Haki spokojnym krokiem przemierzał sawannę, która rozciągała się u podnóży Kilimandżaro. Już na pierwszy rzut oka widać było, że jest to urodzajny teren, a zwierzyny łownej tu nie brakuje. Tak, to było dobre miejsce dla jego stada. W pewnym momencie odwrócił się by spojrzeć wprost na górę, która do jakiegoś czasu była jego nowym domem. 
Oświetlane promieniami wschodzącego słońca Kilimandżaro wyglądało pięknie i majestatycznie. Cesarz nie potrafił się oprzeć urokowi góry, więc nie odrywając swojego wzroku od pokrytego śniegiem szczytu, przysiadł na zadzie, by na spokojnie móc podziwiać swój nowy nabytek.

Angelo spacerował spokojnym krokiem po sawannie. Upał dawał mu się we znaki i z każdym przebytym krokiem klął pod nosem przez bolące łapy. Po kilku minutach wolnego marszu nadepnął na ostry kamień. 
-Kurr... cholera jego jasna mać! - wydarł się na pół kontynentu, po czym zaczął odruchowo ściskać ranną kończynę. Gdy opadły emocje, Angie zdał sobie sprawę, że mógł na siebie ściągnąć cholernie wielkie niebezpieczeństwo. Rozejrzał się nerwowo po okolicy z nadzieją, że nie ściągnie niczego złego na siebie.

Tak się zastanawiam, to tylko luźna myśl z rana po kawie. Ale do rzeczy.

Medycy i Szamani w teori powinni być zwierzatkami kumatymi. 
Moja propozycja, by uzależnić te dwie rangi od statystyki zwanej tu spostrzegawczość. 
Na start przy zapisie, jesli ktos wiekszosc pkt. daje w  prymitywną siłę to cóż :v medykiem nie powinien być. 

Przy trenowaniu się nań, to samo za siebie mówi. Szkolisz postać na medyczka, szamana więc z pewnością nie rozwijasz siły? 

A co z tym co już jest spytacie? 
Ano. Pozwolić zmienić jednorazowo statystyki/ albo tym co niet rozumieją zamysłu i chcą grac OPem Merysu wiedzacym wszystko i będącym Burnejką sawanny zrobić prosty system na rzut kością czy im wyjdą medyczne/szamanskie sprawy ;v

Poranek rozkwitał nad rzeką Fuego. Słońce, ledwie przebudzone, nie nagrzało jeszcze ziemi nawet w połowie tyle, na ile nagrzane było podczas dnia. Dodatkowo wiatr delikatnie muskał powierzchnię wody w rzece, na wskutek czego powstawały lekkie fale odbijające mozolnie wschodzące słońce.

Minęło parę dni od jego odejścia. Jak długo szedł, nie wiedział. Wiedział jedno. Był kurewsko spragniony, już pare godzin jak nie więcej błąkał się w poszukiwaniu miejsca, gdzie mógłby ugasić pragnienie. Nie trwało by to jednak tak długo, gdyby nie fakt że jego wewnętrzną nawigację szlag trafił w momencie gdy wyszedł poza zasięg jakkolwiek znajomych mu miejsc. Nic dziwnego - szedł w końcu w nieznane, a woda raczej nie pachnie.
Aż w końcu zobaczył to. Rzeka wyrosła mu na tej równinie jak spod ziemi, tak, że z chęcią by do niej od razu skoczył, gdyby nie fakt że zipał już przy samym dojściu do niej. Nie patrząc, czy akurat uwali sobie łapy błotem czy nie, zaczął pochłaniać chłodną wodę jakby był wielbłądem i miał co najmniej dwa garby do wypełnienia.

Więc moi drodzy, poszukuję chętnych do relacji z Thanatosem. Oczywiście przyjmę wrogów, przyjaciół, a tym bardziej partnerkę o ile by taka się znalazła i zechciała go.

Odpoczywałem w cieniu, leżąc na powalonym pniu drzewa, który swoimi gałęziami zatopiony był w wodzie. Przyglądałem się chwile swojemu odbiciu po czym mój wzrok powędrował do góry. Słońce prześwitywało pomiędzy liśćmi w postaci smug światła. Moje uszy postawione niczym anteny wyłapywały wszelkie źródła dźwięku. Ptasie trele, skrzek małp, brzęczenie owadów, chlupot wody gdy wyskakiwała jakaś ryba i szelest wiatru wśród listowia. Nie byłem jakoś specjalnie ukryty, nie czułem się zagrożony na własnym terenie. Odpoczywałem po jednym z dłuższych patroli.

Dżungla, duszna, gęsta, niesamowicie oblana różnymi kolorami kwiatów o wymyślnych kształtach, tych wielkich i tych małych. Jednakże to zieleń była tą barwą która to tutaj przeważała, olbrzymie paprocie, stare grube drzewa z których co kawałek zwisały jakieś girlandy lian tworząc jedną wielką plątaninę niczym nicie pajęczyny, pełnej utrzymujących się na nich kropel wody. Niedawno bowiem przeszła nad tym miejscem ulewa, istne urwanie chmury i deszcz zmoczył każdy skrawek ziemi pod łapami. Na całe szczęście deszcz przestał lać z nieba.



W końcu deszcz przestał się lać z nieba, przez co mógł już na spokojnie wysunąć się spod swojej prowizorycznej osłony jaką okazał się być przeogromny, podłużny liść. Musiał go podtrzymywać jedna łapą by ten nie zarwał się pod ciężarem nabranej wody i nie skąpał Anubisa. Jeszcze tego by mu brakowało... Z deszczu pod wodospad. 
Odetchnął ciężko nabierając wielki haust powietrza, wypuścił go z świstem i zamruczał cicho. Lubił ten zapach, pomimo że wychował się w zupełnie innych klimatach. To jednak większość życia spędził właśnie pomiędzy zieleni niż szarych popękanych ziem. Ruszył przed siebie w celu odnalezienia jakiejś ciekawej roślinki. Kto wie może i tutaj uda mu się znaleźć jakiś medykament?

Zakładam temat bo no, nie chce mi się ciągle wysyłać PW! 
Wątek ogólnie służący do organizowania fabularnych elementów i komunikacji. 

Cytat:Tablica Ogloszeń:

Wszystkie maluszki już się urodziły. Możemy zrobić pierwszy skip wyrownujący względem młodych Yasu i Satau! Cieszycie się prawda?