Otóż pomyślałam sobie, że w dziale "O forum i jak zacząć" można by założyć jeszcze jeden temat, np. pod tytułem "Słynne Osobistości" - na wzór Hali Sław. Różnica polegałaby na tym, że w owym temacie znajdowałyby się znane postacie z forum, a nie użytkownicy. Na przykład przywódcy/założyciele stad, bohaterowie wojenni, znani szamani i medycy, potomstwo przywódców... Ogółem każdy, kto się czymś wsławił. Oczywiście nie każdy mógłby tam wylądować - tylko ktoś, o kim było naprawdę głośno, a nie np. złodziej, który ukradł obiad Vei sprzed jej nosa.
W owym temacie powinno znajdować się imię postaci, pod którym zasłynęła, obrazek ją przedstawiający, krótki spis członków rodziny oraz opis/y czynów, które przysporzyły jej chwały.
Co myślicie? :)

Jak co roku, tak i teraz rozpoczynamy zgłoszenia na Secret Santa! 

To już nasza siódma edycja zabawy polegającej na rysowaniu prac sobie nawzajem. 

Ktoś coś chętny na pisanie? Jakieś relacje?

Ayo- Hybryda lwa i lamparta

Zbliżał się ranek. Upolowałam jakaś zwykłą antylopę. Nic szczególnego. Zabrałam się za konsumpcje posiłku. Miałam w zamiarze wciągnąć potem ten posiłek an drzewo. Tak z przyzwyczajenia. Nie daleko była jaskinia ale ja preferowałam spanie na drzewie. Nie mogłam co prawda siedzieć na tych cieńszych ale kto by sie tym przejmował.

Otóż chciałabym wskrzesić Nafasi i potrzebowałabym osób, które zechcą się wcielić w jej dzieci. Dzieci? Tak, jeśli znajdą się chętni, Naf powróci z podróży, która trwała rok. Przez ten czas nasza lwica sporo wędrowała przebywając poza mapą i tak się złożyło, że spotkała kiedyś pewnego lwa... A rezultat to ten temat. Lew był młody i niedoświadczony i gdy się dowiedział, że jego partnerka jest w ciąży, uciekł, bojąc się odpowiedzialności za młode. Nasza lwica powróciła, pogrążona w żalu na znane tereny i postanowiła tu pozostać.
A więc, kto jest chętny do wcielenia się w lwiątko bez ojca? Serdecznie zapraszam!

Imię: Dowolne, byle z języka suahili, jak Nafasi.
Charakter: Dowolny.
Wygląd: Dowolny, ojciec maluchów jest nieznany. Matka Naf była lwicą w kolorze ciepłego brązu, o fiołkowych oczach, grzywce, czarnej końcówce ogona i nosie lwioziemca. Natomiast ojciec był złoty, choć w nieco "chłodniejszym" odcieniu niż córka, miał miętowe oczy, brązową grzywę i czarny nos złoziemca. Dzieciaki mogły coś po nich odziedziczyć.

Co do liczby, to dowolna, ale nie może przekraczać szóstki. Poszukuję osób aktywnych!
Jeśli nie masz czasu albo ochoty na pisanie lwiątkiem, napisz PW, a ogłoszę, że jest do oddania.
Gwarantuję troskliwą opiekę i duuuży repertuar opowieści na dobranoc :)
ALE UWAGA! Nie poproszę nikogo z Administracji o zgodę na piąte konto (nie chce zawieszać żadnej innej postaci) jeśli NIKT się nie zgłosi, co oznacza, że Nafasi dalej będzie leżeć odłogiem.
Tak więc...
Zapraszam!

Kolejne spotkainie i to znów za sprawą Vincenta. Chyba trzeba będzie pomyśleć o jakimś awansie albo chociaż ładnie mu podziękować...- myślał Haki, gdy zbliżał się do umówionego miejsca. Ku uciesze cesarza spotkanie miało się odbyć na świeżym powietrzu co było równoznaczne z faktem, że zielonooki nie będzie musiał kisić się ze swoim rozmówcą w jakiejś obskurnej grocie. Korzystając z chwili samotności, lew z uwagą zaczał przyglądać się swojemu otoczeniu. Cesarz znajdował się na skraju, rozciągającego się u podnóży Kilimandżaro, lasu. No nic, teraz pozostaje mu tylko czekać. Haki przysiadł po jednym z okolicznych drzew, by w ciszy pogrążyć się w rozmyślaniach.

Haki czekał w umówionym miejscu. Zgodnie z tym co usłyszał od Vincenta miał się tutaj spotkać z pewną lwicą, która zgodziła się dołączyć do Cesarstwa. Zielonooki zastanawiał się w jakim stopni przyczynił się do tego urok osobisty, jakim bez dwóch zdań dysponował cesarski medyk. Mniejsza z tym. Miejsce spotkania też wybrał całkiem niezłe. Cesarz miał już dość zamkniętych pomieszczeń, więc sawanna była dla niego miłą odskocznią. By zająć czymś swój mózg, zielonooki zaczął utrwalać we łbie przygotowaną za wczasu formułkę. W końcu byłoby mu niezmiernie głupio, gdyby Omara zastała go drzemiącego gdzieś pod drzewem.

Jej poprzednia uczennica zniknęła niemal bez słowa, zapewne dołączając do któregoś ze swego rodzeństwa. Samiya chciałaby powiedzieć, że nie ma jej tego za złe, lecz to byłoby zwyczajnym kłamstwem. Ledwo zdążyła się nauczyć co nieco o ziołach, lecz serwalka nie zdążyła jej wpoić wielu niezwykle ważnych medycznych zasad - po niedokończonym szkoleniu, pełna pychy i pewności o własnych umiejętnościach, prędzej kogoś by skrzywdziła, niż pomogła. Poza tym, Nymeri zwyczajnie ją zawiodła.
Zevran był zupełnie inny. Chyba tylko ciekawość łączyła młodego dorosłego z dufną lwiczką. Może dlatego zechciała dać drugą szansę sobie jako mentorce, mając nadzieję, że tym razem uda jej się doprowadzić szkolenie do końca. Srebrny Księżyc potrzebował medyka, który będzie mógł się poświęcić zupełnie tej profesji. A Zevran sam wyraził chęć nauki. Zgodziła się więc.
Krzątała się w swej norze, sprawdzając, jak miały się jej medyczne zapasy. Pora sucha nie sprzyjała nauce o ziołach, jeżeli więc chciała jakiekolwiek pokazać Zevranowi, musiała skorzystać z ususzonych medykamentów, bądź tych nie będących ziołami. Lecz przecież nie tylko na tym znać się musi medyk. Może to i lepiej, jeżeli najpierw mu wyłoży teorię, a później nauczy zbierać i dbać o medykamenty?
Czekała na przybycie Zevrana.