Zwana inaczej Pustynią Śmierci. Mało który lew wytrzyma tutaj długo. Sam piach, który parzy łapy i spowalnia wędrówkę, nieznośnie prażące promienie słońca oraz brak wody, poza niemal niespotykanymi oazami - częściej trafia się na fatamorganę. Na porządku dziennym są też burze piaskowe, które pogrzebały już niejednego przygodnego podróżnika.

Olbrzymie strome skały piętrzą się na kilkanaście metrów po obu stronach dawno wyschniętego koryta rzeki. Nie ma tu wielu wąskich ścieżek, które pozwoliłyby na wydostanie się z kanionu i często trzeba przebyć spory kawałek, by przejść na drugą stronę. Doskonałe miejsce do organizowania zasadzek. Dno usiane jest kośćmi i innymi szczątkami zwierząt, które spotkał tu nieszczęśliwy koniec.