Pierwsze konkretne spotkanie

[Belial]

Gdzieś na granicach stada Srebrnego Księżyca Beli znalazł polanę na której panowała cisza i spokój. Było tam kilka drzew dających sporo cienia jak i kępki wysokiej trawy.

[Belial]

Belial szukał odpowiedniego miejsca do podglądania księżycowych, ale interesowała go głównie jedna persona. Już od jakiegoś czasu coś go pchało w kilku kierunkach, to tu to tam. Nie wiedział czemu ale miał wrażenie że powinien się zainteresować Anubisem, którego już wcześniej poznał. Nie było to typowe szpiegowanie, tylko obserwacja zachowań samca, aby się przekonać co go pcha w jego kierunku i czy przypadkiem on właśnie nie zna odpowiedzi dlaczego się tak dzieje. Był też ciekaw czy Windu to faktycznie jego stary, czy też ta informacja to lipa. Siedział więc pod jednym z drzew skrywając się przed palącym słońcem.

[Kiu]

Wędrowałam jak to zwykle w zwyczaju miałam. Lubiłam poznawać nowe tereny i poznawać nową wiedzę. Machnęłam lekko ogonem i ruszyłam. Wchodząc w głąb zauważyłam lwa ze stada.
-Witaj, co tutaj robisz?- Zapytałam się go siadając na ziemi. Nie spodziewałam się go tutaj. Z uwaga spojrzałam na niego. Nie miałam raczej okazji z nim bliżej się poznać. Wiedziałam jak ma na imię, wiek i tyle. Mało się wiedziało, może dlatego, ze wędruje albo dlatego, bo go nie ma. Powody mogą być różnie.

[Belial]

Przybycie Kiu go zdziwiło, jednak nie dał po sobie tego poznać. Nie przeszkadzała mu, przeciez obserwować mógł dalej, wybierał się w podobne miejsca co jakiś czas by dowiedzieć się więcej o Anubisie i swojej przeszłości.
- Witaj Kiu. - Przywitał się skinieniem łba. Nie miał nic do samej Kiu, właściwie do nikogo nic nie miał, jeśli chodziło o stado. Czuł jednak że czasy się zmieniają, i nikt nie wie co będzie dalej.
- Siedzę sobie... Rozmyślam, odpoczywam. Męczy mnie zgiełk. - Odparł wzruszając ramionami.

[Kiu]

-Jeśli wolno spytać, o czym rozmyślasz i dlaczego akurat tutaj?- Rozmyślać można wszędzie. Zazwyczaj jeśli wybiera się jakieś miejsce to jest ku temu jakaś przyczyna. Zazwyczaj...
-Zgiełk.. No cóż tak to jest jak należy się do grupy, która się powiększa- Niestety nie da się stworzyć silnej grupy nie powiększając jej szeregów. Faktem jednak było, że w ostatnim czasie się członków namnożyło dość szybko i dużo. Uderzyłam kilka razy ogonem o ziemię i spojrzałam na niebo. Jakoś często tego nie robiłam. Duzo na głowie miałam.

[Belial]

Belial przyglądał się rozmówczyni, nie często miał do czynienia ze hieną. Kiu należała do stada wiec należał się jej szacunek więc i postawa samca pokazywała jasno że ją szanuje. Wypięta pierś i skinienie łba na powitanie to podstawa.
- O wielu rzeczach Kiu... Przyglądam się czasem innym stadom. Warto poznać wszystko, jesli chce się przeżyć. - Odparł znów spoglądając za granice Srebrnego Księżyca.
- Stado się powiększa i to bardzo dobrze. Tylko że nie tylko liczebność się liczy. Inne stada też się rozrastają.- Dodał po chwili.

[Kiu]

-Również kręcę się w okolicach innych stad. Dobrze jest widzieć i w miarę się orientować- Powiedziałam ze spokojem.
-Raczej mało kto spodziewa sie, ze hiena może należeć do jakiegoś stada i to daje pewną przewagę- Tak nie afiszowałam sie przynależnością. Taka sytuacja ułatwiała wędrowanie i nawiązywanie znajomości. Tych złych i tych ciekawszych.
-Tak, póki mało o nas wiedzą to ta ich niewiedza działa na nasza korzyść.
Plotki plotkami ale siła stada jest ważna. Miałam zamiar zabrać się za szkolenie młodych i walki jak polowań. Wolałam aby jednostki w grupie miały wiedze i umiały coś, bo jednostka to siła grupy. Byle tylko się zaczęli za bardzo rozłazić.

[Belial]

Belial słuchał jej słów uważnie i kiwał głową.
- Zgadzam się z tobą. - Znów zwrócił łeb w stronę granic Srebrnego Księżyca.
- Jeszcze jesteśmy słabi, nie jesteśmy w stanie odeprzeć ewentualnego agresora. Ale rośniemy w siłę... - Mówił spokojnie, myśląc nad każdym słowem, choć jakby sam w to nie wierzył. Rosną w siłę to fakt, ale czy aby są w stanie dać sobie radę w przyszłości? A może warto zastanowić się nad innymi opcjami niż zwykłe poszukiwania członków.

[Kiu]

-Tak owszem- Odrzekłam mu ze spokojem- Trzeba wytrenować członków stada, nauczyć wspólnego działania. Na to jednak trzeba trochę czasu. Wiesz, aby każdy członek wiedział co ma robić i umiał działać z innymi, niczym jeden organizm, bez strachu i pewnością w sobie- Tak nawet jeśli jest sie mniejsza grupa ale działającą wspólnie to jest sie silniejszym niż ci których duzo ale zgrać sie nie potrafią. Tylko kwestią był czas, a tego niestety brakowało. Samymi chęciami dużo się nie zdziała, można wręcz przeciwnie zaszkodzić.
-Ojciec dużo mi opowiadał o tych ziemiach, wychował się tutaj- Zaczęłam nie wiedząc czy jest sen mówienia o tym- Pamiętał odległe czasy i mówił, że z upływem czasu dużo się zmieniało- Tak nic nie było stałe, i to mi kazał pamiętać. Nie ma rzeczy stałych. Wychowały go lwy i wiedział duzo o nich, stylu walk czy polowań...

[Belial]

- Nie martw się Kiu, stado rośnie w siłę... a mając bandytów jak my, nie można się obawiać. - Uśmiechnął się sztucznie nieco, bo choć Belial był zawsze gdzieś z boku to i tak starał się robić wszystko co mógł dla Cieniowiska. Ciągle spoglądał w dam przyglądając się granicy. Jednak na wzmiankę o jej ojcu spojrzał na nią przez chwilę i jakby zmieszany szybko wrócił spojrzeniem w poprzednie miejsce.
- Ja nie znałem ojca, ale podobno też tu żył... Jeśli to prawda to mam korzenie gdzieś tutaj. - Belial ciągle nie mógł zapomnieć o Płonącej Ziemi, Anubis swoje powiedział, później wielka lwica Kami no i Ate, która również swoje już powiedziała. Ciągnęło go by to sprawdzić, by dowiedzieć się czy w jego sercu jest ogień Płonących.

[Kiu]

-Cieszy mnie to, czas najwyższy zając się mocniej stadem i członków posprawdzać ich umiejętności- Tak będzie trzeba sprawdzić ich, potrenować i przygotować do dalszych planów.
-Jakieś plany co do stada Belialu?- Zapytałem, pamiętałam, że lew dość dużo w sotnio okresie robił- Ja chce młodych sprawdzić, trzeba coś robić w końcu i podejmować śmielsze kroki- Tak takie siedzenie nic nam nie da. Nie jest to łatwe, ale grupa musi zacząć i nauczyć sie działać razem jako całość w końcu.
-Warto wiedzieć i znać korzenie ale czasami lepiej uważać aby się nie rozczarować, nie mieć dużych oczekiwań od tego co było, bo nie wszystko co inni mówią może być prawdą
Każdy opowiadać będzie o innych ze swego punktu widzenia. Nie zawsze subiektynie.

[Belial]

- Zajmę się rozpoznaniem w innych stadach. Chciałbym poprawić nasz wizerunek... Muszę się wybrać tam... - Wskazał łbem na granice Srebrnego Księżyca. To pierwsze miejsce jakie powinni Cieniści odwiedzić, kolejnym krokiem będzie Bractwo.
- Warto, szkolić młodych, zajmiesz się pewnie Kivulim... Poznałem go już trochę, i myślę że jak dostanie trochę w dupę to wyrośnie na silnego lwa, takich nam potrzeba. - Uśmiechnął się nieco spoglądając na Kiu po czym znów wypatrywał ruchu na granicach SK.
- Myślę że młodzi nie mogli mieć lepszego nauczyciela niż Ty Kiu. - Belial uważal podobnie jak Ghalib, hiena mogła wiele nauczyć młode lwy, może to dziwne ale właśnie hiena była do tego najlepsza. Gdy zaś przyszedł czas na rozmowę o korzeniach Belial westchnął ciężko.
- Mówią że uczymy się na błędach... Czyż nie mądrzej jest uczyć się na błędach przodków? Poco uczyć się na swoich błędach skoro można na czyiś. - Tak. To było myślenie Beliala, nauczyć się najwięcej o tym co było by nie dopuścić do błędów jakie już ktoś popełnił.