Polowanie - Mogu

[Mistrz Gry]

Niezbyt gęsty las, aczkolwiek poszycie jest bujnie i ciasno porośnięte wszelkiego rodzaju roślinnością. Panuje tutaj wilgoć i przyjemny chłód.
Wokół od czasu do czasu słychać szmery, być może w pobliżu błądzi jakieś zwierzę.

[Mogrim]

Szedłem ostrożnie przedzierając się z gracją pantery, przez kolejne legiony krzaków i gęstwiny. Co rusz do moich czułych uszu dochodziły jakieś szmery i hałasy. Co to do uja pana Wacława ma być ... tu nic nie widać tam coś sapie jak zarzynany orangutan ...no dajcie spokój. Zawżdy zaobserwowałem, pewne drzewo ... hymmm, to lepsze niż łażenie po ziemi ...to dobre dla lwów ...takie niskie i przyziemne. Zacząłem się powoli wdrapywać, lekko hacząc pazurami o karę. Gdy wdrapałem się już dość wysoko zacząłem przez załom obserwować z góry, teren jaki rozpościerał się po drugiej stronie. Moje ciało w tej pozycji było niewidoczne, toteż miałem nadzieję upatrzyć coś z góry.

[Mistrz Gry]

Niestety, bujna roślinność i pnie drzew udaremniły starania Mogrima i ten niczego nie zobaczył, mimo to, dźwięki nie ustawały, a zdawać by się mogło, ich głośność narastała. Tajemnicze stworzenie najwidoczniej zbliżało się w kierunku Czarnego, ale czy to dobrze, czy źle, okaże się potem.

[Mogrim]

Hymmm niczego nie wypatrzyłem, ale mimo to do moich uszu docierał dziwny dźwięk. Postanowiłem zejść na dół i zataczają lekkie łupki wśród zarośli, począć go okrążać ... tak, by zacieśniać wokół niego kręgi i móc odpowiednio zareagować gdy, źródło będzie już fizycznie widoczne.

[Mistrz Gry]

No i udało się. Oto przed Czarnym dumnie przechadza się dorodny, zdrowy samiec marabuta, zupełnie nieświadomy obecności łowcy. Ptaszysko to chyba zbłądziło, bo nieczęsto można spotkać je w zarośniętym lesie, gdzie próba lotu mogłaby skończyć się połamaniem skrzydeł.

[Mogrim]

Czujny łowca wypatrzył niczego niespodziewającego się ptaka. Widać biedaczek zabłądził, ale nawet teraz ma on do dyspozycji swój dziób i silne nogi, a czarny koteczek nie lubi być w jakikolwiek sposób naruszony. Toteż zaplanował sprytną zasadzkę. Ujął kamyk w zęby i rzucił w krzaki obok na lewo, by ptak obrócił się w tamtym kierunku i ustawił bokiem w stosunku do niego. Gdy już to nastąpi koteczuszek Mogusiek, sprytnie i szybko rzuci się na jego szyję i sprawnym kłapnięciem przepołowi ją na pół, jednocześnie lewą łapą waląc w tył ptaka, by go zdekoncentrować i dodatkowo wybić z rytmu.

[Mistrz Gry]

Pomysł może i dobry ale... właśnie, ale.
Ptak niestety nie obrócił się zgodnie z życzeniem Mogu. Rzucił się przerażony do ucieczki, a co najlepsze, wprost w kierunku Czarnego.
Mogu w ostatniej chwili odskoczył, unikając staranowania przez silne nogi największego ptaka na świecie, który może okazać się godnym przeciwnikiem nawet takiego silnego osobnika jakim jest Złotooki.
Czas na pogoń.

[Mogrim]

Kurwa mać ...ile można ... głupi ptak i jeszcze bardziej powolna, powalona akcja ... Odskoczyłem w bok jak promocja na 50% zniżki w maku i przednimi łapami starałem się podciąć nogi ptaka starając się go przewrócić. Praktycznie był to jak na razie jedyny cel mojej gonitwy za mack-chikenem.

[Kami]

Struś biegł jak poparzony przez wysoką trawę nie dostrzegając na swe nieszczęście kłody o która potknął się i wywrócił koziołkując kilkukrotnie.
Szyja ptaka złamała się w kilku miejscach, toteż gdy już przestał się turlać padł martwy jak amen w pacierzu!

16 PD dla Mogrima! I - 2 HP bo połknął muszkę jak biegł za strusiem- prawie się nią zachłysnąłeś, boli cię gardziołko!

[Mogrim]

Co za pierdolona herezja... nawet poznęcać się nie dali. Mucha w gardle wypluta, ale piecze po niej jakby ktoś wsadził mi tam 20 centymetrowy pręt. Kuwa, rzekłem se w myślach i wziąłem truchło ptaka oddalając się z MaCdonalda matki natury.