardzo wiedząc dokąd z Mayą zamierzają się udać. Co jakiś czas wspinał się na jakiś większy kamień w pierwszym momencie oglądając się za złotą, w drugim za wszelkimi niebezpieczeństwami mogącymi czyhać na młodego lwa. Uszy chodziły w każdym możliwym kierunku, a oczyska wyszukiwały czegoś ciekawego. Zamrugał parokrotnie wlepiając błękitne ślepia w jakiegoś owada, który przypominał dziwnie powyginane źdźbła trawy. Zerknął w stronę Mai, upewniając się, że jest niedaleko, po czym zaczaił się na zielone "coś". Nie zdawał sobie jeszcze sprawy, że tym "czymś" jest modliszka i to "coś" potrafi się bronić. Gdy tylko zauważył, że owad nie zamierza uciekać, uniósł uszka na sztorc starając się to jakoś przekalkulować. Zamrugał ślepkami i zbliżył się znacznie do stworzenia, chcąc dokładnie je zbadać. Gdyby tylko wiedział, jak boleśnie modliszka może uczepić się nosa, od razu zrezygnowałby z tego całego przedstawienia i po prostu ją pożarł. Nic, poza krzykiem zaskoczenia, nie wskazywało na to, że Akira właśnie zaczął jedną z większych bitew w swoim krótkim życiu... i nie wyglądało na to, żeby szybko zamierzał zrezygnować i dać pożreć się modliszce.
Maya
Nieprzejednana | Konto zawieszone

Płeć:Samiec Liczba postów:547 Dołączył:Cze 2013

STATYSTYKI Życie: 0
Siła:
Zręczność:
Spostrzegawczość:
Doświadczenie: 99

#2
02-09-2013, 22:19

Krzyk lwiątka był dla niej większym i istotniejszym sygnałem, niż piorun, który zakończył żywot jej drzewka. Natychmiast zerwała się do biegu, a serce podskoczyło jej do gardła.
Zaskoczyło ją to spotkanie z Akirą - nie widziała go już bowiem od dawna, praktycznie od chwili, w której Makali zabrał go razem ze sobą do ich leża. Przyszedł do niej tak po prostu, dużo większy, niż wcześniej - miał już nawet na łbie i piersi dłuższe, mięciutkie jeszcze wprawdzie, ale już skołtunione futro. Zalążki samczej grzywy. Rósł szybko - służył mu pobyt na terenach Świtu, co do tego nie było żadnych wątpliwości. Ona natomiast nie zmieniła się ani trochę - poza tym, że sama spędzała już teraz nieco więcej czasu z pozostałymi członkami stada. Z Kahawianem, Ragnarem. Odwiedziny Akiry, gdzieś głęboko w środku ją ucieszyły, nawet, jeśli ukryła je pod głęboką warstwą zjadliwych komentarzy. I teraz znowu ta troska wyszła na powierzchnię.
Nie była daleko od niego, dlatego znalazła się przy nim w momencie, a serce tłukło się w niej z taką siłą, jakby miało przebić się przez żebra.
- Co się stało? - Wyrzuciła z siebie, widząc, jak Akira wyraźnie gapi się w coś ukrytego w trawie. - Coś cię ugryzło? - Dodała niemal natychmiast.


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości