Ali nadal pamiętała jak jej tata, Garry, biegł przez pustkowie razem z nią na grzbiecie. Obydwoje byli zmęczeni i głodni, ale nadal mieli nadzieję. Kiedy dorosły lew, machając swoją złocistą grzywą na boki, zobaczył w oddali kilka drzew. Przyśpieszył, dostając wyjątkową energię. Przed nim zaczęła pojawiać się zieleń i coraz więcej drzew. Im oczom ukazała się piękna Lwia Ziemia. Nad nimi przeleciał ptak, a z oddali słychać było uderzenia kopyt.
-To tutaj, na to cz... - Przerwał nagle lew, bo łapy zaczęły się pod nim uginać. Jego oczy zaszły mgłą, a z pyska wyleciał ostatni wydech. Padł na ziemię, a jego córka spojrzała na niego ze zdziwieniem. Nie wiedziała jak wygląda śmierć, bo jej matka umarła, zaledwie kilka dni po urodzeniu.
Ali była więc pewna, że jej ojciec chce się bawić. Ale kiedy szturchnęła go łapą, on nic nie zrobił. Spróbowała jeszcze raz, ale rezultat był taki jak przedtem. Młoda usiadła obok niego, przykładając głowę do jego piersi. Usłyszała jedynie ciszę. Nawet ptaki się nie odzywały, dopóki ponownie nie usiadła. Do jej oczu napłynęły słone łzy, które spłynęły po jej poliku. Wytarła je łapą i spojrzała na lwa. Odwróciła głowę i przez chwilę patrzyła się na to piękne miejsce. Z daleka widać było wielką skałę.
Musiała zrobić to, czego zawsze chciał jej ojciec. Znaleźć miejsce, gdzie będzie szczęśliwa.
Odwróciła się do martwego ciała Garrego i zobaczyła, jak wysoka trawa je przykrywa. Nic mu się nie stanie, natura o niego zadba. Przełykając ślinę, zaczęła iść w stronę tej wielkiej skały, która stąd wydawała się jedynie malutkim punkcikiem.

Szukam kogoś na sesję "na początek". Może być ktokolwiek, byleby nie jadał lwiątek.

Tylko bez oszukiwania! Możecie zagłosować tylko na jedną postać z tylko jednego konta!
Temat ze zgłoszeniami: https://pbf.krollew.pl/showthread.php?tid=2213

Głosowanie zakończy się 1 stycznia o północy!

Admini paczo, więc nawet nie próbujcie oszukiwać! Głosujcie tylko z jednego konta i na jedną postać!

Macie czas do 1 stycznia do północy!

Temat ze zgłoszeniami: https://pbf.krollew.pl/showthread.php?tid=2213

[Akcja rozgrywa się po obecnych wątkach na fabule, kilka dni po powrocie Sörena z terenów SK]

Był bardzo wczesny ranek, Sören jednak już był na łapach i właśnie obserwował wschód słońca wznoszący się nad Lwią Ziemią. Siedział na dużym, płaskim kamieniu na sawannie, delektując się względną ciszą, przerywaną jedynie przez szum liści poruszanych wiatrem czy świergotaniem ptaków. 
W pewnym momencie młodzieniec poruszył uchem i wstrzymał na moment oddech. Wstał powolutku, a jego ślepia zaczęły przeszukiwać trawy dookoła. Postawił jeden krok, po czym kolejny, jeszcze powolniejszy. Starał się przy tym nie wydać z siebie szmeru. W końcu zgiął nieco łapy i skoczył, chwytając swoją ofiarę, którą okazała się niewielka surykatka. Trzymał ją jednak bardzo delikatnie, a w tym czasie czuł bijące prędko serce niewielkiego ssaka. Otworzył pysk, dając jej uciec, a surykatka po otrzęsieniu się ze zgrozy umknęła prędko do nory. Młody uśmiechnął się lekko, w końcu to właśnie surykatki miały być dla niego i jego brata ofiarami podczas ich pierwszego polowania. Polowania, które, jak to często bywało w ich dzieciństwie, zostało przerwane na rzecz czegoś ważniejszego. Westchnął cicho, zastanawiając się, jak będzie wyglądał dzień Setkara, który miał zostać w przyszłości królem czy też Skadim, który, podobnie jak on, spędzał całe dnie gdzieś indziej, z dala od reszty. Jednak o ile Sören ograniczał się do pozostawania na Lwiej Ziemi, nie natykał się za bardzo na brata, więc miał podejrzenia, że ten może przebywać poza jej granicami. Za to Sigrun... To była Sigrun. Nie rozumiał jej do końca, z czym nie czuł się zbyt dobrze. Jednak była ona jego siostrą i ciągle postanawiał sobie, że spróbuje ją lepiej zrozumieć. Wiedział, że spędzała sporo czasu z Furahą i wydawali się dobrze ze sobą dogadywać. Chciał wiedzieć, jak oni to robią, że nawet bez słów są tak ze sobą zgrani. 
Zaczął się zastanawiać nad ich przyszłością. Wiadomym było, że Setkar zostanie królem, był do tego idealny. Wiedział też, że Sig, cokolwiek nie zrobi, jakoś sobie poradzi. Skadim wydawał się coraz to bardziej oddalać od nich, bardzo się o niego bał. A co będzie z nim? Był chyba najspokojniejszym, najmniej wyróżniającym się kocięciem królowej. Kim on by niby mógł być w przyszłości?

Z głównej sali dostać się można na trzy balkony: po jednym na skrzydle wschodnim i zachodnim oraz główny, najbardziej obszerny z nich. Są odpowiednio oświetlone pochodniami, ponieważ niebo przywdziało już płaszcz gwieździstej nocy. Główny balkon jest szczególnie rozświetlony i ozdobiony kwiatami. Jest nawet jeden stół z bufetem. Na pozostałych można znaleźć pojedyncze ławki.

Żartuję, mam coś lepszego, mianowicie arcika mojej roboty dla zwycięzcy :v

Konkurs polega na znalezieniu nowego imienia dla Bjorna (wcześniej nazywał się Bastian ale dopadła go amnezja po załamaniu nerwowym i imię Bjorn nadała mu Kami, a wymyśliłam je na poczekaniu i coraz mniej mi się podoba).
Żeby było śmieszniej, mam wytyczne.

Chodzi o imię, które:
- ma znaczenie, najlepiej super kul znaczenie typu korona albo wierność, północ, czempion
- da się przeczytać, ładnie i/lub ciężko brzmi
- jest w skandynawskim klimacie (najlepiej Islandzkim, ale tam ciężko o słowa które da się wypowiedzieć)
- bonusowa nagroda jeśli imię kończy się na IR lub IN

Podpowiedzi:
http://pl.elderscrolls.wikia.com/wiki/Sm...s.C5.82owa nie obrażę się jeśli imię powstanie z TESowego języka smoków,
kilka słów sklecone razem jest super też, np. korona północy, lód-korona-wierność, takie tam
motywy przewodnie Bjorna to nordyckie klimaty, północ, lód, wierność, majestat, duma, wielkie ego, korony, i po trochu leśni elfowie Tolkiena + smoki.



To chyba już, jak coś mi się przypomni będę edytować c: Konkurs trwa do skutku.

Czyli wszystko i nic.

Jakie plany na sylwestra poza nerdzeniem na lewkach? :D