Prawda

[Machafuko]

Ej, chodź się ktoś ze mną pokłócić bo nudzi mi się ;_;

Rzucam temat.
CO TO JEST PRAWDA.

Jest obiektywna, subiektywna, absolutna? Jest jej wiele, jest jedna?

Zapraszam do shitstor... eee... dyskusji.

[Samiya]

PRAWDA NIE ISTNIEJE


serio aż tak Ci się nudzi? xD

[Israel]

Prawda – według klasycznej definicji właściwość sądów polegająca na ich zgodności z faktycznym stanem rzeczy, których dotyczą. W potocznym rozumieniu jest to stwierdzenie w formie zdania oznajmiającego, wyrażone o określonym fakcie, tak jak ma czy miało to miejsce w rzeczywistości.

Definicje
Problemem zdefiniowania tego pojęcia zajmowali się filozofowie od starożytności. Klasyczna definicja prawdy pochodzi od Arystotelesa i jest to zgodność sądów z rzeczywistym stanem rzeczy, którego ten sąd dotyczy.

Definicja arystotelesowska (definicja klasyczna)
Arystoteles tak próbował przybliżać istotę prawdy w swojej Metafizyce:

Powiedzieć, że istnieje, o czymś, czego nie ma, jest fałszem. Powiedzieć o tym, co jest, że jest, a o tym, czego nie ma, że go nie ma, jest prawdą.
Definicja ta (zwana dziś korespondencyjną definicją prawdy) oznacza, że:

dane zdanie A jest prawdziwe wtedy i tylko wtedy, gdy stan faktyczny opisany przez zdanie A ma rzeczywiście miejsce,
tzn. zdanie 'Ala ma kota' jest prawdziwe wtedy i tylko wtedy, gdy Ala rzeczywiście posiada jakiegoś kota.

Powyższe rozumienie prawdy prowadzi jednak do kilku trudności. Jedną z nich jest tzw. paradoks kłamcy. Bez względu na to, jaką z dwóch wartości logicznych przypiszemy jednemu z poniższych zdań:

Z1 = Z2 jest zdaniem prawdziwym,
Z2 = Z1 jest zdaniem fałszywym,
to, przy założeniu powyżej definicji prawdy, dojdziemy do wniosku, że zdaniu przysługuje inna (od założonej) wartość logiczna.

Przez wieki filozofowie nie potrafili znaleźć definicji prawdy, która z jednej strony byłaby formalnie poprawna (nie prowadziłaby do sprzeczności), a z drugiej adekwatna, czyli bliska nieścisłemu, potocznemu rozumieniu słowa "prawda".

Definicja św. Tomasza
Klasyczna koncepcja prawdy jest najlepiej przedstawiona u Św. Tomasza z Akwinu. Słowo „prawda” może być rozumiane trojako:

*metafizycznie – verum est id, quod est (prawdą jest to, co jest). Prawdziwe jest to, co istnieje. Prawda jest zamienna z bytem. Każda rzecz, o ile istnieje, jest prawdziwa. Prawda jest transcendentalium.
*teoriopoznawczo – verum est adaequatio intellectus et rei. Prawda zachodzi wówczas, jeżeli to, co jest w naszym intelekcie, jest zgodne z rzeczywistością.
*logicznie – verum est manifestativum et declarativum esse. Wszystko, co wskazuje na prawdę, ukazuje ją, prowadzi do niej.
Definicja Tarskiego
Jedna z takich prób została przedstawiona w XX wieku przez polskiego logika Alfreda Tarskiego, choć miała ograniczony zasięg – odnosiła się mianowicie wyłącznie do języków formalnych.

Tarski określił prawdę jako pewną cechę zdań, wyrażalną jednak w języku zewnętrznym (czyli w metajęzyku) wobec języka, w jakim wypowiadane są owe zdania. Definicja Tarskiego dla zdań języka angielskiego – wyrażona w języku polskim jako metajęzyku dla języka angielskiego – byłaby nieskończoną koniunkcją zdań typu:

*zdanie Grass is green jest prawdziwe wtedy i tylko wtedy, gdy TRAWA JEST ZIELONA;
*zdanie Jan loves Ania jest prawdziwe wtedy i tylko wtedy, gdy JAN KOCHA ANIĘ;
*zdanie Warsaw is the capital of Poland jest prawdziwe wtedy i tylko wtedy, gdy WARSZAWA JEST STOLICĄ POLSKI;
przy czym "wtedy i tylko wtedy" jest prawdziwościowym spójnikiem logicznym, natomiast zdania pisane dużymi literami są przekładem odpowiednich zdań języka angielskiego na zdania języka polskiego z zachowaniem (z dokładnością co do) ich ekstensji.

Antynomia kłamcy nie ima się tej definicji, gdyż zdanie "ja kłamię" byłoby zdaniem nie z języka polskiego, lecz właśnie z owego zewnętrznego języka, opisującego stan faktyczny i jako takie nie podlegałoby definicji Tarskiego.

Definicja Tarskiego odnosiła się jedynie do języków formalnych (do których język polski się nie zalicza) i była konstruowana nie tyle przez nieskończoną koniunkcję, co przez indukcję.

W filozofii chrześcijańskiej prawda jest fundamentem wolności człowieka

[Tabia]

Ognik zrobiłeś mi dzień

[Machafuko]

JAK TO NIE ISTNIEJE
tak ;_;

Szanuje Is, wzruszyłeś moje zimne tomistyczne serducho ;___; #Tomasz-Z-AkwinuTeam

Zapamiętajcie dzieci, verum est adaequatio rei et intellectus! :v


Tarski i semantyczna teoria prawdy xD Mjut.

[Israel]

O mój Boże, zapomniałem o najważniejszy:

Prawda (logika) – jedna z dwóch podstawowych wartości logicznych. Drugą jest fałsz.

Według filozoficznej koncepcji matematycznego formalizmu prawda jest jedynie symbolem i nie ma żadnego głębszego znaczenia, czym różni się od swojego potocznie używanego odpowiednika.

W koncepcji matematycznego platonizmu prawda posiada swój wewnętrzny sens.

Wyrażenie zawsze prawdziwe, z powodu swojej konstrukcji logicznej, to tautologia.

Tak uzupełniając "moją" wypowiedź.

[Machafuko]

A czy prawdą logiczna można wielbić Boga?

[Israel]

A czy prawdą logiczna można wielbić Boga?

https://www.youtube.com/watch?v=Scn4Gzqy0n4

[Machafuko]

Btw. zapomniałeś jeszcze o teorii syntaktycznej prawdy, jak już o Tarskim mówiłeś :v

[Israel]

Wybacz, niedopatrzenie.

Teoria syntaktyczna jest mniej znana i jej rozwój i praktyczne konsekwencje nie były przedmiotem zainteresowania wielu badaczy. Najlepsze jej rozwinięcie znajdujemy w systemach Leśniewskiego: prototetyce, ontologii i mereologii. Tworząc swoje systemy Leśniewski oparł się na definicji prawdy sformułowanej przez Tarskiego w jego pracy doktorskiej:

W powyższej syntaktycznej definicji, prawda jest równoważna elementarnej tautologii logicznego systemu. A ponieważ wszystkie systemy Leśniewskiego są zupełne i niesprzeczne, wobec tego każde zdanie prawdziwe można uzyskać jako tezę systemu. Oto definicja zdania prawdziwego w języku prototetyki (w pozostałych językach — ontologii i mereologii — definicja ta wygląda tak samo):

gdzie oznacza „jest", thp oznacza „teza prototetyki", vrpropp oznacza „zdanie prawdziwe". Słownie: dla każdego A, A jest tezą prototetyki wtedy i tylko wtedy, gdy A jest zdaniem prawdziwym.

[Machafuko]

Ahhh teraz jestem kompletny! Masz tu twierdzeniem Godla z tej radości <3

Ax - aksjomat
Df - definicja
Th - wiersz dowodu

[Myr]

A tam g***o prawda i tyle.
Prawda zależy od tego kto ją mówi tak jak z historią. Historię piszą zwycięscy, i nie ważne, że mogą przedstawić wydarzenia inaczej niż występowały. Ale przegranych się o ich prawdę nie pyta. Ona zależy od puntu widzenia na pewne sprawy. Ale też wiele rzeczy mimo innej formy ujęcia mogą brzmieć tak samo. definicje to też tylko coś co zostało przez kogoś napisane i uznane za słuszną. Ale czy jest w głębi prawidłowa? Nie sądzę. Prawda migruje i z czasem się zmienia.

Moja prawda jest taka, że ten temat jest słaby do kłótni.

[Jasiri]

Zależy o czym mówimy. Jeżeli na przykład Myr twierdzi, że ten temat jest słaby do kłótni, to zależnie od punku widzenia jest to prawda lub nie jest to prawda. Z kolei jeśli powiem, że 29.07.2016 o godz. 11:41 Myr napisała post w tym temacie, mówię prawdę, bo rzeczywiście tak było.

[Machafuko]

A co jeśli prawdą jest, że prawdy nie ma. To wtedy prawda jest prawdą? Bo skoro nie ma prawdy, więc prawda nie może być prawdą. Jest więc albo fałszem, albo czymś innym. Jeśli prawda jest fałszem, to czy wszyscy jesteśmy skazani na paradoks? Wszyscy zginiemy rozerwani przez siłę będącą jednocześnie sobą i swoim zaprzeczeniem, w wyniku jakiejś implozji, albo zapadnięcia się wszechświata, równemu temu, który wywołujemy dzieląc przez 0?
Jak żyć?
Dokąd iść?
Czy zobaczę jeszcze kiedykolwiek moją ulubioną parę drzewek, które mijam codziennie wychodząc z domu?
Czy tańcem można wielbić Boga?
Jaka jest prawda?

A jak już jesteśmy przy teoriach prawdy, to dorzucę jeszcze koherencyjną, jedną z moich ulubionych <3

Koherencyjna koncepcja prawdy, którą sformułował Francis Herbert Bradley, brzmi: "Prawdziwe jest to, co jest wewnętrznie spójne". Jest to jedna z nieklasycznych koncepcji prawdy. Ma charakter konstruktywistyczny, ponieważ to, co jest wewnętrznie spójne w jednych okolicznościach nie musi być spójne w innych.

Koherencjoniści zwracają uwagę na budowę danego zdania i jego stosunek do innych zdań. Jeśli jakieś zdanie jest poprawnie zbudowane i zgadza się z pozostałymi zdaniami, świadczy to o poprawności owego zdania. Zwolennikom takiego poglądu chodzi o zgodność logiczną, a więc przede wszystkim o niesprzeczność i powiązanie zdań. Naturalnie, nie domagają się, aby jakieś zdanie poddawać próbie zgodności z wszystkim, bądź dowolnie wybranymi zdaniami.

Zastanawiając się nad poprawnością np. pewnego twierdzenia psychologicznego należałoby tylko ustalić, czy można je włączyć, nie wywołując przez to trudności logicznej natury, do systemu zdań przyjętych w psychologii.

Zgodnie z koncepcją koherencyjną kryteria prawdy mają charakter wyłącznie logiczny, o prawdziwości zdania decydują tylko względy formalne.

[Myr]

Jak żyć?
Dokąd iść?
Czy zobaczę jeszcze kiedykolwiek moją ulubioną parę drzewek, które mijam codziennie wychodząc z domu?
Czy tańcem można wielbić Boga?
Jaka jest prawda?

Nie żyjesz wydaje ci sie to tylko. Jesteś jedynie cząstką, która otrzymała świadomość ale nie samoświadomość. Istniejesz ale nie zyjesz życiem, które myślisz, ze żyjesz. Wszystko to kłamstwo oraz prawda w nieprawdzie. Nigdzie nei dojdziesz, jesteś w końcu tylko istnieniem, nikt nie powiedział, ze możesz sie faktycznie poruszać, iść, pełznąć. Zawieszona w przestrzeni niczym bombka an choince. nigdy nie ujrzysz tych drzewek kiedy sobie uświadomisz czym jesteś, a jesteś... Właśnie czym? Nie mzoęsz tego wiedzieć nie posiadając samoświadomości. Boga można wielbić na każdy sposób, jesli tylko będziemy wierzyć w to, ze on to przyjmie i zaakceptuje. Tylko czym jest ta wiara? Iskra nadzieji? Matematycznym równaniem prawdopodobieństwa czy też złudną iluzją?
Prawdy nie ma, gdyż prawda prawdziwa nie jest osiągalna, a nie znając jej nie można wiedzieć co jest prawdą.