Askari rozejrzała się powoli. Od czasu odejścia ze stada wędrowała samotnie, codziennie odkrywając nowe miejsca. Choć czasem bardzo mało dzieliło ją od wtargnięcia na tereny wrogiego stada, to ta okolica wydawała się jak na razie spokojna i pusta. Pobliska formacja skalna, dobrze osłonięta przed południowym słońcem przez kilka rozłożystych drzew wydawała się dobrym miejscem na odpoczynek i nabranie sił przed dalszą podróżą w nieznane.

Mała gazela wędrowała przez równinę w Dolinie Spokoju, była przez cały czas czujna i przestraszona, byle podmuch wiatru, który wywoływał szelest traw płoszył ją i zmuszał do biegu. W rezultacie zmęczyło ją to uciekanie, zatrzymała się, skubiąc trawę. Nie mogła stale iść, albo uciekać, musiała też jeść. Nastawiała uszy, wychwytując dźwięków, co chwilę podnosiła głowę wypatrując zagrożenia. W końcu, kiedy upewniła się że nic jej nie grozi, położyła się w trawie, żeby nieco odpocząć, nadal skubiąc trawę. Nie miała kontaktu z gazelami, tak więc nie nauczyła się jeszcze spać na stojąco. Myślała że nic jej nie grozi, ale czy na pewno?

Ciemnobrązowa lwica szła wzdłuż granicy dziwnej, jak jej się wydawało, krainy. Mimo, że był środek dnia to wciąż było tu dla niej ciemno. Przypominało jej tu nieco dom, gdzie niebo stale zasnute ciemnymi chmurami, nie przepuszczało ani promyka światła. Stąpała cicho i ostrożnie. Nie chciała by ktoś ją zaskoczył, więc stale utrzymywała swoją czujność, nasłuchując i rozglądając się bacznie.

Jako, że nasze studenty balują w Warszawie i tłuką kieliszki , tym razem mi przypadł zaszczyt zapowiedzenia audycji numer 18! A nagrana ona zostanie już w ten poniedziałek, dnia 13 czerwca o godzinie 17!

Ponieważ Sadism zrobił sobie przerwę od forum na czas nieokreślony, prowadzącymi są Vasanti Vei i Machafuko.
Gościem audycji jest Ava!

Pamiętajcie!
Wszelkie pozdrowienia, pytania oraz piosenki należy słać w PW na konto Radio! Byłoby miło, gdybyście w tytule wiadomości napisali, co w niej jest, np. "Piosenka", "Pytania i pozdrowienia".

Spacerowała w pobliżu rzeki Fuego, zbliżał się wieczór, a Iris nie wiedziała za bardzo co ze sobą zrobić. W końcu położyła się na ziemi, patrząc w swoje odbicie, wszystko byłoby dobrze, gdyby jej wzrok nie powędrował w dobrze znaną stronę, tam gdzie kiedyś miała czwartą łapę. Westchnęła lekko, za chwilę nieco się opanowując, nie mogła stale się nad sobą użalać, wysunęła na chwilę pazury, próbując być silną, jednak myśli powędrowały tam gdzie chciały, przypominając nieszczęśliwą przeszłość, nie mogła ich powstrzymać. Położyła łeb na łapach. Myślała że jest tu sama, więc pozwoliła sobie na chwilę słabości, w jej oku pojawiła się łza, która następnie spłynęła jej po policzku. Ogon owinęła wokół kawałka stanowiącego niegdyś jej drugą tylną łapę.

Ponieważ nie mam za bardzo co zrobić z Urbi (nie narażając jej przy tym na atak drapieżników) to poszukuje osoby która mogłaby się nią zająć, bo jest jeszcze mała i wątpię że przeżyje wśród lwów. W końcu to gazela, a nie chcę jej zawieszać. Szczerze to jak ją zakładałam to byłam pewna że zginie, ale fabuła potoczyła się inaczej, a ja zdążyłam polubić tą postać i szkoda by mi było żeby teraz zginęła.

Gatunek opiekunki/opiekuna jest mi obojętny. Urbi boi się drapieżników, najbardziej lwów, więc jak to będzie lew (wiem, to abstrakcja) to gwarantuje że od razu mu nie zaufa i będzie próbowała uciec.

Jest też możliwość wcielenia się w postać jej matki, nie wymyśliłam jej żadnego imienia, ani nie nadałam charakteru. Urbi się zgubiła i nie wie co się stało z jej mamą, więc ta postać jest całkowicie dowolna, tylko musi być oczywiście tego samego gatunku co Urbi.

Gdzieś na terenach wspólnych, w Ognistym Lesie, znów pałętała się zebra. Dotarła na polankę z niską trawą i wielką skałą pośrodku. Z kamienia cienką strużką wypływała woda i choć było tego niewiele, u podnóży kamcora utworzyło się niewielkie źródełko.
Zebra podeszła bliżej i pochyliła łeb, żeby zaspokoić pragnienie. Miała wrażenie, że nie robiła tego od bardzo dawna.
Była teraz odrobinę przymulona. To, że nie miała pojęcia jak się tu znalazła wcale jej nie dziwiło, ale irytujący był ból w lewej tylnej nodze, którego pochodzenia nie potrafiła określić. Może się potknęła albo znowu ugryzło ją jakieś wielkie muszysko? Nawet nie potrafiła stwierdzić czy boli ją kość czy skóra!
Nie ważne zebro, skup się na piciu i uspokój. Później będzie czas na zaleczanie kontuzji.

Wymyśliłam tę grę na poczekaniu, kiedy nudziło mi się. Jak sama nazwa wskazuje w zabawie chodzi o to, że patrzymy na obrazek profilowy postaci powyżej i wpisujemy jedną cechę na + i jedną na -, które zdaję nam się, że ma na postać (oczywiście na podstawie tylko i wyłącznie obrazka). Uprzedzam od razu, że niektóre cechy przez jedne osoby będą zaliczane na +, a przez inne na -, więc wpisujemy po prostu własne zdanie o tej cesze.

Mam nadzieje, że się spodoba.

No wiadomo... Szukam nadal pani dla Beliego. Kochający i miły gościu z niego.
Jeśli Melisa go nie zechce to czekam na oferty. Będę grzeczny obiecuję.

Kręciłem się w pobliżu rzeki fuego od strony bagien. Te tereny były dość ciekawe i nie typowe. Dla mnie nietypowe. Nie widziałem takich wcześniej ... albo nie zwróciłem wcześniej na to uwagi. Ziewnąłem i mozolnie szedłem wzdłuż brzegu. Przez chwile myślałem aby to wyłowić rybę ale sobie jednak dałem spokój kiedy spojrzałem w lustro wody. Ruszyłem dalej.