Stado Srebrnego Księżyca

[Inés]

Wielu twierdzi, że Słońce jest silniejsze od Księżyca, że to jemu należy się cześć, nie dostrzegając, że ogień nie tylko oświetla i ogrzewa, ale też wypala i pozostawia zgliszcza.
Słońce jest potężniejsze, wręcz zbyt potężne, a jego siła bywa niebezpieczna. Swoimi gorącymi promieniami powoduje oparzenia i zawroty głowy, obumieranie traw, drzew i krzewów, wysusza rzeki i jeziora, jest przyczyną głodu i suszy.
Księżyc jest inny. Jego światło jest delikatne, pomaga, lecz nie szkodzi, nie narzuca się. Rozświetla mrok nocy i wskazuje właściwą drogę, pomaga zebrać myśli, ochłonąć od żaru Słońca, odetchnąć, uspokoić się.
Srebrni uważają, że to niepozornemu Księżycowi, a nie niszczycielskiemu Słońcu należy się szacunek i cześć. Dlatego nazwali go swym Jasnym Panem i przysięgli szerzyć Jego wiarę.
Srebrni cenią sobie spokój i chłodne rozumowanie, choć nie znaczy to, że są oziębli. Ciepło przyjmą na swych ziemiach każdego gościa, który zechce poznać ich wiarę. Są uprzejmi, a ich gościnność jest powszechnie znana na Ziemiach Czterech Stad. Mimo to, pozostają nieco zamknięci, najczęściej przebywają we własnym towarzystwie, a tereny Złotej Skały pozostają niedostępne dla obcych.  
Srebrni, tak jak Księżyc, służą pomocą wszystkim stworzeniom, oferując dobre słowo, poradę, swych medyków i schronienie. Srebrny Księżyc nie miesza się w konflikty międzystadne, jest neutralny, chyba że zagrożone jest jego własne dobro.
by Samiya

I Kapłani:
- Najwyższy Kapłan (2)
Najważniejsza osoba w stadzie, największy autorytet, wybitna jednostka. Przewodzi obrzędom, jest pośrednikiem między Księżycem a członkami stada. Zajmuje się kwestiami dyplomacji i polityki międzystadnej, może zwoływać stado na zebrania.
Nie może pełnić żadnej innej funkcji. Po jego rezygnacji, degradacji bądź śmierci, tytuł ten przechodzi na jednego z Akolitów.  
W przypadku braku Najwyższego Kapłana, jego funkcję sprawują Akolici. W takiej sytuacji dopuszczalne jest również czasowe zwiększenie liczby Akolitów (do 3).
- Akolita (2)  
Sprawują faktyczną władzę w stadzie, przeprowadzają obrzędy, podlegają wyłącznie Najwyższemu Kapłanowi. Mają także uprawnienia przewodników. Jeśli chcą wejść w związek, Najwyższy Kapłan musi go zaakceptować i uświęcić w specjalnym rytuale; zerwanie takiego związku skutkuje nieodwracalnym pozbawieniem tytułu Akolity.
Ponadto są oni adeptami sztuki szamańskiej. Towarzyszą kapłanom w przygotowaniach do świąt, przygotowują się do zostania jednymi z nich. Mogą objąć tę funkcję po rezygnacji, degradacji bądź śmierci któregoś z dotychczasowych kapłanów.

II Mistycy

III Wtajemniczeni

IV Poszukujący

Do stada Srebrnego Księżyca może dołączyć każde zwierzę, które wyrazi chęć przynależności do niego i udowodni swoją wyjątkowość. Członkowie stada nie muszą być silni ani doświadczeni - wystarczy, że będą umieli posługiwać się wyobraźnią i rozumem.
Przyjmowaniem do stada zajmują się Kapłani i ich zastępcy.
Jeśli dołączy do stada, kapłan mianuje go pełnoprawnym członkiem stada.  
Jeśli odejdzie, zostaje wygnańcem i już nigdy nie może powrócić na tereny Stada Srebrnego Księżyca.  
Odejście ze stada (także późniejsze) nie niesie ze sobą żadnych konsekwencji poza tym, że jest jednorazowe i nieodwracalne. Istota, która odeszła ze stada, nie ma prawa więcej pojawić się na jego terenach pod groźbą śmierci.

Uwaga!
Do Stada Srebrnego Księżyca może zostać przyjęte każde zwierzę, które ukończyło rok! Młodsze postacie mogą zostać wzięte pod opiekę któregoś z członków stada i przebywać na jego terenach (dostają tez fioletowy kolor nicku), jednak oficjalnie nie stają się jego członkami aż do osiągnięcia dojrzałości (roku). Po osiągnięciu dojrzałości postacie decydują, czy chcą oficjalnie dołączyć do stada, czy opuszczają jego tereny i pozostają samotnikami bez prawa powrotu na tereny stada.
Kapłani mogą wprowadzać wyjątki od tej reguły.

* Co trzecią pełnię księżyca Srebrni spotykają się na Ognistym Stepie na Święto Nowej Północy, by opowiadać historie, recytować wiersze, śpiewać oraz zostawiać kolorowe odciski łap na ścianach Złotej Skały przy użyciu barwników przygotowywanych przez kapłanów w czasie nowiu. Ma to na celu budowanie jedności stada.
* Młode znajdujące się pod opieką członków stada swą przyuczane głównie w tych dziedzinach, w których wykazują oni zdolności: nie skupiają się tylko na walce i fizycznych czynnościach, ale także na śpiewie, poezji czy tworzeniu malowideł za pomocą odcisków.
* Kapłanów obowiązuje swoiste zatwierdzenia ich związków partnerskich przez Najwyższego Kapłana. W przypadku pozostałych członków stada nie jest to konieczne, acz jest dobrze postrzegane. Trzeba jednak pamiętać, że decyzji tej nie da się cofnąć, a jej złamanie równa się degradacji na najniższy stopień stadnej hierarchii.

Prawdziwą odwagą nie jest wiedzieć, jak odebrać życie, lecz wiedzieć, kiedy je darować. 

Każdy członek stada, który przekroczył już próg dorosłości, otrzymuje swój własny zwierzęcy totem. Zostaje on nadany przez kapłana po pewnym okresie przynależności do stada, w którym kapłan zdąży poznać charakter i usposobienie dawnego osobnika. Pełni rolę drugiego imienia, którego używa się podczas spotkań stadnych, a czasem także przy codziennych kontaktach. Totem może stanowić dowolne zwierzę afrykańskie niebędące kotowatym.

Wszyscy kapłani posiadają wspólny totem - Ibisa. Został on wybrany ze względu na swą elegancję i inteligencję.

Totem zwykle pozostaje taki sam przez całe życie.  
Wyjątki:
- przejęcie totemu partnera po zatwierdzeniu związku przez kapłana
- przejęcie funkcji kapłana; wtedy następuje zmiana totemu na ten przypisany do rangi/tytułu.  
- utrata funkcji kapłana (a co za tym idzie - totemu) i ewentualne późniejsze przypisanie nowego totemu przez Najwyższego Kapłana

1. Kształt
Księżyc w różnych fazach.  

 

By Ragnar
2. Zapach
Owoce i kwiaty zbierane w Dżungli.
3. Barwa
Szara bądź biała, zależnie od koloru sierści.
4. Znaczenie
Księżyc, inaczej niż słońce, działa rozważnie i z namysłem. Pilnuje spokoju nocy, daje oddech od gorączki dnia, pozwala na zebranie myśli i odpoczynek. Nie szuka poklasku; działa nawet wtedy, gdy go nie widać, a za każdym razem, gdy znika, wraca z tą samą siłą i spokojem. Jego różnorodne formy zawsze służą temu samemu celowi - tak jak stado Srebrnego Księżyca nie odtrąca innych tylko dlatego, że urodzili się w odmiennym ciele. Naznaczeni symbolem Księżyca przechodzą przez cztery etapy wtajemniczenia, odpowiadające temu, czego uczą się o stadzie i o życiu. Wychodzą od nowiu, gdy świadomie oznajmiają gotowość do nauki; osiągają pełnię sprawności po wielu próbach, którym poddawane są ich umysły i charaktery.  
5. Nadawanie
Malowanie znamienia przez Kapłana odbywa się o pełni Księżyca. Składniki muszą być zbierane w tej fazie księżyca, jaka będzie następnie malowana. Nie mogą być nigdzie składowane, należy zebrać je niedługo przed malowaniem. Nadawaniu znamienia mogą towarzyszyć śpiewy lub przemowy wszystkich uczestników nadawania.

By Ines & Nkiruma

Córka Vendetty, Przywódczyni Stada Złotej Gwiazdy. Po matce odziedziczyła nie tylko urodę, lecz także zdolności przywódcze, którymi niewątpliwie się odznacza. Prowadzi Księżyc od jego zarania. W przeciwieństwie do Nkirumy, w dużej mierze kieruje się sercem, co pomogło jej zaskarbić sobie lojalność stada. Nikogo nie ocenia po gatunku, a stara się poznać charakter i usposobienie nowo poznawanych osób. Cechuje ją pewna skrytość i nieufność, których wyzbywa się jedynie w stosunku do swojego brata, Nathaniela. Jest jedną z najbardziej oddanych wyznawczyń stadnego kultu - nic więc dziwnego, że to za jej czasów stado zaczęło rozgłaszać swoją wiarę po mieszkańcach okolicznych ziem.

 

Serwalka wychowywana w Stadzie Srebrnego Księżyca i włączana w jego życie od wczesnego dzieciństwa, dzięki czemu od początku miała możliwość wyznawania jedynej słusznej wiary, której nigdy nie wstydziła się przed obcymi. Ogromna w tym zasługa jej mamki, karakalki Serret. 
Samiya została mianowana kapłanką z łap Ines i od tego czasu wzorowo wspomaga ją w rządzeniu stadem, zwłaszcza na  gruncie spraw politycznych. Choć bije od niej dobro i serdeczność, to nie można jej też odmówić zdrowego rozsądku. Mimo że cętkowana jest istnym wulkanem energii, to podejmowane przez nią decyzje zawsze są przemyślane.
Pełni też rolę stadnego medyka. W przeciwieństwie do swej starszej i nieco bardziej tajemniczej współwładczyni, zielonooka nigdy nie miała problemów z nawiązywaniem i podtrzymywaniem kontaktów z innymi. Jest uwielbiana przez młode pokolenie Srebrnych, choć i ci starsi pałają wobec niej sympatią.

Inteligentny lew twardo trzymający się swoich przekonań i wartości. Był świadom wszystkich zalet i wad stada, jednocześnie próbując niwelować te ostatnie. Wraz ze swą przyjaciółką Inés założył stado, wierząc, że promienie Księżyca pomogą im szerzyć wiarę w Najjaśniejszego. Miał dwójkę podopiecznych - Orestę oraz Ariusza, a jego partnerką była tyglewka Alve. Szanował siłę wykorzystywaną w szczytnym celu oraz intelekt i doświadczenie starszych.  

Był odpowiedzialnym i rozsądnym władcą, którego celem było uczynienie ze Srebrnego Księżyca silnego stada, któremu nic nie zagrozi. Chętnie uczył młodszych członków, przekazując swoją mądrość. Potrafił doskonale rozwiązywać spory.  

Niedługo po powstaniu stada zaginął, co było ciosem dla młodej społeczności Księżyca.

Rodzony brat Inés, a więc również potomek przywódców Złotych. Po rozpadzie dawnego stada słuch po nim zaginął. Powrócił z dniem zakładania Stada Srebrnego Księżyca przez siostrę i od razu do niego dołączył. Niedługo później znów zniknął, by wreszcie powrócić na stałe i u boku Jasnowłosej przewodzić stadu jako Młodszy Kapłan.  
Nathaniel zawsze był dużo bardziej ekstrawertyczny od siostry, a zarazem optymistyczny i otwarty na nowe znajomości. Nie odznacza się żadnymi szczególnym przymiotami właściwymi większości władców, ale jego przyjazne usposobienie sprawia, że żaden ze Srebrnych nie wyrażał wątpliwości w kwestii jego szybkiego awansu na najwyższą rangę w stadzie. Fioletowooki nigdy nie wychyla się przed swoją siostrę, za to wspiera ją w każdej sprawie i akceptuje każdą jej decyzję. Od czasu odejścia Nkirumy, Nathaniel jest jedyną osobą, która zaskarbiła sobie pełne zaufanie Kapłanki.  

Autorzy opisu: Inés, Nkiruma, Völundr, Samiya