Wzgórze

[Eleyna]

Faktycznie robiło się późno, Eleyna dopiero teraz to zauważyła. No proszę, jak ten czas leci! Zachodzące słońce zabarwiło niebo pomarańczem i szkarłatem. Wyglądało to tak, jakby ranny, krwawiący smok ział ogniem.Lwica westchnęła cicho. Czuła, że dokona teraz bardzo ważnego wyboru, kto wie czy nie najważniejszego w życiu. Albo pożegna Beliala albo zostanie z nim.
Odetchnęła głęboko.
- Idę z tobą - oznajmiła głosem zaskakująco stanowczym i spokojnym. - Chodźmy poszukać noclegu.

[Belial]

Belial wstał i wolno ruszył w drogę. Uznał że najlepiej będzie kierować się do dżungli, wiedział że jest tam kilka bardzo starych drzew, które wraz z pnączami tworzą czasem coś na kształt groty. Oczywiście szedł tak by lwica mogła iść obok niego. 
- Nie musisz jeśli nie chcesz... - nawiązał do jej poprzednich słów. 
- jeśli twojemu stadu może się nie spodobać twoje zachowanie to lepiej odpuść... Będziesz chciała to możesz mnie znaleźć innym razem. - serio nie chciał by miała z tego powodu problemy.

[Eleyna]

Eleyna maszerowała u boku Beliala z zadowoloną miną. Nie wiedziała, gdzie idą, ale wierzyła, że to dobre miejsce.
Zastrzygła uszami w reakcji na jego słowa.
- Pójdę z tobą - powiedziała i otarła się lekko o jego bok. Odkąd podjęła decyzję i została z Belialem zrobiła się trochę śmielsza. - A moje stado o niczym się nie dowie.
W oddali zamajaczyły drzewa. Byli blisko dżungli.

[Belial]

Spodobało mu się gdy lwica się o niego oparła. Co chwilę spoglądał na nią, jakby chciał sprawdzić czy nadal idzie obok. Weszli do dżungli i już po chwili Beli dostrzegł to czego szukał. Pnącza oplatały gałęzie drzewa tworząc szałas. Pociągnął łapą kilka pnączy tworząc wejście do środka. Spojrzał na lwicę i skinieniem łba zaprosił ją jako pierwszą do środka.

[Eleyna]

Uśmiachała się radośnie czując sobie wzrok Beliala. Zapuścili się do dżungli i lwica co chwila musiała schylać głowę przed jakimś liściem czy pnączem. Wreszcie dotarli na miejsce i gdy Belial umożliwił jej wstęp do drzewnej jaskini, Eleyna szybkim krokiem weszła do środka, uprzednio polizawszy czule lwa po policzku. Przez chwilę przeciskała się ciasnym tunelem aż znalazła się w ciemnej, dość obszernej... Jaskini? Grocie? Dziupli? Nie sposób określić.

[Belial]

Zaraz po lwicy i Belial wszedł do środka. Miejsce to było bardziej przytulne, cieplejsze od jaskiń i skalnych grot w jakich mieszkał szary. Dopiero teraz zaczynało do niego docierać jak dziwnie się czuje w obecności lwicy... Wstydził się? Dziwna sprawa. Usiadł blisko wejścia, i przyglądał się wnętrzu. 
- znajdź sobie miejsce do spania... - odparł cicho.

[Eleyna]

Eleyna skinęła potwierdzająco głową.
- Dobrze - odparła. Rozejrzała się. Gdy jej wzrok przyzwyczaił się do półmroku, lwica dostrzegła w kącie stos suchych liści, dość duży by zmieściły się dwie osoby. Podeszła tam powoli, okręciła się kilkakrotnie na legowisku i wreszcie położyła się z zadowolonym westchnieniem.

[Belial]

Belial spojrzał na zewnątrz, było już ciemno... Westchnął ciężko zastanawiając się nadają kolejnym dniem, ile to już dni bez snu? Chyba już trzeci... A nie, czwarty.  Za dużo myśli by móc spać spokojnie. Spojrzał na Eleynę, wyglądała na szczęśliwą, spokojną...  Ona mogła spać spokojnie. W dodatku już dawno zły nie brał nad nim kontroli, cieszyć się czy może martwić? Cóż...  
- śpij...  Obudzę cię gdy słońce już wzejdzie. - cicho powiedział do lwicy.

[Eleyna]

Eleyna pokręciła gwałtownie głową.
- Nie - powiedziała tonem nie dopuszczającym sprzeciwu. - Ty się prześpij, ja będę czuwać. Wyglądasz na zmęczonego, a ja czuję się świetnie. Mogę nie spać nawet całą noc! - Usiadła, wlepiając przepełnione troską spojrzenie w Beliala. Naorawdę nie wyglądał za dobrze.

[Belial]

Belial nie pozwoli sobie przecież na rozkazy. 
- sen przynosi koszmary. Świat jest podły, ale z tym już umiem sobie poradzić... Zresztą i tak nie zasnę. - uśmiechnął się lekko. 
- taki już jestem, nie chcę spać teraz. - ledwo się powstrzymywał...  Podobała mu się, jednak starał się o tym nie myśleć.

[Eleyna]

Lwica spojrzała na niego zadziornie.
- Skoro nie zamierzasz spać, to żadne z nas nie uderzy w kinono - stwierdziła. - Ja nie jestem śpiąca, więc oboje będziemy czuwać albo oboje zaśniemy. - Machnęła ogonem ze zdecydowaną miną.

[Belial]

- jeśli się boisz że ci coś zrobię to nie musisz spać. - uśmiechnął się. Zastanawiał się czy przypadkiem nie powinien się chociaż położyć... No dobra, niech będzie... 
- ale położyć się właściwie mogę... - podszedł do lwicy i przyglądał się chwilę miejscu gdzie mógłby się położyć. W końcu usiadł i po chwili położył się, jednak trzymał dystans do samicy około pół metra...

[Eleyna]

- Wcale się nie boję! - Parsknęła. - Po prostu uważam, że nudno jest siedzieć samotnie i czuwać, podczas gdy druga osoba śpi.
Z zadowoleniem patrzyła jak Belial się kładzie i natychmiast zrobiła to samo. Nie zasnę, powtarzała sobie. Nie zasnę. Ale na nic się to zdało. Powieki Eleyny same się zamknęły i po chwili lwica już spała.

[Belial]

Belial nie zasnął, leżał jedynie i czuwał. Po jakimś czasie wstał i wyszedł z szałasu, jednak nie oddalał się za daleko. Pospacerował trochę w ciemności. Widział że słońce powinno zaraz wstać jednak w dżungli nadal i tak będzie ciemno, trzeba było dłużej czekać na to. Wszedł znów do szałasu i pochylił się nad lwicą. Podobała mu się i chętnie by zrobił kolejny krok w stronę tej znajomości, ale jakoś się powstrzymywał. 
- wstawaj... - wyszeptał jej do ucha. 
- musisz wracać... Kapłanka może się gniewać... - cicho dodał.

[Eleyna]

Do świadomości Eleyny dotarł głos Beliala i lwica otworzyła ślepia. Tej nocy nic jej się nie śniło, a przynajmniej niczego nie zapamiętała. Spojrzała na pochylonego nad nią lwa, uśmiechnęła się leciutko i polizała różnookiego delikatnie po policzku.
- Już wstaję - mruknęła, podnosząc się i przeciągając. Wzmianka o Ines nie niepokoiła kwicy w najmniejszym stopniu. W końcu nie wiedziała o znajomości Eleyny z Belialem, prawda?
- Czego Kapłanka nie zobaczy, to jej nie zaboli... - Ziewnęła.