Polowanie grupowe - Vari,Haki i Tirune

[Mistrz Gry]

Podczas gdy lwica podziwiała starcie, Haki trzącł i tarmosił szakala jak popadło. W chwili, gdy lew chciał przycisnąć szakala do ziemi, coś w okolicy jego łapy trzasło. Lew mógł poczuć, że kończyna porusza się w nienaturalny sposób, zaś jego przeciwnik poczuł to na pewno, gdyż zawył przenikliwie, wciąż mając pysk koło lwiego ucha. Poczym w akcie desperacji wsunął swoje tylne łapy pod brzuch oponęta i zaczął go kopać. Na jego nieszczęście, jak to zwykle u psowatych, jego pazury były dalekie od użytkowej ostrości.

Haki -2 HP

[Vari]

Sytuacja wydawała się robić trochę mniej ciekawa niż z początku zakładała brązowa, ale nadal nie zmieniało to tego, że stała nad paskowanym posiłkiem i pilnowała go zawzięcie. Jej gon falował delikatnie muskając przy tym podłoże. Całe ciało samicy powoli zaczynało się zbliżać do zebry, aż w końcu na niej przysiadła i ułożyła wygodniej, nadal obserwując jak to Haki bije się z małym psowatym, który najwyraźniej był zbyt pewny siebie i nie posiadał mózgu zdolnego i odpowiedzialnego do myślenia.

[Haki]

Zerkając na dziwnie układajacą się kończynę, do Hakiego dotarło, że szakal jest już trochę popsuty. Rozpaczliwe wycie, które omal nie rozsadziło mu bębenków, tylko go w tym utwierdziło.
Dalej kontynuował „tarmoszenie” przeciwnika, do momentu, aż tamten kopnął go w brzuch. Zielonooki skrzywił się z bólu po czym przystąpił do ostatecznego rozwiązania kwestii szakala. Wmocnił zacisk szczek do granic możliwości i starając się za pomocą łap przytrzymać przeciwnika w miejscu, z całych sił szarpnął łbem do tyłu, tak by wyrwać z ciała oponenta jak najwiekszy kawał mięcha. Jeśli za pierwszym razem się nie uda, będzie próbował do skutku(ewentualnie aż się zmęczy).

[Mistrz Gry]

Lwu co prawda, pomimo usilnych starań, nie udało się urwać szakalowi łapy. Jednak gdy szarpnął głową, pociągając go ku sobie, trzymając przy tym twardo kończynę w pysku, na przeciw kierunkowi ruchu ciała psowatego, ta weszła nieco głębiej niż powinna przy swobodnym puszczeniu. W rezultacie w klatce pierwsiowej szakala coś trzasło, a następnie zaczął rzęzić. Przy każdym wydechu wypluwał z siebie dość sporą ilość krwi i innych płynów ustrojowych, które to w większości trafiały w najbliżej połżony obiekt, w tym wypadku lwi łep wraz z wystającymi z niego uszami, trzęsąc się przy tym w sposób tyleż dziki co niezkoordynowany.

[Haki]

To czego doświadczył Haki na pewno nie można by zaliczyć do przyjemnych doznań. Jednak młody lew potrafił się od tego odseparować, gdyż w tym momencie był to mało istotny szczegół. Później przyjdzie czas na higienę osobistą, teraz trzeba zakończyć dzieła. Starają się przytrzymać szakala za pomocą jednej z łap, Haki cofnął łeb, by po chwili uzębionym pyskiem wycelować wprost w gardło psowatego.

[Mistrz Gry]

Tym razem atak młodego samca okazał się w pełni skuteczny. Trafił w szyję szakala, rozrywając przy tym tętnice, tchawice i inne arterie. Skutkiem tego szakal szarpał się coraz słabiei, ale zamiast tylko opluwać lwa, teraz lało się z niego jak z konewki barwiąc lwa na piękny, karmazynowy kolor. Na szczęście przy takiej obfitości szakal za chwile będzie już mógł uchodzić za koszernego i przestanie się w końcu szamotać.

[Haki]

Haki cierpliwie poczekał, aż życie uleci z jego przeciwnika. Na początku czuł lekki wstręt, jednak bardzo szybko tu uczucie ustąpiło czemuś na kształt satysfakcji. Wypuszczając z pyska szyję młodego szakala, Haki podniósł się z ziemi i ruszył w kierunku Vari. Rozejrzał się dookoła by przypadkiem nie oberwać od jakiejś zbłąkanej zebry, po czym posłał lwicy szeroki uśmiech. Cóż, jej ofiara była nieco większa, no ale polowanie to przecież robota lwic. W sumie było to marne pocieszenie dla jego ego, ale na ten moment musiało wystarczyć.
-Wszystko w porządku?- zwrócił się do moorskookiej, jednocześnie skanując jej ciało w poszukiwaniu ewentualnych ran czy zadrapań.

[Vari]

Brązowa była w pełni zadowolona z jednego z towarzyszących jej samców - Hakiego, który sprostał szakalowi i dał mu należytą nauczkę. Będą musieli pamiętać o tym, by wziąć jego ciało i ze skóry zrobić sobie jakiś przenośny przedmiot, lub miękki dywanik, czy co tam się jeszcze będzie dało z niego zrobić. Posłała młodzikowi uśmiech i zadziorne spojrzenie, a gdy się zbliżył otarła się o jego bok, po czym wróciła do zebry i zaczęła się posilać.
- W jak najbardziej należytym! A teraz proszę, zjedz ze mną. - zaproponowała, a raczej rozkazała kompanowi, w końcu pomógł w polowaniu i należało mu się, nawet gdyby nie pomógł to morskooka w sumie i tak by się z nim podzieliła. - Widziałeś może Tirune? Gdy powaliłam zebrę nigdzie go nie było... - dodała nieco zaniepokojona.

[Haki]

Szeroki uśmiech zagościł na pysku Hakiego, gdy brązowa ocierała się o jego bok. Zielonooki doskonale zdawał sobie sprawę, że jest to normalny sposób w jaki członkowie stada zacieśniają łączące ich więzy, ale z Vari sprawa wyglądała nieco inaczej. Wiedział, że w głębi serca pała do niej uczuciem znacznie silniejszym niż przyjaźń, jednak brakowało mu jeszcze odwagi by zdobyć się na szczere wyznanie. Jej prośbę, która zabrzmiała nieco jak rozkaz skomentował kiwnięciem głowy, po czym wyraźnie zadowolony wizją zbliżającego się posiłku, przysiadł na przeciwko Vari. Przeżuwając pierwszy kęs wysłuchał słów Vari, po czym rozejrzał się dookoła.
Po obecności czarnogrzywego nie pozostał żaden ślad.
-Gdyby przydarzało mu się coś złego, to zapewne byśmy coś słyszeli, ewentualnie znaleźli ciało...-spróbował nieco uspokoić lwicę. W prawdzie Hakiego też niepokoiło zniknięcie towarzysza, jednak logika podpowiadała mu, że wszystko musi być okej. W końcu Tirune był dość silnym samcem.
-Wiesz może po prostu coś mu się przypomniało, zapomniał posprzątać jaskini albo coś w ten deseń?- dodał półżartem, po czym wyrwał z ciała martwej zebry kolejny kawałek mięcha.

[Mistrz Gry]

Haki +36 PD
Vari +34 PD 
Tirune - niech napisze jak się pojawi.
+ 6 opali do podziału.

//Napiszcie jak zakończycie, żeby zamknąć.//