Lokator

[Derion]

Z ulgą uwolnił się od ciekawskiego spojrzenia Ragnara. Odpowiedział mu wzruszeniem ramionami popartym krótkim fuknięciem, po czym uśmiechnął się prawym kącikiem ust i mruknął:
- Bywa. Życie. Ci byli - machinalnie sięgnął do żółto-zielonej tego poranka skóry wokół oka i zaczął ją delikatni obmacywać - wkurwieni. Niezadowoleni zostawiają ci nóż w brzuchu.
Odjął rękę od policzka i uśmiechnął się delikatnie, spłoszony własną otwartością i faktem, że był w stanie wymienić się z Ragnarem podobnym spostrzeżeniem. To było bardzo ważne i cenne spostrzeżenie i przyswojenie go uratowało Derionowi tyłek niejednokrotnie.
Na uwagę o rodzinnej pamiątce nic nie odpowiedział, uznając to za niepotrzebne. Sięgnął po szklankę, lecz zorientowawszy się w połowie drogi, że kilka minut temu ją opróżnił, odnalazł w tylnej kieszeni spodni paczkę papierosów i zajął nią dłonie.
- Ah, no to leć - poruszył się papieros włożony przed momentem między wargi. Klik zapalniczki i dym.
Spojrzał przez okno na rysujące się w jego obrębie sąsiednie kamienice i krętą pomiędzy nimi drogę. Usłyszał trzaśnięcie drzwi za Ragnarem i dał się wyciszyć panującej wewnątrz mieszkania ciszy.
Wypalił papierosa i wyszedł.