Szara dolina (Serret i Zaren)

[Serret]

Zanim karakalka zdążyła odpowiedzieć, spostrzegła się, jak to szary... Zsuwa się ze skały wprost na nią. Odruchowo się odsunęła, ale nie uchroniło jej to przed dotykiem zarenowego nosa, a potem reszty jego ciała. Był dosyć ciężki jak na kocura tego wzrostu!
No i leżała obok niego, cóż innego mogła zrobić? Powoli i ostrożnie podniosła się na równe łapy; chyba niczego nie złamała, ale niewykluczone, że nabawiła się jakiegoś siniaka, bo odczuwała ból w przedniej prawej łapie. Podniosła ją i skrzywiła się. Gdy na niej nie stawała, to było lepiej, ale przecież wtedy musiałaby poruszać jak Iris... Niedobrze!
- Nic się nie stało... - odrzekła pośpiesznie, próbując się uśmiechnąć.

[Zaren]

Gdy już odważył się spojrzeć na Serret, zauważył że ta kuleje... To od razu postawiło go na łapy i nie zważając na swoje obolałe członki skoczył ku niej...
-Nie kłam... - odparł wyraźnie przejęty.
- nawet nie myśl że pójdziesz sama... Zaprowadzę cię gdzieś gdzie będziesz mogła odpocząć... - gdy znalazł tą dolinę to widział duże drzewo, które mogło być dla nich schronieniem przed nocą... Wcale nie było daleko. Delikatnie tracił ją nosem i smutno dodał...
- przepraszam... Nie chciałem.

[Serret]

- Spokojnie, nie jest tak źle - zapewniała go, choć nie brzmiało to zbyt przekonująco.
Uśmiechnęła się, pragnąc dać mu w ten sposób do zrozumienia, że nie jest źle. Naprawdę nie jest!
Usiadła, wciąż z łapą w górze. Przymknęła ślepia i odetchnęła głęboko. Musiała wracać do stada; jak jej tak długo nie będzie, to na pewno zaczną się o nią martwić. Ona by się martwiła!
Gdy poszuła na sobie dotyk jego pyska, jej uśmiech jeszcze się poszerzył. Odwróciła łeb w jego stronę, tak że przypadkiem jej nos styknął się z jego nosem. Zaśmiała się, bo z jakiegoś powodu ją to rozbawiło.
- To jak, idziemy?

[Zaren]

- Mógłbym tu być z tobą... Bez przerwy, na zawsze... - podkręcił łbem by wrócić do rzeczywistości.
- tak... Chodźmy, zaprowadzę cię gdzie chcesz Serret. Nie możesz iść sama, pomogę Ci. - uśmiechnął się delikatnie. Była dla niego kimś bardzo ważnym, właściwie kimś najważniejszym. Darzył ją mocnym uczuciem ale starał się je chować dla siebie.