Poruszanie się w tym terenie nie było ciężkie mimo że wszędzie były jakieś potykacze czy wiszące pnącza. Bez problemu można było iść w kierunku głosu. Na ucho jakiś lew. Kompletnie nieznajomy. Pewnie jakiś samotnik. Do głosu dołączył zapach, metaliczny i słodki. Tak to krew.

- Aj, jak boli! Pooomocy. - Lew leżał i wył przewrócony na bok. Dość spory i dość stary lew, trochę wyleniały. Sierść była pokryta błotem, krwią i kurzem więc jedyne co dało się stwierdzić to, że mu w tej chwili bliżej raczej do błotnego potwora niż lwa. Samo to, że darł się po pomoc trochę było naciągane. Lwy są często zbyt dumne by tak się poniżać wołaniem i proszeniem o pomoc. To pułapka?
Tylko, że rany które miał ten lew nie mogły być ucharakteryzowane. Brak jednej tylnej łapy, z której się powoli sączyła krew. Pogryziony bok i brak jednego oka. Taki właśnie obraz nędzy zobaczył Zevran. A to była tylko widoczna jedna połowa lwa. Ranny lew nie zauważył przybysza i dalej nawoływał.