Trucizny

[Samiya]

Na forum występują również zioła o negatywnym działaniu, których właściwości i opis zawiera właśnie ten temat. Należy pamiętać, że z powodu zagrożenia zdrowia medycy oraz znachorzy nie mogą swobodnie zbierać części tych medykamentów - wyjątkiem są zwierzęta należące do rzędu naczelnych, o wystarczająco sprawnych i chwytnych łapach, by móc zbierać te rośliny bez uszkodzenia ich lub zaszkodzeniu własnemu zdrowiu. Dokładniej jest to opisane w punkcie "zbiór" przy każdym medykamencie. 

Nazwa: Cis pospolity Właściwości: Niemal każda część tej rośliny, z wyjątkiem otoczki nasion, jest silnie trująca. Najczęstszą przyczyną zatrucia jest spożycie igieł bądź nasion. Objawy zatrucia: Zatrucie cisem skutkuje przede wszystkim zaburzeniami rytmu serca - zaczyna ono wolniej bić, aż do całkowitego zatrzymania. Zwolnienie akcji serca wiąże się z uczuciem duszności i ospałością. Chory traci siły i każda aktywność go męczy, z niedotlenienia boli go głowa, drętwieją mu łapy i ogon (są także strasznie zimne!), nierzadko zdarzają się omdlenia. Zatruciu mogą towarzyszyć również wymioty i biegunka, silne bóle brzucha, krwiomocz. Objawy występują od pół do półtorej godziny po spożyciu trucizny. Leczenie: Od razu po spożyciu cisu należy wywołać u pacjenta wymioty, by pozbyć się niestrawionej jeszcze trucizny z jego przewodu pokarmowego. Jeżeli wystąpiły już objawy, trzeba to zrobić natychmiastowo, a następnie podać choremu węgiel. Niestety, w takiej chwili nie ma już pewności, czy leczenie zdąży podziałać, a pacjentowi uda się przeżyć. Jeżeli leczenie nie zostanie podjęte, otruta osoba może umrzeć w przeciągu 3-4 godzin od spożycia trucizny! Zbiór: cały rok Pod żadnym pozorem nie powinno się używać pyska do zbierania ani transportowania tej rośliny! Dobrym sposobem jest ułamywanie gałęzi cisu – jednak ich również nie powinno się chwytać w zęby. Bezpieczne jest zrywanie owoców i w tym przypadku można się nawet pokusić o delikatne odrywanie ich z gałęzi za pomocą pyska, ponieważ osnówka chroni od kontaktu z trującym nasionem, jednak trzeba bardzo uważać, by jej nie rozgryźć. Lokalizacja: Wulkan Burgess Shale, Ognisty Las, Źródło Życia

Nazwa: Modligroszek różańcowy Właściwości: Piękne, przypominające koraliki czerwone nasiona tej rośliny zawierają śmiertelną truciznę. Warto jednak pamiętać o tym, że spożycie nieuszkodzonych nasion może nie mieć żadnego skutku – muszą one być pęknięte lub w jakiś inny sposób uszkodzone. Modligroszek jest najbardziej niebezpieczny w przypadku kontaktu z otwartymi ranami bądź oczami. Objawy zatrucia: Po spożyciu uszkodzonych nasion występują objawy ze strony przewodu pokarmowego (biegunka, wymioty, ból brzucha), gorączka, ślinotok, zaburzenie pracy serca. Zatrucie może występować po spożyciu już jednego nasiona, a im więcej ich zostanie spożytych, tym gorsze i tym szybciej wystąpią objawy. Objawy pokarmowe mogą się pojawić już po kilku minutach od spożycia trucizny, reszta występuje nieco później, do kilku godzin po spożyciu. W przypadku kontaktu ze skórą występuje typowa reakcja alergiczna, a z otwartymi ranami: występuje silny ból i zwiększa się krwawienie, po paru godzinach rana wygląda coraz gorzej. Trucizna, która przedostała się do krwiobiegu wywołuje silny ból brzucha, wysoką gorączkę, zaburzenia pracy nerek (w konsekwencji także problemy z oddawaniem moczu). Silnie uszkadzana jest wątroba, która próbuje zneutralizować toksyny. Kontakt z oczami powoduje ich zaczerwienienie oraz ból, a w przypadku większej ilości trucizny może to doprowadzić do całkowitej i nieodwracalnej ślepoty. Leczenie: Nie istnieje żadne antidotum na toksyny zawarte w tej roślinie! Jedynym sposobem na pomoc otrutej osobie jest jak najszybsze pozbycie się toksyny z organizmu – przy bezpośrednim spożyciu natychmiastowe wywołanie wymiotów, a następnie wielokrotne podawanie dużych ilości węgla. W przypadku kontaktu ze skórą, ranami, oczami – dokładne przemycie danego miejsca wodą. Takie działanie jest skuteczne tylko i wyłącznie w przypadku natychmiastowej reakcji! Przy zatruciu pokarmowym śmierć może nastąpić już po paru godzinach, jednak zatruta osoba może się męczyć nawet cały dzień. Przy kontakcie z ranami śmierć następuje zwykle po jednej dobie pełnej cierpienia. Zbiór: grudzień-maj Odradza się zbieranie owoców tej rośliny wszystkim zwierzętom, które nie należą do rzędu naczelnych (nie mają chwytnych, zręcznych łap z przeciwstawnym kciukiem). Lokalizacja: Dżungla, Kilimandżaro

Nazwa: Lulek czarny Właściwości: Wszystkie części tej rośliny są trujące, jednak najwięcej toksyn zawierają nasiona oraz korzenie. Spożycie niewielkiej ilości lulka wprawia w stan narkotyczny, jednak przedawkowanie jest niezwykłe łatwe i już niezbyt przyjemne. Objawy zatrucia: Żucie kilku nasion lub małego kawałka korzenia wywołuje typowe objawy spożycia narkotyków – rozszerzenie źrenic, przyspieszenie akcji serca, otępienie oraz problemy z koordynacją ruchową i mową. Powoduje również niezwykle realne halucynacje; zwierzę widzi rzeczy i osoby, które nie istnieją, rozmawia z wymyślonymi postaciami, które po chwili znikają. Stan ten trwa od trzech do pięciu godzin. Przedawkowanie tej rośliny powoduje śpiączkę, a po kilkunastu godzinach śmierć. Leczenie: Nie ma żadnego sposobu na wyleczenie osoby, która już zapadła w śpiączkę. Można najwyżej wybrać jej ładny wieniec i przygotować epitafium. Na inne efekty używania tej rośliny można zaradzić, wywołując wymioty. Zbiór: styczeń-czerwiec Może być bezpiecznie zbierany przez każdego, dopiero przy bezpośrednim spożyciu występują charakterystyczne objawy. Lokalizacja: Oaza, Źródło Życia

Nazwa: Kocimiętka Właściwości: Sam zapach tej rośliny wprawia wszystkie kotowate w niezwykły, błogi nastrój, a spożywanie jej liści, łodygi oraz kwiatów, a nawet ocieranie się o kocimiętkę tylko wzmacnia jej działanie. Około 1/3 z nich jest na nią zupełnie odporna, efekty jej działania są też o wiele mniejsze u młodych oraz starych osobników. Dodatkowo na same lwy kocimiętka nie zawsze działa. Działanie: Roślina ta jest afrodyzjakiem, wzmaga popęd seksualny, osoba pod jej działaniem staje się pobudzona, bardziej energiczna, gadatliwa, wpada w błogi, euforyczny stan. Niekiedy występuje agresja. Czasem pojawia się ślinotok i lekkie halucynacje. Działanie kocimiętki jest natychmiastowe, ale krótkie – trwa raptem 10-15 minut. Wysuszona, zmielona kocimiętka daje równie mocne efekty co świeża roślina. Zbiór: styczeń-lipiec Kotowatym, które nie są odporne na działanie kocimiętki nie radzimy jej zbierać, chyba że chcą mieć 15 minut radości i dopiero wtedy uzyskać trochę tego ziela. Wszystkie inne zwierzęta mogą ją pozyskiwać i spożywać bez żadnych konsekwencji. Lokalizacja: Upendi

Nazwa: Bligia pospolita Właściwości: Niedojrzałe owoce tej rośliny są trujące, zaś dojrzałe są już całkowicie bezpieczne. Objawy zatrucia: Spożycie niedojrzałego owocu skutkuje nagłym spadkiem poziomu cukru we krwi oraz bardzo obfitymi wymiotami, co szybko doprowadza do odwodnienia pacjenta. Obniżenie cukru wiąże się z silnym uczuciem głodu oraz bólami głowy. Tak niski poziom glukozy jest dla organizmu szokiem: występują drgawki, ogólny niepokój, przyspieszenie akcji serca, rozszerzenie źrenic, chorego mogą oblewać zimne poty. Brak źródła energii dla organizmu skutkuje sennością, zaburzeniami koncentracji, koordynacji ruchowej i pracy serca. W skrajnych przypadkach lew zapada w śpiączkę. Efekty trucizny pojawiają się od dwóch do sześciu godzin po spożyciu owocu. Leczenie: Podobnie jak w przypadku każdego innego zatrucia, warto spróbować wywołać wymioty jeszcze nim wystąpią objawy. Poza tym można jedynie leczyć skutki działania trucizny. Najważniejsze, co powinniśmy zrobić, to natychmiast wyregulować poziom cukru we krwi poprzez podanie płynnego miodu (można go rozcieńczyć z wodą, aby zabić mdlący smak). Należy pamiętać, by nie przesadzać z podaną dawką, aby przesadnie nie podnieść poziomu cukru i jego wahaniami nie pogorszyć stanu chorego. Powinno się podawać stopniowo coraz mniejsze dawki w odstępie dwóch-trzech godzin. Należy również poić pacjenta oraz zapewnić mu spokój, by nie musiał tracić energii na niepotrzebne akcje. Nieleczone zatrucie może skutkować śpiączką, a w skrajnych przypadkach śmiercią. Zbiór: luty-lipiec Ważne jest, by nie uszkodzić owoców, choć dopiero spożycie całej rośliny skutkuje zatruciem. Lokalizacja: Dżungla, Kilimandżaro

Rysunki autorstwa Kiu (Dirke)