Spokojnym krokiem jako nowa członkini stada Królestwa Mgły i Mroku musiała spokojnie przejść okolice cmentarzyska słoni co było opustoszałe żadnej duszy, a tym bardziej hien. Miejsce chyba było opuszczone o ile się nie myli, a jeśli to i tak im nie przeszkodzi w ich sprawach. Gdy zaczynała się zbliżać w ciemniejsze tereny to zatrzymała się chcąc odpocząć, bo niestety nie była taka szybka w takim stanie gdyż jest w ciąży lwica dlatego musiała dbać o siebie bardziej niż przedtem. Spokojnie usiadła na zadzie żeby w końcu wypocząć.

Moyo szedł po równinie sprężystym krokiem. Niedawno polował i czuł się teraz syty. Najchętniej położyłby się i zasnął. Lew zatrzymał się i rozejrzał wokół. Co prawda nie widać było tu drzew ale niedaleko od Moya leżał duży  jednej strony spłaszcony głaz w kształcie ,,półksiężyca". Lew położył się w zagłębieniu i sapnął. Nie zamykał oczu, aby poostać czujnym,  raczej przymykał je próbując dać odsapnąć łapom.

Droga była prosta zarazem żyzna więc miło spacerowało się na niej. Gdy podążał po terenach wolnych zaczynał oddalać od spalonej. Thanatos miał w końcu odnaleźć swoją mamę i rodzeństwo, które zamieszkiwało lwią ziemię gdyż należał jak był małym lwiątkiem. Będzie ciężko wytłumaczyć matuli dlaczego wybył, po tylu latach. Nie wiedział jak jej pokazać na oczy. Na razie musiał odsapnąć chcąc chociaż małą rybę po długim spacerze. Ruszył w stronę rzeki żeby w końcu wypić wodę to później zaczął polować na rybę na którą natknął i złowił ją łapą uderzając o ziemię. Zaczynał kęsami małymi ją zjadać aż zostały tylko ości. Po nasyceniu się kilku ryb to w końcu ruszył do przodu żeby pójść dalej widząc miłe drzewo gdzie mógł spokojnie odpocząć. Ruszył do przodu idąc do miłego cienia, bo nie lubił na słońcu siedzieć. Położył się ruszając ogonem po ziemi i zaczynał odpoczywać czując przyjemny wiaterek.

Czarna Smoła szła przed siebie spoglądając na ów horyzont idąc nad rzekę żeby w końcu napić. Poznawał tereny, który ktoś mu pokazywał ale czy to było ważne. Gdy zaczynał się zbliżać niektóre zwierzęta bały z tego względu że kogoś przypominał wtedy skrzywił pysk w grymasie zdziwienia. A właściwie nie obchodziło go na razie to, co inni pomyślą ważne że wrócił w końcu na tereny. Podszedł w końcu Messiah żeby napić wody i usiadł na swoim zadzie obserwując okolice.

Cóż nasz drogi czarny Mesjasz poszukuję przyjaciół / wrogów / przyszłej partnerki. Oczywiście inne relacje też są brane pod uwagę.

Brązowy wędrował wzdłuż Słonecznej Rzeko aż dotarł do Śnieżnego Lasu. W sumie to czemu ta nazwa? Śniegu tu nie ma. Nieważne. Samiec wędrował sobie spokojnie podziwiając tutejszą faunę i florę. W sumie to bardziej florę, bo fauny nie było za bardzo widać. Próbował złapać nosem jakieś tropy, ale było tu pustawo. Najwidoczniej zapuścił się już poza tereny stada, ale za to była okazja, żeby trochę odpocząć i spróbować znaleźć coś albo kogoś interesującego...

Opuścił ten ogromny baobab na pograniczu ziem i zapuścił się znacznie dalej. Przemierzał powoli step wypatrując jakiejkolwiek żywej duszy. Pomijając ptaki, kilka stad antylop aktualnie pasących się i mniejsze drapieżniki nikt nie przykuł jego uwagi. Nikt nie wyglądał na typowego księżycowego jak to sobie ich wyobrażał na podstawie opisu. W oddali zamajaczył mu widok wielkiej skały. Jak podejrzewał to musiało być miejsce prywatne, które mogło posłużyć im za dom. W końcu lwy i im podobne bardzo lubiły majestatyczne miejsca, które były też pożyteczne. Ściany dające przyjemny chłód w upalny dzień czy zadaszenie chroniące przed ulewami. Nie zamierzał jednak bezwzględnie wpychać się racicami w czyjąś prywatność. Zatrzymał się znużony i zniecierpliwiony tymi bezskutecznymi poszukiwaniami. Położył bukiet kwiatów na swoim grzbiecie i zawył nawołująco najgłośniej jak umiał. Ryk powinien kogoś ściągnąć.