Gdzieś w kanionie

[Belial]

Belial nie ruszył za nią, jednak zaszedł mógł zacząć ją gonić. Zmarszczyl brwi i zawołał
- Kiu, kara! Chcesz od niej uciec? Tak się zachowasz? - zaszedł się szyderczo. Miał nadzieję że to trafi do jej ego, do honoru jaki powinna mieć. Jeśli nie okazję się że jest słaba, i będzie trzeba inaczej to załatwić. Nie chciał jej przecież zabić, zbyt mocno ją polubiłem i szanował.

[Kiu]

po jego słowach zatrzymałam się i lekko zastrzygłam uchem. Odwróciłam do niego łeb.
-Miałeś na to czas.. Herszcie, wieków nie będę czekać- odrzekłam na jego słowa.
-Szanuj czas swój i innych- Dodałam w końcu nie miałam całych wieków a on tez powinien w końcu mieć inne sprawy na łbie. Odwróciłam się jednak.
-To podejdź i wal i po sprawie- niech tam walnie czy co chce. Zabić, raczej nie zrobi, mógł od razu. A szram i blizn sie nie obawiam.

[Belial]

Dziś dostanie nauczkę, a kara musi być bolesna... Kiedyś się hienka dowie jak można cierpieć bez najmniejszych ran. Ruszył więc za nią szedł w jej stronę zdecydowanym krokiem, był znów napalony postanowiłem więc że ta stanie się jego zabawką. Przy samym końcu skoczył na nią i przygniótł ją do ziemi nachylajac się nad jej uchem, jej łeb zaś przuytzymywał łapą aby nie odezwała siemka od ziemi.
- chcę jeszcze raz... - zarechorał i zaczął się ustawiać nie puszczając jej.

[Kiu]

Obserwowała go uważnie. Nie spodziewała się takiego jednak obrotu spraw. Stawiała raczej na oberwanie po mordzie lub cos takiego. tak raczej postępował Ghalib. Warknęła głośno kiedy ten naskoczył i chciałam zwiać. Nie zdążyłam jednak. Samiec był za blisko i był za ciężki abym mogła go bez problemu zrzucić z siebie. Nie miałam zamiaru mu ułatwiać niczego. Wierciłam się i miotałam na tyle ile się dało.
-Spadaj- Warknęłam przez zęby. Tego było za wiele.

[Belial]

Łapa która trzymała łeb Kiu przy ziemi odezwała się na chwilę, jednak tylko po to by wymierzyć cios prosto w jej pysk.
- zamknij się! - krzyknął. Czuł że coś jest nie tak że coś się z nim dzieje. W oczach płonął ogień, tracił rozum, coś nim sterowalo. Mimo że było to dziwne to czuł że wszystko staje się proste że nic go nie obchodzi. Nie czuł wyrzutów, czyjeś cierpienie go nakrecalo. Na pysku pojawił się dziki, szalony uśmiech. Nagle nie był już sobą, czuł jedynie ból łba, niemiłosierny ból. Był teraz kimś innym jakby coś go opętało.
- Witaj hieno... Pozwól że się zabawimy. - ktoś jakby mówił za niego.
Kolejny cios trafił w pysk hienę tym razem mocniejszy. Biodra samca znów powędrowały niżej i po chwili już falowaly. Tym razem nie oszczędzał partnerki to że ją mogło boleć nie robiło na nim wrażenia. To już nie był Belial a ktoś zupełnie inny... Ktoś kto od dawna próbował się wprosić w życie szarego... Czyżby tatuś?

[Kiu]

Skrzywiłam się po ciosie łapa. Co tu się działo. Było wiać a nie unosić się dumą. Nie dawał za wygrana i mimo to szarpała się i warczała. Po drugim uderzeniu łapa przez chwile przestała. Zaśmiał się tym razem jednak głośno.
-No dawaj cwaniaku- Warknęłam przez zęby. Niech spróbuje ponownie ja uderzyć to mu te łapę odgryzę. Dziwnie brzmiał i się zachowywał. nie miałam jednak czasu by sie nad tym jakoś szczególnie zastanawiać.

[Belial]

Głupi nie był, uważał na szczęki hieny... Jedne z najmocniejszych na sawannie. Ale i na to miał pomysł. Łapa która trzymała łeb Kiu przy ziemi zjechała na jej pysk, nie pozwalając na otwarcie się szczęk, przychylił się do przodu aż cały ciężar spoczął na tej właśnie łapie, hiena nie miała szans ruszyć łbem ani otworzyć pysk. I tu nagle druga łapa wymierzyła cios. Znów się zaśmiał, nie przestał też działać,bo to było najważniejsze.
- ze mną nie łatwo jest... Hiena się dowie. Odparł jakby wręcz nie swoim głosem. Pochylił łeb niżej i złapał ją za skórę na karku zaciskajac szczęki, jednak nie przebiła skóry to była asekuracja

[Kiu]

Z mojego gardła wydobył się warkot, zaś kiedy przesunął łapą ponownie. Czułam ciężar jaki przeniósł na nią nie było to ani trochę przyjemne i utrudniało oddychanie. Łapami próbowałam zsunąć jego łapię z mojego pyska. Położyłam uszy po sobie i zamknęłam mocniej powieki czując co ten robi. Po drugim ciosie zaskomlałam ale i skończyłam stawiać opór, który nie był skuteczny. W nadziei, że zrobi swoje u w końcu mnie puści poddałam się i dodałam mu. Poczęłam w miarę współpracować byle skończył już. Odczucia miała mieszane.

[Belial]

Zarechorał ponownie, bawiła go ta sytuacja. To już nie był Belial, to był ktoś zupełnie inny...
- Cieszę się... Hienie się podoba. Dobrze to. Więc pobawimy się jeszcze. - specjalnie to przyciągał bo wiedział że hienie chyba wcale to nie jest na rękę. Go już też powoli przestawało to bawić, ale tu już nie o przyjemność chodziło a satysfakcję że patrzy na czyjeś cierpienie.

[Kiu]

Jakby mogła to by coś mu odpowiedziała, w danej sytuacji jednak nie była w stanie tego zrobić. W tej sytuacji mogła liczyć tylko na to, że samiec się w końcu znudzi i ja wypuści. Robiła co wcześniej licząc, na szybkie zakończenie tego. Czy tym ją złamał? Kto wie ale swoje skutki na pewno to będzie miało.

[Belial]

No to niech jej będzie, chciałabyś kończyć to będziemy kończyć. Beli po chwili jęknął cicho, narazie nadal ją nie puszczał sapał ciężko nie przestając się uśmiechać. Pochylił się nad jej uchem i wyszeptał.
- cokolwiek teraz zrobisz... Pamiętaj, to nie był ostatni raz. A mu wybacz... - wyszeptał cicho. Ostanie zdanie było dziwne, komu miała wybaczyć? Belialowi... On by jej tego przecież nie zrobił. Od dawna walczył z nim, by nie stało się właśnie to, jednak Beli okazał się za słaby i zła dusza prosto z piekła dopadła go... Szary odskoczył nagle czekając na jej ruch, wiedział że będzie chciała się mścić... Niech to robi, on też ją przecież kiedyś dopadnie.

[Kiu]

W końcu skończył. Byłam obolała nie czekałam jednak na to aż ten się odsunie. Tylko kiedy zszedł zerwałam się w jego stronę. Z kłami od razu na niego i jego mordę, nie patrzyłam gdzie i co łapię. Nie wycelowałam dobrze i chwyciłam jego ucho i je rozerwałam ciągnąc. Przy okazji łapą i pazurami, nie tak ostrymi jak kocie ale an tyle aby zostawić pamiątkę na pysku. odbiłam się i pobiegłam w przeciwnym kierunku.

zt

[Belial]

Wiedział że tak się stanie, nawet się specjalnie nie bronił. Ból był solidny jednak Belial uśmiechnął się krzywo patrząc na uciekającą hienę. Czuł że może dać powoli wolną wolę Belialowi. Duch z piekła rodem mógł już odpuścić, jednak już nie miał ochoty odchodzić, zostanie już z nim na zawsze, tylko czasem będzie się zabawiał.

Z. T