Ghalib, w którym wciąż buzowały negatywne emocje z trudem przywołał się do opamiętania choć na chwilę. Być może zamierzał dać dojść do głosu swojej wybrance, albo może chciał oszczędzić jej widoku egzekucji jednego z wyznawców Księżyca... a przynajmniej na razie. Obrócił szpetny pysk w stronę córki Księżyca i westchnął ciężko gorącym powietrzem. 

- Sugerujesz, że Persymona mogła mnie okłamać? 

Ghalibowi średnio chciało się w to wierzyć bo nie spodziewał się wielkiej zdolności do intryg w tak małym i młodym łebku. Schował jednak kły, choć tak na prawdę tylko dlatego, że Ines poprosiła go o powstrzymanie się. Pazury jego jednak pozostawały na wierzchu i mierzwiły ziemię. 

- Mnie w nim widzisz? - Tym razem w jego głosie wyraźnie było słychać zdziwienie. - Ja już znalazłem młodego lwa, który mnie szukał i istotnie jest moim synem, ale poznałaś jego siostrę - kontynuował. Rzecz jasna nie podejrzewał też Ines o kłamstwo a bardziej o jakieś oszustwo przygotowane przez tego młodzika. 

- Nie wiem kim jest ten smarkacz - irytował się i to bardzo co dawało ujście w ponownym warczeniu. W końcu sapnął i oblizał pysk. - Niech będzie. Nie będę kalał twoich ziem.

To mówiąc odwrócił się i pośpiesznie oddalił się niknąc w ciemności. 

zt