Grota w wulkanie, w której odbywają się rytuały, niezwykle przerażające i niekiedy też krwawe. Miejsce to jest dziwne i przepełnia innych grozą. Wszędzie widnieją malowidła pozostawione po poprzednim szamanie, który wyniósł się stąd dość szybko. Miejsce jest to położone niżej od głównego korytarza, bardzo blisko wyłomu, przez co często jest tu jeszcze zbyt ciepło na dłuższe przesiadywanie.

Wielki wyłom leżący po południowej części wulkanu jest niestety jedyną drogą do środka wulkanu, zresztą, bardzo wąską drogą. Wulkan po wygaśnięciu stał się jedną, kosmiczną dziurą, do której niestety, jak dotąd nie odnaleziono drogi do jej końca. Korytarz, który rozciąga się wokół przepaści pomieści spokojnie ze sobą jakieś trzy lwy. Po drugiej stronie od wyłomu jest niewielka przestrzeń, która może pomieścić małe zgromadzenie.

Potężny, nieco już zniszczony pieniek, przy którym, wedle tradycji, przywódcy stad zbierają się, by omawiać różne ważne sprawy. To właśnie tu od lat podejmowane są decyzje o losach tej krainy - wojna i pokój, życie i śmierć; tylko przy Pniu władcy lub ich wysłannicy zawsze porozumiewają się językiem dyplomacji, a nie kłów i pazurów.

Ów wyłom w skale powstał w wyniku tajemniczego i jak dotąd nieznanego działania trzech kamieni odnalezionych podczas wyprawy, byłego stada, które zamieszkiwało te tereny. Ów wyłom powstał z tyłu skały i prowadzi głęboko pod ziemię. Po około dwudziestominutowej wędrówce można dotrzeć do ogromnego stożkowatego pomieszczenia, gdzie w środku w stalagmicie umieszczone są te trzy kamienie, podtrzymujące zarówno wyłom jak i stale powiększający "dziurę". Na ścianach widnieje pełno malunków, myśli różnych osobników, przybywających tutaj wcześniej.

Miejsce owiane licznymi legendami. Podobno to jedyne miejsce w całej krainie, gdzie można odbyć rozmowę z dawno zmarłym krewnym czy znajomym. Ile w tym prawdy, ciężko określić, jednakże z pewnością nie można powiedzieć, że to niewielkie Jeziorko nie zasługuje na uznanie. Jest ono stosunkowo niewielkie, a nastrój grozy i tajemnic, jaki panuje w jego okolicach, z pewnością nie stanowi jedynie wytworu wybujałej wyobraźni przechodniów...

Wylot do środka jest niezbyt wysoki, ale za to szeroki. Do środka skały prowadzi niewielki odcinek tunelu w którym nie więcej jak dwa lwy się zmieszczą, tak wiec warto uważać na siebie. W środku znajduje się jedna komora w kształcie kopuły. Na ścianach pełno jest przedziwnych malunków, śladów łap i pazurów wyrytych w skale. Na samym środku leży kilka ogromnych skał, praktycznie nie do ruszenia, które pierwszy przybyłym przypominały tron, skąd też to miejsca wcześniej zajmowali jedynie władcy.

Ogromny masyw skalny o ciemnoszarej barwie, z daleka wyglądający jak wielki, ogromny gardziel lwa, czyhającego na podróżników. Przed skałą rośnie parę na wpół zwęglonych drzew, rośnie też delikatna trawka znad popiołu z wulkanu, którego wybuch niedawno miał miejsce. Teren na skale, który jest nieosłonięty nie należy do najrówniejszych i najwygodniejszych. Wysokość tego "przed skala" nie ma więcej jak dziesięć metrów, skąd dobrze widać najbliższe położone tereny, takie jak wulkan, czy bagna.

Raz w miesiącu wybierany jest 'cytat miesiąca' który publikowany jest w dolnej części ogłoszeń, tuż pod pogodą.