Spotkanie na równinach [Chidi;Satau]

[Chidi]

Słońce chyli się już ku zachodowi, a młoda gepardzica nie ma dalej gdzie posadzić swój święty zadek. Już od kilku dni szwendała się, po nieznanej jej krainie na głodzie. Nigdzie nie widziała potencjalnego jedzenia, ani jadalnych owoców. Jeszcze te okropne krzyki i chichotania hien w oddali, przyprawiały ją o ciarki na grzbiecie. Chidi szła ciągle przed siebie, chcąc spotkać nareszcie jakiegoś miłego tubylca, który mógłby ją pokierować w bezpieczne miejsce. W czasie swej wędrówki minęła ogromny wulkan i jeszcze parę charakterystycznych miejsc. Łapy zaczęły odmawiać jej posłuszeństwa. Rozglądając się dokoła, położyła się za wydmą i głośno westchnęła.

[Satau]

W porze suchej, która właśnie się zaczynała nie jest na nieurodzajnych ziemiach łatwo o zdobycz, a gdy ma się do wykarmienia szóstkę maluchów sprawa nie może czekać i trzeba wtedy zrobić wszystko byleby coś upolować. W pogoni za stadami Satau udała się na tereny niczyje, dość daleko od granic, co wcale jej się nie podobało. Obawiała się ponownego spotkania z oprawcami z tym, że teraz miała jeszcze jakieś szanse na obronę, w końcu nie jest już brzemienna i nie musi uważać na płody.
Goniła dorodnego ogiera zebry na najwyższych obrotach, starając się jak tylko mogła, by upolować swój cel i najeść się do syta. Całe szczęście wszystko poszło zgodnie z planem i najedzona lwica udała się w drogę powrotną na stadne tereny, niosąc ze sobą cały udziec zebry dla potomstwa, które w końcu zaczęło kosztować mięsa. Idąc między wzniesieniami natrafiła na młodą gepardzicę, nie uśmiechało się jej omijanie jej, więc odłożyła swój obiad i zawarkotała gardłowo w jej stronę.

[Chidi]

Już z oddali czuła zapach świeżej krwi, aż jej ślinka zaczęła lecieć. Po pewnej chwili postanowiła wstać i zobaczyć co jest źródłem tych aromatów. Nie musiała nawet stawiać łapy w przód bo odpowiedź sama do niej podeszła. Był to udziec zebry ciągnięty przez dorodną lwicę. Gdy ona warknęła na nią, Chidi zrobiła krok w tył i powiedziała cicho ze zgiętym ku dołowi łbie- kłopotów nie szukam...-lekko się uśmiechnęła i dodała- Można wiedzieć gdzie upolowałaś to zwierzę?- chcąc zejść na dobre fale z lwicą, bo widziała że nie ma z kim zadzierać, przedstawiła się- Ja jestem Chidi, a ty jak się nazywasz?

[Satau]

Ta młoda gepardzica najwyraźniej nie była nauczona życia, a samo spotkanie z lwicą jaką była piaskowa nie wróżyło dobrze, jeśli się ją czymś poirytowało, a kotka przed nią była coraz bliżej tego stopnia. Nie ważne, czy nie chce kłopotów. Satau skoczyła w przód i warknęła gniewnie na cętkowaną, nie szczędząc przy tym swoich pazurów, które orały znajdującą się pod nimi ziemię. 
- Myślisz, że obchodzi mnie to kim jesteś!? - skierowała w jej stronę, aż pieniąc się do ataku, którego prawdopodobnie i tak nie będzie. Po co miałaby sobie łapy brudzić czymś tak niewartym? No chyba, że powie za dużo, wtedy może nie skończyć się to dla niej dobrze.

[Chidi]

Samice były pysk przy pysku. Młoda gepardzica powoli stawiała łapy do tyłu chcąc się wycofać, to znaczy znaleźć się na bezpiecznej odległości od agresorki. Wymamrotała cicho spod łba-n...nie...oczywiście...-Kiedy zaczęła pokazywać swoje szpony, Chidi myślała po co się w ogóle odzywała. "Jezus Maria co zrobić?!". Atak nie wchodził w grę bo nie dała by rady, lwica jednym trzaśnięciem łapy zmiotłaby ją z ziemi, a ucieczka? Pewnie jakby chciała to by udało jej się ale po co...jeszcze nie jest tak groźnie. Z natury jednak Chidi nie była trzęsącą się galaretą i umiała się postawić ale w tym przypadku zabrakło jej języka w gębie.

[Satau]

Właściwie to tak stojąc i obserwując cętkowaną, na myśl przyszło Satau kilka korzyści jakie mogłaby z tej znajomości wyciągnąć, ale wpierw trzeba dać młódce szansę do popisu. Coś a'la próbę, którą oczywiście musi przejść, bo inaczej nici z planów jakie się w głowie piaskowej lwicy gnieździły. Warknęła jeszcze raz, równie donośnie co przed chwilą i z impetem rzuciła się na drobną kotkę z chęcią przybicia jej do ziemi i pokazania gdzie jej miejsce. Nie szczędziła przy tym pazurów, próba rozpoczęta!

[Chidi]

Przestraszona Chidi w chwili upadku miała mętlik w głowie. Atak? Nic innego nie wchodziło w grę bo wyszłaby na jakąś niemotę. Z okolic wbicia pazurów przez lwice, Chidi, wydobywały się leciutkie strumyki krwi.
Ku zdziwieniu gepardzicy, lwica nie przyszpiliła jej tylnych łap dzięki czemu mogła ją obrócić. Kocica owinęła swoje wolne kończyny wokół tylnej części tułowia lwicy i z całej siły przeciągnęła je na prawy bok, robiąc dzięki temu przewrotkę. Teraz ona była w lepszej sytuacji. Niestety nie dało rady wbić w piach jej krótkich pazurów, ale znalazła inny sposób aby zatrzymać samicę w tej pozycji. Przeniosła swoja całą masę ciała na przednie i tylne kończyny.

 

[Mistrz Gry]

/Chidi, w walkach akcje piszemy w trybie niedokonanym, opisujemy zamiary. Czy się powiodą, czy nie, decyduje MG/

Choć gepardzica miała szansę na ucieczkę, to zaskoczenie i strach nie pozwoliły jej się ruszyć z miejsca. Została powalona przez Satau. Spróbowała odwrócić sytuację, ale jej tylne łapy były zdecydowanie za słabe, żeby ruszyć potężne ciało lwicy. Zresztą, ledwie była w stanie sięgnąć nimi do tułowia napastniczki. Przygnieciona do ziemi bokiem przez silne łapy miała znacznie ograniczoną swobodę ruchu, a i nawet oddychanie zostało trochę utrudnione. Może jednak wpadnie na pomysł, jak wykaraskać się z tej sytuacji?

Chidi -3 HP

Chidi ---> Satau