Tereny Mglistych

[Eden Sandjon]

Z ciągle opuszczoną głową wsłuchiwał się w jego słowa. Jego uszy szczególnie dokładnie wyłapywały wszystkie słowa przysięgi. Odpowiedział na nie dość krótko.
- Przysięgam. - nic więcej nie musiał oddawać. Po chwili uniósł łeb i wpatrywał się w oblicze przywódcy.
- Rozumiem, będę starał się wykonywać wszystkie moje obowiązki jak najlepiej umiem, panie.

[Myr]

-cieszy mnie to- Rzekłem i skinąłem mu spokojnie łbem- Makarai, młody samczyk jest naszym medykiem ale i osobą, która zapozna cie z dziejami stada i tych ziem. Chce aby każdy chociaż trochę wiedział o miejscu, w którym przyszło mu mieszkać- Tak wydarzenia i wszystko co tu się działo, w końcu to jest miejsce niemalże historyczne.
-po takim szkoleniu ja sprawdzę cie w boju, chciałbym przekonać sie kogo na co stać aby wiedzieć jakie zadanie przydzielać- wytłumaczyłem samczykowi te kwestie. Jest to ważne a i trening każdemu sie z cała pewnością przyda.
-Witam cie w naszej rodzinie

[Eden Sandjon]

Stał tak przed władcą z całą swoją dumą. Wypiął pierś jakby miał zaraz dostać jakiś medal. Cały ten czas nie spuścił wzroku z oblicza przywódcy.
- Oczywiście, wszystko zrozumiałem. Czy masz dla mnie panie jakieś zadanie w tej chwili? No i gdzie mógłbym znaleźć tego Makariego? Nie będę ukrywać, że ścieżka znachorstwa od zawsze mnie interesowała, potrzebuję tylko dobrego mistrza.

[Myr]

-O sam niedawno ukończył szkolenie ale myślę, że da radę- Tak to będzie dla młodzika dobra próba a i an pewno mając kogoś, kto też w tym kierunku idzie będzie może czuł sie lepiej.
-Jest młody ale niech cię jego wiek nie zmyli- Tak może nie do końca doświadczony ale wiedziałem,że można na Makarim polegać.
-Przy cmentarzysku słoni jest granica z Lwia Ziemia. Na razie nie przekraczaj jej i częściej tam zaglądaj. Mam zamiar dopiero z tamtejszymi władcami sie rozmówić- Wolałem go uprzedzić.

[Eden Sandjon]

- Tak jest! Jestem pewny, że Makari mimo młodego wieku, będzie w stanie nauczyć mnie całej niezbędnej wiedzy potrzebnej do leczenia. I będę też pamiętać o cmentarzysku. Ale chciałbym jeszcze poznać wcześniej pozostałych członków stada. Nie chcę któregoś z nich zaatakować przez pomyłkę.
Tak, to na pewno by się przydało. Ktoś mógłby się teraz podszyć za mglistego i wykiwać Edena. A tego chciał uniknąć tym bardziej, że na oku miał go przywódca.

[Myr]

-Tak panie Edenie, w stadzie sa jeszcze trzy samice, Kaaivy, samica o czarnej sierści i złotych oczach, ma charakterystyczna grzywkę, jej siostra Nataka również ma ciemna sierść ale w odcieniu brązu z jaśniejszym paskiem na plecach i jasna grzywka. Obie mają swój charakterek- Wolałem go uprzedzić aby uważał, bo te bez problemu mogą mu przywalić.
-Seath ma fioletowe oczy i złocista sierść- Tak młoda była i zobaczymy co będzie, zapowiadała się dobrze- karakal Aksu jest naszym posłańcem i jest nasz Makari, młody samczyk z brązową sierścią i trzykolorowa grzywą. Nie widzi na jedno oko i nosi skórzaną chustę na łapie- Tak to wszystko.

[Eden Sandjon]

Dużo tu było szczegółów, ale spróbuje choć część z nich zapamiętać. Przy okazji przekonał się, że to stado rzeczywiście było trochę w rozsypce skoro zostało tylko tyle lwów. Uśmiechnął się tylko na wieść o charakterze lwic. Eden nie był aż takim podrywaczem, w zasadzie to niewiele lwic spotykał na swej drodze. Trochę zdziwił go fakt karakala w stadzie lwów, ale, jak mu objaśniono, był to posłaniec. Pewnie takiemu małemu i zwinnemu zwierzęciu łatwiej było przejść niezauważonym.
- Postaram się o tym wszystkim pamiętać, panie.

[Myr]

-Odpocznij, nabierz sił a później przejdź sie po terenach stada. Jeśli będziesz potrzebował pomocy jestem do usług- Skinąłem mu łbem z szacunkiem i ruszyłem na dół skały. Sam poczekam aż sie trochę ochłodzi do tego zapowiadało sie na deszcz, chmury się zbliżały. Przyda się porządna ulewa na tych terenach.

[Eden Sandjon]

Skinął tylko głową na znak, że rozumie. Odpoczynek nie był mu aż tak bardzo potrzebny, ale skoro jest okazja to czemu nie. Wszedł do środka wielkiej skały i położył się pod jedną ze ścian. Było tu całkiem chłodno i przytulnie. Szczęśliwie dla niego nie musiał się nikomu tłumaczyć kim jest i co tu robi.