Satau spacerowała za tropami zwierzyny, chcąc namierzyć jej położenie. Chciała być gotowa gdyby przyszło jej polować, a nawet gdyby się na coś natknęła kto wie czy by nie skusiła się na samotne łowy. W każdym razie nic póki co nie widziała. Pewnie ruszyły na bujne pastwiska na południu. Myślała i głowiła się nad tym jak wyglądają ów tereny lwów zamieszkujących tamte ziemie. Dlaczego tak ich bronią i dlaczego tak im na nich zależy? Piaskowa chętnie wybrałaby się tam na przeszpiegi, ale ryzyko jakie się z tym wiązało powstrzymywało ją bardzo skutecznie.

Nagle usłyszała czyjeś kroki. Była pewna, że nie jest to żaden roślinożerca. Tym kimś mogło być jedynie jedno zwierzę, lew. Lwica nie była pewna, kto taki ją śledził lub obserwował, ale nie była też jakoś specjalnie z tego powodu zła, bynajmniej w końcu z kimś się spotka i przerwie samotne poszukiwania potencjalnej zdobyczy.