Przypadkowe spotkanie numer milion pińćset sto dziewićset, gdzieś w Upendi, hehe >:D

[Eden Sandjon]

Pozwolił sobie na chwilę pofiglowania z nieznajomą. Delikatnie lizał jej podbródek i szyję. Skupiał na nich swój wzrok, toteż nie zauważył jej rozbieganego wzroku, jedynie poczuł łapę na grzywie. Potrząsnął łbem, żeby odgonić kosmyki włosów z oczu i zerknął w dół z cwaniackim uśmieszkiem na pysku.
- Oczywiście, że musi, droga Sadie. Życie toczy się jak koło, raz jesteś na szczycie, zaraz potem na dnie. To taki dziwny cykl i kaprys losu. - powrócił do figli, teraz podgryzał lekko lwicę pod brodą.

[Sadie]

Może samiec pozwalał sobie na zbyt wiele wobec niej...? Przymknęła na moment oczy z cichym westchnieniem i urwała pomruk, przerywając również tę karuzelę pseudonamiętności, która swą dziwną aurą roztoczyła się ponad nimi. Może to wywlekanie spraw, sprawiających jej największe troski, spowodowało nagłą zmianę humoru samicy? O ile można to było nazwać zmianą humoru. Może zwyczajnie samiec zapędzał się.
- Przejdźmy się. - zaproponowała, podnosząc się wolno z podłoża i otrzepała swą beżową sierść z nadmiaru piachu i pyłu. Dziwna oschłość wdarła się do jej raczej ciepłego i miłego głosu. A spojrzenie dwojga turkusowych oczu stało się jakby nieco bardziej czujne. Czekoladowe uszka poruszyły się, a ona sama przechyliła na bok głowę.

[Eden Sandjon]

Trochę się wciągnął w tę gierkę, ale lwica postanowiła się wyłamać swoim pomysłem na spacer. Samiec przetoczył się na grzbiet, a zaraz potem znowu obrócił, żeby stanąć na cztery łapy. On sam też strząsł z siebie piach i szybkim krokiem ruszył za beżową. Dogonił ją wprawnie i szli ramię w ramię obok siebie.
- Czemu by nie, miły spacer nigdy nie zaszkodzi. - nie zrażał się oschłością jej wypowiedzi, była lwicą, a im często zmieniały się humory. Poza tym może on sam za bardzo się zagalopował? Wszak dopiero co się poznali, a rozmawiali już o dość delikatnych sprawach.