[Z] Polana

[Felija]

Dla kontrastu, lwica stała jeszcze przez chwilę z poważną miną, choć łapy wyraźnie domagały się natychmiastowego oderwania od ziemi. Pędem, biegiem, byle szybciej...!
Słowem kluczem było tu lukowe 'prowadź', po którego usłyszeniu różnooka podskoczyła jak oparzona.
- Już! - odparła, dłużej nie kryjąc entuzjazmu.
I pognała na Lwią Ziemię, nawet nie oglądając się, by sprawdzić, czy aby na pewno lew za nią podąża. Przecież to było oczywiste!

Z/t

[Tabia]

Jeden wielki skok i już gnał za nią, niesiony szczęściem i nadzieją, że jego życie nareszcie obrało ten właściwy kurs. Czas zostawić za sobą przeszłość. Czas odejść, nie wracać, nie oglądać się, spojrzeć poza horyzont i pędzić w jego kierunku prężnymi susami.

zt