Polowanie - Maeva

[Maeva]

Cholerny zagajnik. Ognisty las był już jej domem, znała go jak własną kieszeń. Najwyraźniej była przyzwyczajona do tamtego terenu, trudno, zdarza się pomylić.
Warknęła cicho po raz kolejny upadając, za szybko wstała. Widząc jednak, że antylopa leży zaraz przy niej wyciągnęła łapy starając się złapać ją pazurami. Może uda jej się ją w ten sposób do siebie przyciągnąć, w końcu ile może ważyć?

[Mistrz Gry]

Ostatecznie antylopie udało się wstać, lecz cóż to dało, skoro złapały ją pazury lwicy? Wbiły się one w boki zwierzyny po czym pociągnęły ku niechybnej zgubie. Upraszczając - Maevie udało się przyciągnąć ku siebie kwiczącą i wierzgającą antylopę. Przytrzymywała ją przednimi łapami, tak, by nie mogła uciec.

[Maeva]

Radości szarej nie było końca kiedy odniosła sukces. Przytrzymując ofiarę starała się wbić w cienką skórę szyi, coby się antylopa nie męczyła za długo. To też zwierze, swoje uczucia ma - ale jeść trzeba.

[Mistrz Gry]

Tak dużemu drapieżnikowi pozbawienie życia dik dika nie sprawia trudności. Antylopa szarpała się jeszcze, czując, jak uchodzi z niej życie, lecz niedługo. Znieruchomiała wreszcie, a Maeva mogła się cieszyć ciężko zdobytym posiłkiem.
Dodatkowo podnosząc się z ziemi, lwica dostrzegał parę niewielkich, błyszczących kamyczków.
+5 PD/+5 opali

[Maeva]

Zadowolona zebrała opale, swą zdobycz i wybyła.
z.t