Wielki wąwóz

[Myr]

-Nie ma problemu panną Natako, z chęcią pokaże Ci granice- Również wstałem, akurat pokryje się to razem z moim patrolem. Tak więc korzyść odniesie lwica poznając granice oraz ja ukończę partol.
-Tylko uprzedzam pannę, że grancie są dość długie i obejmują duży teren- Odwróciłem się spoglądając na lwice z uwaga. Całych nie wiem czy pokażę jej ale większość powinno się udać. Poczekałem chwile aby upewnić się czy lwica idzie i dopiero po tym ruszyłem.
-A cóż skłoniło pannę do dołączenia do tego stada?- Zapytałem kątem oka spoglądając na nią. Byłem ciekawy co nimi kierowało. Czy to od tak przypadek czy jednak jakoś to przemyślały.

[Nataka]

-Więc ruszajmy, a ja w międzyczasie odpowiem na twoje pytanie.-
Przytaknęła na jego słowa i ruszyła przed siebie, wymijając zielonookiego. Obejrzała się za siebie spoglądając na niego porozumiewawczo.
-Hm... Chciałam dołączyć tu wcześniej...-
Zaczęła powoli.
-Jednak jakoś nie byłam pewna. Kiedy Otiento miał mnie zaprowadzić do Kahawiana rozmyśliłam się i poszłam do Cieniowiska... Tam cudem spotkałam swoją siostrę. Gdy uciekłyśmy, łapy poniosły nasz w stronę Zachodu. Poza tym myślę, że tutejsze lwy są stanowcze, surowe... To mnie jakoś tutaj imponuje.-
Odparła idąc obok lwa co chwilę na niego spoglądając.

[Myr]

-Myślę, że spodoba ci się- Powiedziałem z lekkim uśmiechem. Tak tutaj było całkiem dobrze. Lawy chciały i stanowiły rodzinę. Fakt trzeba zapracować sobie na bycie jej pełnoprawnym członkiem. Jednak jeśli popracuje nad sobą to z cała pewnością szybko będzie integralną częścią grupy. Spoglądałem idąc dalej.
-Było trzeba jednak pójść z nim, oszczędziłabyś sobie kłopotów z tamtym stadem- No cóż ale w sumie była tez tego dobra strona. Odnalazła swoja siostrę. Dobrze mieć kogoś bliskiego, na kim można polegać i mieć w nim wsparcie.
-Na pewno tutaj panno Natako będzie wam dobrze- Wyszczerzyłem lekko kiełki- Nasze ziemie nie są urodzajne ale są dość rozległe- Wróciłem do tematu naszych ziem.

[Nataka]

Nataka uśmiechnęła się delikatnie pod nosem na słowa samca i idąc w tym samym tempie co on rozglądała się na boki, spoglądając na wysokie ściany wąwozu. Podobało jej się to miejsce, lubiła ciszę i spokój który właśnie panował też i tutaj. Po chwil jednak słysząc głos Myr'a smolista odwórciłą swój wzrok w jego stronę.
-Myślisz?-
Spytała odnośnie tego o dobrym samopoczuciu. Na razie nie czuła się z tym wszystkim dobrze. Na samym początku kiedy usłyszała twierdzącą odpowiedź Kahawiana cieszyła się jak dziecko... Teraz ma wrażenie że zaczyna być małym ciężarem. W końcu tak czy siak to stado było już spore... Na te myśli zmarszczyła brwi a jej uśmiech zniknął.
-Jeśli są obszerne, zawsze jakaś zwierzyna się znajdzie.-
Rzuciła chcąc zapomnieć o swoich nieprzyjemnych myślach.

[Myr]

-W teorii tak w praktyce panno Natako- Rzekłem krocząc dalej po naszych ziemiach- Jak zauważyłaś nasze tereny nie są za bardzo urodzajne i zwierzyna wędruje gdzie indziej...- Taka przykra prawda. Jednak aj byłem i tak pozytywnienie nastawiony do tej sytuacji. Młode ją problemem bo muszą być dobrze karmione ale jakoś dajemy.
-Grunt, że dajemy radę- Tak to było, jednak lwica gotowa do polowania zawsze jest przydatna, a ona wyglądała na taka, która chce dla stada coś zrobić. Czas jednak pokaże jak to wszystko będzie wyglądało.

[Nataka]

-Kahawian powiedział mi i mojej siostrze byśmy odnalazły Mayę... Z tego co o niej mówił jest to bodajże lwica dowodząca grupą polującą... Jeśli nie, popraw mnie, ale wracając... Hm, myślę że niedługo ja i Ivy będziemy mogły pomagać w polowaniach, co za tym idzie, łatwiej będzie tą zwierzynę zdobyć.-
Skinęła łbem i spojrzała na lwa idącego obok niej. Po chwili jednak węstchnęła cicho i machnęła ogonem, spoglądając przed siebie.
-Często pewnie odczuwasz zmęczenie przemierzając tyle terenów... Jak wygląda wasz odpoczynek?-
Spytała będąc ciekawa jak to wszystko wygląda u tych patrolujących granice.

[Myr]

Słuchałem ja z uwagą, każde jej słowo nie uszło mojej uwadze. Lekko machnąłem końcówkę ogonu. Obserwowałem ja ale mimo to starałem się nie tracić też z pola widzenia terenów stada.
-Nie wiem jak inni odpoczywają- Taka była prawda, innych samców nie miałem okazji za bardzo spotykać.
-Ja jednak po prostu robię przerwę i kładę się spać lub drzemam, potem wracam do patrolu- W gruncie rzeczy praktycznie ciągle patrol robię. Jednak do swych obowiązków podchodziłem bardzo powaznie.
-Panno Natako, pani Maya z tego co słyszałem jest dość surowa ale dobrze szkoli- Tak przynajmniej głosy chodziły po lwicach.

[Nataka]

-Jeśli jest surowa, musi być dobrą nauczycielką... Tak jest zawsze.-
Przytaknęła mu z uśmiechem powoli krocząc przez wąwóz w którym się znajdowała razem z Myrem.
-Więc... Nie masz czasu dla siebie?-
Zastrzygła uchem przenosząc swoje spojrzenie na jego zielone tęczówki.
Po chwili zatrzymała się w cieniu jednej ze ścian wąwozu. Było tutaj tak przyjemnie chłodno... Aż nie chciało się jej stąd iść, ale wiedziała że zaraz wyruszy w dalszą drogę razem z samcem, na którego odpowiedź aktualnie czekała. W międzyczasie przeciągnęła się leniwie.

[Myr]

Musiałem przyznać rację co do surowości i efektywności. Dużo też jednak zależy od ucznia, bo jeśli i uczeń leniwy i bez zaangażowania to i najlepszy nauczyciel nie nauczy niczego. Kiedy samica na chwile przystanęła w cieniu, również zatrzymałem się i na chwile usiadłem. Rozejrzałem się najpierw uważnie po okolicy.
-Nie potrzebuje go, tego czasu dla siebie panienko Natako- Rzekłem w końcu i zastrzygłem lekko uchem- Trenuje sobie jeśli znajdę chwilę wolnego.
Tak lubiłem samodoskonalenie. Musiałem być silniejszy jeśli chciałem ochraniać stado.

[Nataka]

-Jeśli tak lubisz spędzać wolny czas i Ci to odpowiada... To dobrze. Ważne żebyś to ty był zadowolony.-
Kiwnęła łbem uśmiechając się do niego delikatnie.
-Z resztą... Każdy lubi co lubi.-
Rzuciła po chwili i tak znikąd przednią łapą nastąpiła na końcówkę jego ogona, chcąc go tym jakoś odciągnąć od tego ciągłego patrolowania ziem chociaż na moment. Na wszelki wypadek od razu ją zabrała, nie lubiła kogoś ot tak po prostu drażnić. Lubiła odciągać uwagę, ale nie specjalnie denerwować.

[Myr]

-Powiedzmy, że to jedyny sposób, który oprócz opieki nad rodzeństwem zajmował mi czas- Tak, zabawa z siostrami braćmi były tymi weselszymi momentami i chyba jedynymi, w których się śmiałem tak szczerze.
-A panienka jak spędzała swoje wolne chwile?- Zapytałem po chwili i spoglądałem na nią z uwagą.
Jej zaczepka nie uszła mojej uwadze. Zastrzygłem lekko uchem i uderzyłem ze dwa razy ogonem o ziemie. Nie zareagowałem na to jakoś szczególnie. Nie ruszyłem też w dalsza drogę. Słońce trochę grzało, a ciemne umaszczenie nie pomagało w taka pogodę.

[Nataka]

-Ja... Hm... Jeszcze gdy żyłam samotnie to swój wolny czas wykorzystywałam na wolne sposoby... A to polowanie na jakieś mniejsze zwierzęta, a to leżenie na grubych gałęziach niskich drzew... Było tego naprawdę sporo.-
Uśmiechnęła się sama do siebie i uniosła łeb ku niebu, spoglądając na ten lazurowy błękit.
-Często też lubiłam po prostu się kłaść na sawannie i patrzeć się ot tak w niebo.-
Dodała.
-Bardzo relaksujące zajęcie.-
Wyjaśniła i potem znów popatrzyła na Myra.

[Myr]

-rozumiem - Rzekłem po jej pierwszych słowach ale uniosłem lekko brew lustrując ja uważniej słysząc jej kolejne słowa.
-Tak bez powodu?- Było to dla mnie takie trochę dziwne. może i sam za młodu tak się trochę zachowywałem ale czym starszy byłem tym rzadziej mogłem.
-Tak bez celu? po co?- Zadałem jej pytanie, nie rozumiałem do końca celu takiego leżenia. To w końcu marnowanie tyle czasu, który można było spożytkować jakoś na coś innego.
-Nie rozumiem panienko Natako po co tak marnować czas oraz narażać się- W końcu patrząc w niebo nie widzi się czy ktoś przypadkiem się gdzieś nie przekrada lub nie czai. Spoglądałem na nią swymi jadowicie zielonymi oczyma z lekko przekrzywionym łbem w bok.

[Nataka]

-Miałam tego czasu naprawdę mnóstwo... Uwierz mi. Nie miałam gdzie się podziać i co ze sobą robić. Owszem, małe treningi sobie robiłam, polowałam, bo musiałam... Ale takie odpoczywanie nie jest złe. Nie marnowałam czasu. No... Przynajmniej dla mnie nie był to czas zmarnowany.-
Popatrzyła na samca i powoli unosząc się z siadu ruszyła w dalszą drogę. Gdy ten do niej w następnej chwili zapewne dołączył, kontynuowała:
-Z resztą... Nie jestem głupia. Wybierałam takie miejsca które innych zwierząt nie interesowały.-
Zapewniła i popatrzyła na niego swoimi czerwonymi ślepiami, równocześnie uśmiechając się cwaniacko.
Po chwili jednak ten uśmieszek z jej pyska zniknął, a łeb skierowała na przód, wbijając wzrok w jakiś nieokreślony punt w oddali... Coś zaczęło jej nie pasować, równocześnie coś niepokoić w samej sobie...

[Myr]

Skinąłem jej tylko łbem iw stałem widząc, że ta rusza w drogę.
Czy nie jest głupia. Cóż nie mi to oceniać, na taka nie wyglądała. Ja sam tego nie zasugerowałem też. Przynajmniej nie miałem tego an celu. Nie uszedł mojej uwadze jej uśmiech. Zastrzygłem lekko uchem i zrównałem się z nią, po czym lekko wyprzedziłem.
Idąc tak poczułem jakaś woń. Zatrzymałem się na chwilę i analizowałem woń. Gdzieś tutaj jest jakaś całkiem świeża padlina. Ja nie gardziłem i takim posiłkiem, no chyba, że całkiem oskubana lub za długo leżąca. Zresztą tutaj mało co za długo leży. mogłem polować ale wolałem tego nie robić. To obowiązek lwic do tego lepiej nie straszyć zwierzyny, mało i tka jest na naszych ziemiach. Skierowałem swoje kroki w stronę ów padliny.