Nowa nadzieja

[Belial]

Belial słuchał jej uważnie, miała charakterek, trzeba było przyznać że coś takiego to już cos. Puki co poznawał słabe samice,, które były się własnego cienia. Lisa zdawała się być inna, i to kazało Belialowi słuchać dalej... Jednak gdy ta doskonała do niego, ten zrobił wielkie oczy jakby się wystraszył. Był zdziwiony jej zachowaniem, czegoś takiego żadna inna lwica nie wskazywała, a to co mówiła nie ustępowało zachowaniu. Belial pierwszy raz od dawna uśmiechnął się wrednie, ale za to był to szczery uśmiech a nie maska zakładana tylko na chwilę.
- podobasz mi się. Nie łatwo będzie Ci znaleźć miejsce dla siebie. Tacy jak ty szukają czegoś więcej niż spokoju. - mówił niskim tonem i odwzajemniał jej spojrzenie. Przyglądał się samicy by zobaczyć czy nie można czegoś wyczytać z jej oczu. Wydawała się mówić prawdę i była tego przekonana.

[Melisa]

Szeroko otwarte oczy. No, no, przecież taki duży lew chyba nie boi się młodszej lwicy? Ależ nie, uśmiechał się, i to tak, że w jej środku coś podskoczyło. Lisa też się uśmiechnęła, pewnie i nieco prowokująco. W jej oczach skrzyło się podekscytowanie i przekonanie o własnej wartości. Nie cofnęła się, ale też nie wykonała innego ruchu. Z tej odległości mogła dostrzec własne odbicie w oczach ciemnego.
Ta bliskość i niski głos Beliala... Aż jej ciarki przeszły po grzbiecie. Jeszcze nigdy nie znalazła się w takiej sytuacji, w stadzie prawie nie było samców, a później wędrowała sama... Ciemny tego nie wiedział, ale w jej umyśle jakiś głosik zapiszczał z ekscytacją, gdy tylko Belial powiedział "podobasz mi się". Lisa natychmiast skarciła się w duchu.
-Owszem. Ale gdy mi się uda... To będzie warte wysiłku.

[Belial]

Belial widział jakiś potencjał w lwicy, warto było się nią zainteresować. Belial zamyślił się, choć ciągle wpatrywał się w jej oczy. Po chwili jednak przyszła mu do głowy kolejna riposta.
- Nie pytaj co stado może zrobić dla Ciebie, tylko co ty możesz zrobić dla stada? - Zarechotał cicho, tak cicho ze nawet nie mrugnął. Dobrze że Belial był taki słaby w rozpoznawaniu i okazywaniu uczuć, bo przypadkiem mógłby sie połapać że Lisa posyła mu pociągające spojrzenia. Belial był raczej "klocem" w tych sprawach. Mógł oczywiśie spróbować zagrać taką sytuację, jednak nie czuł takiej potrzeby. Nikt go jeszcze w sobie nie rozkochał, i raczej się na to nie zanosiło.
- Dla mnie ważne jest to, czy potrafisz żyć z bólem, cierpieniem, czy potrafisz oddać się temu w co wierzysz i czy potrafisz walczyć o osiągnięcie celu... - Dodał po chwili.

[Melisa]

...To zaczynało być niezręczne. Niepokojąco niezręczne dla kogoś tak młodego jak ona. Lisa cofnęła wreszcie swój pysk, a wraz z nim resztę ciała i przyjęła bardziej swobodną pozycję. Rozluźniła się, choć było to wymuszone.
-Czyny, nie słowa. - wzruszyła barkami -Mogę ci naopowiadać wiele, ale skąd będziesz wiedział, jak jest naprawdę?
Spojrzała na Beliala, rozmyślając nad jego słowami. Tylko że jakoś tak nie mogła się skupić, a jej oczy bezwiednie podziwiały szare futro samca, jeszcze ciemniejszą grzywę i oczy...
Zaraz, co tu się działo?
Nagle stała się podejrzliwa w stosunku do siebie. Co... Co się działo? Niemiłe podejrzenie zakiełkowało w jej duszy, ale za bardzo się bała je teraz roztrząsać.
...Nieważne.
-Jeżeli chcesz się tego dowiedzieć, daj mi zadanie. Coś do roboty. Wtedy przekonasz się, ile jestem warta.
Tak, to był dobry pomysł. Jednak wciąż miała wątpliwości co do stada ciemnego - w końcu spotkała tylko Cienistego! To, że Belial przypadł jej do gustu, nie znaczyło, że inni też przypadną...
-Nie musisz teraz, jeżeli nie chcesz. - spojrzała w oczy Beliala, ciekawa, co on myśli o jej propozycji -W tym czasie ja mogłabym się rozejrzeć po okolicy.

[Belial]

Wszytko co mówiła było przemyślane i sensowne, co też sprawiało że Belial był nią coraz bardziej zaciekawiony. Miał wrażenie że to jest ktoś kto nada się do Cieniowiska.
- Owszem, twoje czyny dopiero pokażą ile jesteś warta. - Zamyślił się przez chwilę... Ma jej powierzyć jakieś zadanie? Czego chciałby się dowiedzieć Belial? hmmm...
- Najpierw chcę Cię bliżej poznać, później porozmawiamy o tym jak będę chciał cię sprawdzić. Mój herszt będzie zadowolony jeśli przyprowadzę kogoś kto już się sprawdził i pokazał że jest godzien dołączyć do naszej bandy. - Mówił spokojnie aby ta wszystko zrozumiała. Dziwnie się czuł zerkając raz po raz w jej oczy, było w nich coś fascynującego, coś co przyciągało Beliala jednak ten nie mógł pojąc dlaczego tak się dzieje.
- Ciekaw jestem czy można Ci zaufać, wysyłając cię na szpiegi mogę narazić moje stado. - Dodał po chwili, chcąc poznać jej zdanie na ten temat.

[Melisa]

Dobrze, że się zgadzali. Zwyczajnie cieszył ją fakt, że znalazła kogoś, z kim mogła się dogadać, i jak widać - z kim dzieli poglądy. Belial mówił rozsądnie. To z pewnością ją zachęcało do dołączenia do Cieniowiska.
-Bliżej poznać? - zamrugała oczami, niepewna, co szary miał na myśli. Miała tylko nadzieję, że opowie jej co nieco o tych ziemiach, w końcu była to pierwszy raz.
-Taak... - mruknęła, zgadzając się z jego ostatnimi słowami. Zastanowiła się.
-Ale zaraz, w jaki sposób ktokolwiek miałby mnie połączyć z twoim stadem? - zaczęła mówić to, co właśnie przyszło jej do łba. -Niewiele o nim wiem, znam tylko jednego członka - ciebie. I do niego nie należę. Byłabym szpiegiem idealnym. - wyszczerzyła kły w podstępnym uśmiechu.

[Belial]

Młody czuł że lwica jest dobrym kandydatem na członka stada, takich właśnie szuka Cieniowisko. Jednak najpierw chciał ją poznać i wzbudzić jej zaufanie w jakiś sposób, zanim przedstawi ją hersztowi.
- Skoro tak... - Odparł i zamyślił się nad tym gdzie może ją posłać. Ciekawe zdawały się być Zachodnie tereny. Tam Belial był tylko przez chwilę, ciekawe czy Lisa się czegoś dowie.
- Mogłabyś dla mnie odwiedzić tereny na zachodzie. Może tam być niebezpiecznie, więc uważaj na siebie. Nie chcę byś przesadzała, masz unikać sprzeczek. - Beli wiedział że tamci nie sa raczej miłymi kotkami, więc należy na nich uważać.
- Chciałbym się dowiedzieć, kto jest ich władcą i jaka jest ich liczebność. Nie siedź tam zbyt długo, jeśli nie zdobędziesz wielu informacji, to świat nie zginie, a wolę mieć cię całą... Nie chcę by Ci się coś stało. - Dodał na koniec przyglądając się jej czy aby podoła temu zadaniu.
- Nie musisz się spieszyć, jeśli chcesz odpocząć to moja grota jest dla Ciebie otwarta. Pokażę Ci jeśli chcesz... - Nie chciał puszczać tam zmęczonego osobnika, to nie byłby dobry pomysł.

[Melisa]

Była bardzo ciekawa, jakie zadanie przydzieli jej szary. Choć przecież zupełnie nie znała tutejszej polityki międzystadnej... Ale wkrótce się dowie, co i jak. Oj, będzie się działo...
-Spokojnie. - młoda uśmiechnęła się podstępnie -Żywcem ujdę, nie mam zamiaru się wybierać na tamten świat.
Wysłuchała uważnie, czego konkretnie ma się dowiedzieć. Nie wiedziała o tych z zachodu nic, więc nie miała również pojęcia, jak trudne jest to zadanie... Ale powinna dać radę.
Jego troska o nią spodobała się Lisie. Choć szary pewnie troszczył się po prostu o swojego szpiega...
-A tak, chętnie skorzystam.
W końcu musiała nieco pomyśleć nad tym szpiegowaniem, co jak zrobić... I z chęcią przespałaby się w jakiejś wygodnej grocie. W końcu już dziś swoje przeszła, a chciała być wypoczęta przed zaczęciem misji.

[Belial]

Miał nadzieję że jego grota będzie pusta, ostatnio coś zbyt tłoczno się tam robiło.
- Liczę na to że będziesz na siebie uważać. - Nie chciałby stracić kogoś takiego, miał wrażenie że ona faktycznie się przyda. Jeszcze nie wiedział że to może zajść nawet dalej niż sobie to planował. Wstał i otrzepał się z pyłu, spojrzał na lwicę jeszcze raz i odparł
- Więc chodźmy, to tylko kawałek. - Grota Beliala, była mało widoczna i znajdowała się nad rzeką może kilometr stąd. Ruszył więc w drogę wzdłuż rzeki.

Z.t

[Melisa]

Kiwnęła łbem na znak zgody. Oczywiście, że będzie na siebie uważać! Zresztą, mało kto od razu leci z kłami na każdego obcego, a zwłaszcza na niedorosłą lwicę. Jej problemem będzie zdobycie odpowiedniej ilości informacji.
Z uśmieszkiem na pysku ruszyła za Belialem. Ma nocleg w suchej, bezpiecznej grocie, stado, do którego może dołączyć i robotę do wykonania. I co najważniejsze - kogoś, kto uznał ją za osobę wartościową. Inaczej przecież nie dawałby jej misji, prawda?
Zaczynało się jej tu podobać.
/zt